Είναι βέβαιο ότι οι διαπιστευμένοι πρέσβεις των δυτικών χωρών στην Ουκρανία δεν μεταβαίνουν στην Κριμαία, ούτε διατηρούν επαφές με τις τοπικές Αρχές που εγκατέστησαν εκεί οι ρωσόφωνοι. Υπενθυμίζουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούν ότι στην Κριμαία υπήρξε ρωσική «εισβολή», μιλούν για κατεχόμενο έδαφος και δεν αναγνωρίζουν, ούτε έχουν επαφές με τις τοπικές Αρχές.
Διερωτόμαστε γιατί στην Κύπρο αντιστρέφουν τα πράγματα και αγνοείται ότι η βόρεια Κύπρος αποτελεί κατεχόμενο έδαφος από την Τουρκία, μεταβαίνουν στα κατεχόμενα, εισέρχονται στα ψευδοπροεδρικά και στα ψευδοϋπουργεία, έχουν επαφές με αξιωματούχους ενός εκτρώματος το οποίο δεν αναγνωρίζεται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους, παρίστανται σε «επίσημες» δεξιώσεις και φωτογραφίζονται με εκπροσώπους του ψευδοκράτους.
Παραβιάζουν ακόμη και ψηφίσματα και αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, και χρησιμοποιούν ως επιχείρημα πως τάχατες συναντούν εκπροσώπους της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Ακόμη και ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών και ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ μεταβαίνουν στα κατεχόμενα και συνομιλούν με τους κατοχικούς ηγέτες στο «προεδρικό», ή σε παραπλήσιους χώρους, έτσι ώστε να καλύπτεται η παρανομία τους.
Πρέπει, επιτέλους, να δοθεί ένα τέλος σε αυτήν την προκλητική συμπεριφορά. Συμφωνούμε με την αποφασιστική στάση της Κυβέρνησης στην τελευταία περίπτωση της σύναξης πρέσβεων στο «πάρτι» του Οζντίλ Ναμί, αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε την κυβερνητική άποψη, πως, τάχατες, ο ψευδοϋπουργός εξωτερικών του εκτρώματος «παγίδευσε» τους ξένους πρέσβεις. Είναι άραγε τόσο αφελείς οι τελευταίοι, ώστε να μην αντιλαμβάνονται σε τι αποσκοπούσε ο Ναμί με τις προσκλήσεις που απέστειλε;
Δεν μας ικανοποιεί η «απαγόρευση» που αφορά μόνο την παρουσία ξένων πρέσβεων σε «ανεπίσημες» εκδηλώσεις αξιωματούχων του ψευδοκράτους. Η απαγόρευση πρέπει να ισχύσει για κάθε είδους επαφή με τους εγκάθετους ηγέτες.
Η μετάβαση στα κατεχόμενα και οι συναντήσεις με τον Έρογλου και άλλους συνεργάτες του, στα σύμβολα του ψευδοκράτους, συνιστούν πρόκληση προς την Κυπριακή Δημοκρατία. Αν οι πρέσβεις επιθυμούν να συναντήσουν τους παράνομους αξιωματούχους ας το κάνουν σε περιοχές της λεγόμενης νεκρής ζώνης. Να τους λεχθεί ξεκάθαρα: Μετάβαση στα κατεχόμενα και συνομιλίες με τους ψευδοηγέτες δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές. Συνιστούν αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Πρέπει, όμως, να είμαστε δίκαιοι. Δεν μπορούμε να φορτώνουμε όλη την ευθύνη στους ξένους διπλωμάτες. Η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στους ηγέτες μας. Διότι, ενώ μετά την αποσχιστική ενέργεια του Ντενκτάς είχαν στο χέρι ισχυρό ψήφισμα καταδίκης του ψευδοκράτους και απαίτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας για άρση της αποσχιστικής ενέργειας, αντί να απορρίψουν κάθε επαφή των νομίμων ηγετών με τους παράνομους, οι ίδιοι συνέχισαν να συναντούν τον πατριάρχη της αποσχιστικής ενέργειας, και να συζητούν μαζί του σχέδια και προτάσεις για λύση του Κυπριακού.
Αποδέχθηκαν να κατεβάσουν από τα προεδρικά αυτοκίνητα τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ή να εμφανίζονται στις συνομιλίες οι κατοχικοί ηγέτες με ανηρτημένη στα αυτοκίνητά τους τη σημαία του ψευδοκράτους.
Πρόσφερε το νόμιμο κράτος επιχειρήματα στους ξένους, να συναντούν τους κατοχικούς ηγέτες και τους συνεργάτες τους στα κατεχόμενα, και να διαβουλεύονται μαζί τους, και μάλιστα στα «προεδρικά» και στα «υπουργεία» τους.
Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν αλλού κρατικοί ηγέτες, οι οποίοι αποδέχονται να συναντούν και να συνομιλούν με παράνομους ηγέτες αποσχισθέντος τμήματος της πατρίδας τους, το οποίο, μάλιστα, κατέχεται από ξένη χώρα.
Η Κυβέρνηση καλείται να βρει τρόπους απεμπλοκής από αυτήν την ταπεινωτική συμπεριφορά. Από τη στιγμή που αποδέχεται να συναντά και να συνομιλεί με την εγκάθετη ηγεσία, δεν νομιμοποιείται να απαιτεί από τους ξένους να πράττουν διαφορετικά...
