«Χαλαροί», οι νέοι ψηφοφόροι κάτω των σαράντα
Στις παραλίες και στους εκδρομικούς χώρους όλης της ελεύθερης Κύπρου, εκατοντάδες συμπολίτες μας, τη μέρα των εκλογών

«Καλοκαιρινή» η χθεσινή Κυριακή των βουλευτικών εκλογών και εκατοντάδες συμπολίτες μας, ιδιαίτερα οι νέοι κάτω των σαράντα, μετέφεραν την… πολιτική απογοήτευσή τους στις παραλίες και στους εκδρομικούς χώρους όλης της ελεύθερης Κύπρου - πολλοί από αυτούς δεν πήγαν καν να ψηφίσουν, επιλέγοντας αυτήν τη μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας, σε ό,τι τους εξόργισε ή τους… ξενέρωσε, κάποιοι, όμως, άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα, πριν ή μετά την ηλιοθεραπεία, το κολύμπι και την εξόρμηση με τον απαραίτητο εξοπλισμό, της σούβλας και της φουκούς…

Ελπίζουν σε νέα πρόσωπα
«Ψηφίσαμε όλοι από τις 7 πρωί και μετά ήρθαμε εδώ να περάσουμε ευχάριστα τη μέρα», μας είπε ο Γιάννος Ιωάννου, υπάλληλος της Τράπεζας Κύπρου στη Λευκωσία, μιλώντας εκ μέρους της παρέας του, συναδέλφων και συζύγων τους, όλων γεννημένων γύρω στο 1974, που συναντήσαμε γύρω στη 1 το μεσημέρι, στον εκδρομικό χώρο δίπλα στην Αλυκή Λάρνακας. «Όπως βλέπετε», συνέχισε, «είναι ένας εξαιρετικός χώρος για να έρθουν φίλοι με τις οικογένειές τους και τα μικρά παιδιά τους, να περάσουν ωραία και να διασκεδάσουν».

- Έχουν σημασία για εσάς τους σαραντάρηδες αυτές οι εκλογές;
- Ήταν έντονη η προεκλογική εκστρατεία για όλα τα κόμματα. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να υπάρχουν στη Βουλή, άτομα που να μπορούν ν’ αντιπροσωπεύουν σωστά τους πολίτες, ν’ αντιλαμβάνονται τα προβλήματά τους κι ελπίζω κι εγώ και όλη η παρέα, ότι η νέα Βουλή θα μπορέσει ν’ ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας, που είναι πολλές και αυξημένες. Περιμένω από αυτούς να είναι τεκμηριωμένοι, διαβασμένοι, να γνωρίζουν τα νομοθετήματα και να ξέρουν τις νέες ευρωπαϊκές οδηγίες, για να μπορούν ν’ ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

- Εννοείς με αυτό ότι θέλεις να δεις νέα πρόσωπα στη Βουλή;
- Οπωσδήποτε. Περιμένω ότι τουλάχιστον το 50% των μελών της νέας Βουλής θα είναι καινούργια πρόσωπα.
Μας είπε η Ηλιάνα Νικολάου, μια από τις κυρίες της παρέας: «Δεν είχα πάει να ψηφίσω τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές και το μετάνιωσα εκ των υστέρων. Τώρα κατάλαβα ότι είχα κάνει λάθος. Προτίμησα να δώσω την ψήφο μου σε κάποιο από τα μικρά κόμματα, για να δείξω την απαρέσκειά μου στα μεγάλα. Η απογοήτευσή μου είναι πλήρης, δεν περιμένω μεγάλη αλλαγή, αλλά ήθελα συνειδησιακά να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Ελπίζω να δούμε στη Βουλή κάποια νέα άτομα, με νέες προσδοκίες, νέους στόχους, νέο όραμα για να γίνει κάποια αλλαγή. Ξέρω ότι η αλλαγή θα έρθει σιγά-σιγά και ότι ο τροχός θέλει πολύ χρόνο για να γυρίσει…».

«Είναι όλοι για την καρέκλα»
Από τη Λευκωσία είναι και η παρέα των φοιτητών σε κυπριακά πανεπιστήμια Χρίστου Κυπριανού και Ιωάννας Μαντίδου, περίπου οκτώ άτομα 22-26 χρονών, που προτίμησαν τη θάλασσα και την ηλιοθεραπεία στην παραλία Μακένζι στη Λάρνακα, αντί… της κάλπης. Μόνο ένας από αυτούς είχε ψηφίσει, πριν πάει για μπάνιο, γιατί όπως μας είπε, «εμείς πάμε κομματικά κι εγώ ψήφισα κάποιους δικούς μου ανθρώπους»… «Δεν ήξερα ποιον να ψηφίσω», μας είπε ο Χρίστος Κυπριανού. «Όλοι είναι ίδιοι. Όποιος και να βγει, εγώ δεν έχω τίποτε να κερδίσω, δεν έχω τίποτε καλό να δω. Δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχουν λεφτά… έφαγαν τα λεφτά του κόσμου. Όποιος και να βγει, δεν θ’ αλλάξει τίποτα».

