Η σήψη και η διαφθορά ήταν διάχυτη τα τελευταία χρόνια σε αυτό το κράτος. Αλλά σήμερα το δράμα αποκορυφώθηκε. Και δεν υπάρχει άλλος χρόνος αναμονής και εφησυχασμού. Περάσαμε κατά πολύ τη δωδεκάτη και το κάλλιον αργά παρά ποτέ, μπορεί να αποδειχθεί ποτέ. Σε σημείο που η προσπάθεια αναστήλωσης των θεσμών και του κράτους και επανάκτησης της αξιοπιστίας τους έναντι της κοινωνίας, να καταστεί αδύνατη.
Όσα ακούστηκαν και όσα καταγγέλθηκαν χθες στην Επιτροπή Θεσμών, ως συνέχεια της προχθεσινής συνεδρίας, είναι πρωτοφανή και σείουν εκ θεμελίων καίριους θεσμούς, ενώ εκθέτουν ανεπανόρθωτα εκπροσώπους τους. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι όσα ακούουν και όσα διαισθάνονται αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου και πολύ απαράδεκτα και ανεπίτρεπτα συντελούνται πίσω από τις πλάτες τους. Και η ελαχίστη πλέον εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς, εξανεμίστηκε. Το ίδιο το κράτος κινδυνεύει να γκρεμιστεί κάτω από το βάρος της διαφθοράς, της διαπλοκής και της σύγκρουσης συμφερόντων που εκδηλώνονται. Συνεπώς, δεν υπάρχει ούτε λεπτό περαιτέρω καθυστέρησης στη λήψη δραστικών μέτρων, ώστε να τερματισθεί η αποσύνθεση των θεσμών και εν τέλει του ιδίου του κράτους.
Αναμένουμε πώς θα αντιδράσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρακολουθώντας όσα συμβαίνουν και με πρωταγωνιστές ανθρώπους στους οποίους ο ίδιος εμπιστεύθηκε τη διαχείριση καίριων θεσμών. Απέτυχε παταγωδώς στις επιλογές του. Οφείλει να το αναγνωρίσει και παράλληλα να λάβει μέτρα, διαφορετικά κινδυνεύει να εκτεθεί ενώπιον του λαού, από αδιάφορος παρατηρητής έως συνυπεύθυνος.
Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είτε θα ζητήσει την παραίτηση όσων αποδεδειγμένα ζημιώνουν τα συμφέροντα τού κράτους και δρουν κατά των πολιτών, είτε, εάν αρνηθούν, θα τους παύσει. Μελετήσαμε τη δήλωση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, η οποία αναφέρει ότι, με την επάνοδό του στην Κύπρο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εξετάσει περαιτέρω χειρισμούς για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και του κύρους των θεσμών, και αναμένουμε να δούμε τις αποφάσεις και τα μέτρα που θα λάβει.
Η έκφραση ανησυχιών και η κατάθεση γενικολογιών, δεν αρκεί. Επισημαίνουμε τη δήλωση του κ. Παπαδόπουλου ότι «καθίσταται πλέον εκ των ων ουκ άνευ υποχρέωση όσων εκπροσωπούν θεσμούς που υπηρετούν σημαντικές πτυχές της οικονομίας, να αναλάβουν τις ευθύνες τους» και είναι φανερό προς ποία κατεύθυνση απευθύνεται.
Είναι τραγικό, τη στιγμή που η ύπαρξη της κρατικής οντότητας και το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας υπονομεύονται από την τουρκική πλευρά, να προσφέρονται όπλα εκ των έσω, ώστε να χλευάζεται το κυπριακό κράτος στη διεθνή κοινότητα, ως κράτος διαφθοράς και διαπλοκής. Και είναι επίσης τραγικό, τη στιγμή που ο λαός καταβάλλει θυσίες να επιτύχει την οικονομική ανασυγκρότηση του κράτους του, κάποιοι να ασχολούνται με ίντριγκες, εξυπηρετήσεις ιδιωτικών συμφερόντων και να δυσχεραίνουν την προσπάθεια κάθαρσης και τιμωρίας όσων συνήργησαν στην καταστροφή του τόπου.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο θεματοφύλακας του κράτους. Και ενώπιον της άμεσης απειλής πλέον που αντιμετωπίζει το κράτος από τα διάφορα κυκλώματα και την κατάρρευση των αξιών, οφείλει να δράσει. Αμέσως και αποφασιστικά. Αυτά τα συμπτώματα που αναπτύσσονται, λαμβάνουν τη μορφή εσωτερικού Αττίλα και πρέπει να εξοστρακισθούν αμέσως.
