Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης καλείται να προβληματισθεί σοβαρά, πριν προτείνει, μέσα στο πακέτο ιδεών που ετοιμάζει, την αποδοχή των συγκλίσεων Χριστόφια-Ταλάτ για το φυσικό αέριο. Διότι ενδέχεται να αντιμετωπίσει την αντιπρόταση της τουρκικής πλευράς, περίπου ως εξής: «Οι συγκλίσεις δεν προσφέρονται αλά καρτ και για αποσπασματική αποδοχή. Ή τις αποδέχεστε όλες, ή δεν αποδεχόμαστε εμείς τη δική σας».

Κάθε κίνηση που σχεδιάζεται, πρέπει να προβλέπει και την αντίστοιχη κίνηση του αντιπάλου. Διαφορετικά, είναι δυνατόν να οδηγηθούμε σε διλήμματα και σε αποδοχή στοιχείων που ώς τώρα απορρίπταμε.

Οι συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ έχουν απορριφθεί από όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του Δημοκρατικού Συναγερμού, επί προεδρίας Νίκου Αναστασιάδη. Κρίνουν ότι περιέχουν απαράδεχτες υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, και μάλιστα παραχωρήσεις χωρίς ανταλλάγματα. Ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει απορρίψει το έγγραφο Ντάουνερ, στο οποίο περιέχονται οι συγκλίσεις. Και δεν το απέρριψε αποσπασματικά, αλλά ολοκληρωτικά.

Συνεπώς, τώρα, δεν μπορεί να επαναφέρει προς συζήτηση ό,τι είχε απορρίψει. Δεσμεύτηκε ενώπιον του λαού, αλλά και στο προεκλογικό πρόγραμμα συνεργασίας με το ΔΗΚΟ, ότι θα απορρίψει τις προτάσεις Χριστόφια. Η νεκρανάσταση των προτάσεων, ή έστω αποσπασματικών προνοιών τους, είναι δυνατόν να δημιουργήσει κινδύνους όχι μόνο στο εθνικό θέμα, αλλά θα ανάψει τη θρυαλλίδα νέας διάσπασης στο εσωτερικό μέτωπο...

Η κλιμάκωση των ενεργειών κατά της τουρκικής επιδρομής στην ΑΟΖ κρίνεται τώρα ότι απέτυχε και δεν μπορεί να κάμψει την Τουρκία. Δεν πιστεύουμε ότι απέτυχε μία πολιτική, η οποία στην πραγματικότητα δεν δοκιμάστηκε ποτέ. Η κυπριακή πλευρά έπρεπε να προχωρήσει, πέραν της συλλογής ψηφισμάτων και ανακοινωθέντων καταδίκης της τουρκικής επιδρομής, και σε απαίτηση λήψης κυρώσεων και μέτρων κατά της Τουρκίας. Δεν αισθανθήκαμε ότι συνέβη τοιούτο τι.

Η εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής, χωρίς καλά καλά να επιχειρηθεί, και η χάραξη γραμμής αποκλιμάκωσης σημαίνει ήττα για την Κυπριακή Δημοκρατία, αν όχι και μπούμερανγκ. Θα στείλει μήνυμα στην Τουρκία ότι η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα είναι ανίσχυρες να την αντιμετωπίσουν αποφασιστικά, και αναζητούν τρόπους προσέγγισής της. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνος δρόμος, για να καταστήσει ακόμη πιο προκλητική και πιο επιθετική την Άγκυρα.

Δυστυχώς, και πάλιν η κυπριακή ηγεσία σχεδίασε βιαστικά και χωρίς επαρκή μελέτη των επιπτώσεων της κάθε της κίνησης. Αυτοσχεδίασε και απέτυχε. Και επιστρέφει στον παλιό γνώριμο ρόλο του καλού παιδιού.

Πολύ φοβούμεθα ότι θα δικαιωθούν οι εκτιμήσεις μας, ότι οι αμελέτητες κινήσεις, η ακροβατική μετακίνηση από τη μία πολιτική στην άλλη, θα μας δημιουργήσουν πρόβλημα το οποίο πιθανόν να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ.

Η ηγεσία αποφασίζει και ξε-αποφασίζει. Απορρίπτει και μετά αποδέχεται. Σχεδιάζει και εγκαταλείπει τους σχεδιασμούς της. Ξεκινά να κάνει ένα βήμα μπροστά και επιστρέφει πέντε πίσω.

Αυτή η τακτική δεν πρόκειται να βγει σε καλό της εθνικής υπόθεσης. Ούτε θα αποβεί ωφέλιμη για το μέλλον του φυσικού αερίου.

Μακάρι να διαψευστούμε...