Στο ίδιο μοτίβο και οι απόψεις του φίλου του, Ανδρέα Μενοίκου, που εργάζεται σε οικογενειακή επιχείρηση: «Και να ψήφιζα, ξέρω ότι δεν θα γινόταν τίποτα. Αν πήγαινα πάντως να ψηφίσω, θα ψήφιζα νέους πολιτικούς, γιατί οι προηγούμενοι δεν έκαναν ό,τι έπρεπε, για τον κόσμο… είναι όλοι για τα λεφτά και για την καρέκλα και για το συμφέρον τους...».

«Πήγε χαμένος ο κόπος μου»
Με την ίδια απογοήτευση εκφράστηκε και η Νικολέτα Ανδρέου, που όπως μας είπε, σπούδασε νηπιαγωγός, αλλά εργάζεται ως πωλήτρια παπουτσιών. «Γιατί να πάω να ψηφίσω, αφού δεν θα περάσει αυτό που ψήφισα; Χτες μιλούσα με μια ξαδέλφη μου 39 χρονών, που μου είπε ότι δεν θα πήγαινε ούτε αυτή να ψηφίσει. Η κοπέλα είχε δουλειά και την έχασε κι έχει δύο μωρά να μεγαλώσει… αλλά κανένας δεν νοιάστηκε για το ότι έμεινε άνεργη. Θα σου δώσει να φας αυτός που θα ψηφίσεις; Όχι...».

- Ποια όνειρα έχεις για το μέλλον σου;
- Ποια όνειρα μπορώ να έχω; Θα μείνω στο κατάστημα με τα παπούτσια, γιατί κανένας δεν θα εκτιμήσει τις σπουδές μου. Οι μισθοί που δίνουν είναι 500 ευρώ κι εγώ δεν πρόκειται να πάω να δουλέψω για 500 ευρώ στον Άγιο Δομέτιο, ενώ μένω στα Λατσιά - δηλαδή για να δίνω τον μισθό μου στα καύσιμα του αυτοκινήτου, μεταξύ Λατσιών και Αγίου Δομετίου…

- Τι νιώθεις γι’ αυτό;
- Νιώθω ότι πήγε χαμένος ο κόπος μου, ότι το πτυχίο μου θα μείνει εκεί, να το βλέπω… σου δίνουν 500 ευρώ, γιατί υποθέτουν ότι θα δεχτείς, γιατί σου λένε, είσαι μικρή και άπειρη… ε όχι, λοιπόν, δεν είναι έτσι...

Πήγε στην κάλπη για τον φίλο του
Στις διπλανές ξαπλώστρες στην ίδια παραλία, τρεις νέοι εργαζόμενοι γύρω στα 30, όλοι κάτοικοι Λάρνακας, με γονείς που κατάγονται από την πόλη και την επαρχία Αμμοχώστου. Η Χρύσω Γρηγορίου είχε ψηφίσει πριν πάει στη θάλασσα, ενώ ο Δημήτρης Νικολάου και η Έλενα Χατζηπαυλή μάς είπαν ότι θα πήγαιναν να ψηφίσουν πιο αργά, το απόγευμα. Ο νεαρός σπούδασε Πληροφορική, αλλά έκλεισε η εταιρεία του λόγω οικονομικής κρίσης και μας είπε ότι εργάζεται ως μπαρίστας σε καφετερία στη Λάρνακα. Μας πληροφόρησε ότι δεν ασχολείται με την πολιτική, δεν διαβάζει εφημερίδες, δεν παρακολουθεί ειδήσεις.

«Οι πολιτικοί μάς απογοήτευσαν πολύ ως λαό», μας είπε… «Εγώ θα πάω να ψηφίσω, γιατί ανάμεσα στους υποψηφίους είναι ένας νεαρός φίλος μου, μικρότερος σε ηλικία από εμένα… αλλιώς δεν θα πήγαινα καθόλου… νομίζω δοκιμάσαμε τους άλλους… ας δούμε τι θα κάνουν οι καινούργιοι… Νομίζω χειρότερα δεν μπορούν να τα κάνουν. Κι εδώ που τα λέμε, αν τα κάνουν χειρότερα, κανείς δεν θα τους πει τίποτε, όπως κανείς δεν είπε τίποτε στους προηγούμενους...».

