Πόσες τραγικές αστειότητες… Το Κυπριακό δεν είναι θέμα… υπομονής. Ούτε καλής θέλησης. Είναι πρόβλημα τουρκικής εισβολής και κατοχής και, άρα, απαιτεί δράσεις και αντιδράσεις. Δεν είναι δυνατόν, η Τουρκία, να επιτίθεται συνεχώς και σε όλα τα μέτωπα κατά της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ και ο πρόεδρος Αναστασιάδης να… ελπίζει σε διαφοροποίηση της τουρκικής στάσης. Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να βροντοφωνάζει τους στόχους της κατά της Κύπρου και πώς θα τους επιτύχει και ο Ν. Αναστασιάδης να… ελπίζει ακόμα σε αλλαγή της στάσης της.

Και πότε; Πρώτον, μετά τις δηλώσεις Νταβούτογλου στην Αθήνα, όπου για πολλοστή φορά επανέφερε το σχέδιο Ανάν, χωρίς να συναντήσει καμία αντίδραση από τον Αναν-ιστή αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης, Ευ. Βενιζέλο ούτε, έστω ένα σχόλιο, από τον εξίσου Αναν-ιστή Κυβ. Εκπρόσωπο ή τον θιασώτη του σχεδίου, Ν. Αναστασιάδη. Δεύτερον, μετά τις δηλώσεις Νταβούτογλου - Έρογλου στην «τουρκική πρεσβεία» στα κατεχόμενα. Τρίτον, μετά την επίσκεψη Ντάουνερ στην «τουρκική πρεσβεία» και δι’ αυτής την αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Σε ομιλία του προχθές Κυριακή, ο Πρόεδρος είπε: «Θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει μια διαφοροποίηση από τα όσα είχαμε εισπράξει με τις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, κατά την παράνομη επίσκεψή του στην κατεχόμενη πατρίδα μας. Ευελπιστούσαμε ότι θα υπήρχαν στοιχεία ελπίδας. Λυπούμαι να πω πως τα όσα, δυστυχώς, έχουν καταγραφεί και μεταδοθεί, δεν επιτρέπουν άλλο περιθώριο εξάντλησης της υπομονής και της καλής μας θέλησης». Πού στηρίζει τις ελπίδες του ο Ν. Αναστασιάδης, ώστε να αναμένει μια κάποια διαφοροποίηση της τουρκικής πολιτικής;

Είτε ο Πρόεδρος δεν κατανοεί την τουρκική πολιτική είτε τρέφει ολέθριες ψευδαισθήσεις είτε υποτιμά την τουρκική επιθετικότητα και ξεκάθαρη στοχοθεσία σε βάρος του κυπριακού Ελληνισμού. Οι Τούρκοι φωνάζουν καθημερινά τους στόχους τους: Δύο κράτη, δύο λαοί, δύο κοινοβούλια, δύο δημοκρατίες, δύο θρησκείες. Μας το είπαν ξανά τα τελευταία 24ωρα. Οι θέσεις αυτές δεν είναι νέες. Χρονολογούνται από την επομένη της ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι Τούρκοι μάς φωνάζουν καθημερινά ότι όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία αλλ’ αμετάθετος στόχος τους είναι η κατάλυση και εξαφάνισή της ως υποκείμενο του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου. Η Τουρκία αξιώνει να συνεχίσει να κατέχει τον Βορρά και να ελέγχει, με ή χωρίς την υπογραφή μας, τον Νότο. Αντί, λοιπόν, ο Πρόεδρος να αναφέρεται σε εξάντληση της υπομονής του και της καλής του διάθεσης, απαιτούμε ως πολίτες να μας εξηγήσει πώς θα στομώσει, πώς θα αντιμετωπίσει και πώς θα εξουδετερώσει τους πιο πάνω τουρκικούς στόχους.

Αυτά έχουν σημασία και όχι οι ευχερείς διαπιστώσεις του. Ποια είναι η πολιτική του; Πώς και προς τα πού θα κινηθεί; Η επίκληση της διεθνούς κοινότητας και του ΟΗΕ είναι στάχτη στα μάτια αφελών. Διεθνής κοινότητα, που ενδιαφέρεται για το Κυπριακό, είναι μόνον οι Αγγλοαμερικανοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, συν ο ελεγχόμενος ΟΗΕ. Αυτοί μας πιέζουν!

Αυτοί όλοι έχουν έντονα υποδείξει στον Ν. Αναστασιάδη ότι επείγει η επίλυση του Κυπριακού. Και εννοούν με τουρκικούς όρους, επειδή αυτοί εξυπηρετούν και τα δικά τους συμφέροντα. Γι’ αυτό, με πολλή καχυποψία αντιμετωπίζουμε την καθημερινή εμφάνιση του Προέδρου με φουστανέλες απορριπτισμού και ανενδοτισμού, αφού φαίνεται πως δεν γνωρίζει τι θα κάνει πάρα κάτω.

Κατά τον Υπουργό Εξωτερικών, η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο Β (όπως ακριβώς δεν είχε ούτε ο Χριστόφιας), ενώ οι Τούρκοι ξέρουν πάρα πολύ καλά πώς θα πορευθούν. Ωραία, λοιπόν, η υπομονή και η καλή θέληση Αναστασιάδη εξαντλήθηκαν. Τι θα κάνει τώρα; Αυτό οι πολίτες αναμένουν να μάθουν.