«Πολιτική = κατάχρηση εξουσίας»
Η Έλενα Χατζηπαυλή, υπάλληλος σε ιδιωτική εταιρεία, μας είπε ότι ο πατέρας της είναι από την κλειστή περιοχή Αμμοχώστου και μάλιστα ότι ζούσε στην οδό Εσπερίδων, που άκουγε γι’ αυτήν, από μικρό παιδί… «Ξέρω τι θα ψηφίσω», μας είπε, «χωρίς βέβαια να έχω ασχοληθεί και να έχω μελετήσει ιδιαίτερα την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο. Διαβάζω ειδήσεις, αλλά δεν με απασχολούν οι κομματικές διαμάχες. Η γενιά μας είναι σε σύγχυση, σε απογοήτευση και σε αρνητικότητα. Εγώ δεν είμαι άνεργη, αλλά ενώ η ανεργία στους νέους μειώθηκε, η πλειοψηφία των ανέργων είναι νέοι κι αυτό μας απογοητεύει. Θεωρώ ότι οι νέοι είναι πιο ανοικτόμυαλοι, με πιο προχωρημένη σκέψη από τους παλιούς, περισσότερο έτοιμοι για μια συμβιβαστική λύση στο Κυπριακό. Εμείς ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω όλα όσα χάσαμε, όπως σκέφτονται οι παλαιότερες γενιές».

Η Χρύσω Γρηγορίου, εργαζόμενη σε ελεγκτική εταιρεία, μας είπε ότι ψήφισε, «γιατί το θεωρεί υποχρέωση στην οικογένεια, με βάση τις πολιτικές πεποιθήσεις της οικογένειας». Πρόσθεσε τα εξής: «Δεν ασχολούμαι καθόλου με την πολιτική και συνειδητά είμαι εκτός, παρόλο που η οικογένειά μου έχει πολιτική άποψη. Αδιαφορώ, γιατί δεν βρίσκω ισορροπία πουθενά. Με την έννοια ότι στην πολιτική δεν βλέπω να υπάρχει τίποτε άλλο, εκτός από κατάχρηση εξουσίας - όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά παντού».

«Είμαστε όλοι πολύ κρίμα»…
Παρά την… ενδυματολογικώς και άλλως πως, ελαφριά και χαλαρή διάθεση της παραλίας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τις δυσοίωνες και αρκετά… βαριές τοποθετήσεις, άλλης μιας παρέας από τη Λευκωσία - τριών κοριτσιών 23-26 χρόνων. Η φοιτήτρια δημοσιογραφίας -με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη μόδα- στην Αθήνα, Μικαέλα Καταλάνου, μας είπε ότι δεν ψήφισε, ότι δεν γράφτηκε καν στους εκλογικούς καταλόγους και ότι δεν σκέφτεται την πολιτική.

Η αδελφή της, Έμιλη, μουσικός- μουσικοθεραπεύτρια, μας πληροφόρησε ότι είχε ψηφίσει, πριν έρθει για ηλιοθεραπεία στο Μακένζι. Μας ανέφερε ότι εργάζεται με μερική απασχόληση «σε 3-4 διαφορετικές δουλειές, λόγω οικονομικής κρίσης» και πρόσθεσε: «Θεωρώ ότι εμείς της δικής μου γενιάς, είμαστε πολύ κρίμα, γιατί όλοι σπουδάσαμε κάτι, άσχετο αν έχει ή όχι μέλλον στην Κύπρο. Λόγω της οικονομικής κρίσης, οι νέοι δεν πάνε να ψηφίσουν, γιατί θεωρούν ότι και αυτοί που θα καθίσουν στις καρέκλες, δεν θα βοηθήσουν στη βελτίωση της κρίσης και θα τους απογοητεύσουν, γι’ ακόμα μια φορά».

Η φίλη της Αφροδίτη Κλεάνθους υπερθεμάτισε: «Εγώ εργάζομαι ως νηπιαγωγός, αλλά αναγκάζομαι να κάνω παράλληλα και δεύτερη εργασία, σε κέντρο αισθητικής - μετά από έξι χρόνια σπουδές... ο νέος της γενιάς μας, σπουδάζει, κάνει μεταπτυχιακά και το ένα και το άλλο και στο τέλος καταλήγει να μην ασχολείται καν με τις σπουδές του.

Όσο για τις βουλευτικές, πιστεύω είναι λάθος ο τρόπος που ψηφίζουμε. Θα ήταν καλύτερα, να είχαμε επιλογή να ψηφίσουμε πρόσωπα από διάφορους χώρους, αφού δεν μας εμπνέουν όλοι οι εκπρόσωποι ενός κόμματος. Πριν από τις εκλογές, υπόσχονται όλοι τα πάντα. Όταν καθίσουν στην καρέκλα, αλλάζουν ρότα και ξεχνούν όσα έταξαν. Ξέρετε καλά ότι πολλοί της γενιάς μας φεύγουν στο εξωτερικό - και όταν ένας τόπος διώχνει τα παιδιά του, δεν έχει μέλλον»...