Το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου «πέτυχε», ως διά μαγείας, να εξαφανίσει από την ατζέντα του όλα τα ακανθώδη και δύσκολα θέματα για την τουρκοκυπριακή πλευρά (εποίκους, εδαφικό, εγγυήσεις, περιουσιακό, κ.ά.), και να εμφανίσει μόνο τα θεωρούμενα συνταγματικά θέματα, στα οποία η τουρκοκυπριακή πλευρά έχει στο χέρι όλα τα πλεονεκτήματα, τα οποία της εξασφάλισαν οι, από το 1974 και εντεύθεν, παραχωρήσεις της ελληνοκυπριακής ηγεσίας.

Έτσι, ο Ντερβίς Έρογλου δεν έχει καμία δυσκολία να παρουσιάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και να μιλά με πρωτοφανή θρασύτητα, εγκωμιάζοντας τον εποικισμό, ο οποίος στο παγκόσμιο δίκαιο καταδικάζεται ως έγκλημα πολέμου, αλλά στο «δίκαιο» της ηγεσίας μας χαρακτηρίζεται πότε ως «παράνομοι μετανάστες» και πότε ως «ανθρωπιστικό πρόβλημα».

Λέγει, λοιπόν, στην αμερικανική κοινή γνώμη, ο κατοχικός ηγέτης, ότι δεν αποδέχεται διάκριση και δεν συζητεί αυτό το θέμα. «Δεν αποδεχόμαστε οιαδήποτε διάκριση μεταξύ των υπηκόων μας», ανέφερε. Και τολμά να φέρει ως παράδειγμα τις ΗΠΑ, όπου, είπε, «έρχονται άτομα από όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά όλοι είναι πολίτες των ΗΠΑ. Δεν είναι δυνατόν, ούτε στην Κύπρο, ούτε οπουδήποτε στον κόσμο να υπάρχει διάκριση μεταξύ των πολιτών. Κι όλοι οι πολίτες μας στην Κύπρο, στη βόρεια Κύπρο, έχουν εγγυημένη υπηκοότητα σύμφωνα με το σύνταγμά μας και δεν μπορεί να υπάρξει καμία διάκριση», κατέληξε.

Απύθμενο το θράσος του κατοχικού ηγέτη. Και εξωφρενική η λογική του. Διότι οι πολίτες των ΗΠΑ, από όλο τον κόσμο, δεν μεταφέρθηκαν εκεί ως κουβαλητοί, και με τη δύναμη των όπλων, από μίαν άλλη χώρα. Στην Κύπρο, οι έποικοι μεταφέρθηκαν ύστερα από μία βάρβαρη εισβολή και 40χρονη κατοχή. Δεν είναι ούτε παράνομοι μετανάστες, ούτε ανθρωπιστικό το πρόβλημα. Είναι έγκλημα πολέμου, και σε εγκλήματα πολέμου δεν χωρούν παζάρια. Πρέπει να φύγουν όλοι.

Όταν όμως ο Γλαύκος Κληρίδης αποκαλούσε τους Τούρκους εποίκους παράνομους μετανάστες, και ο Δημήτρης Χριστόφιας παραχωρούσε σε 50 χιλιάδες «άδεια νόμιμης παραμονής» και ο Νίκος Αναστασιάδης θεωρεί ευκταίο να εκδιωχθούν όλοι, και οι κυπριακές κυβερνήσεις ουδέποτε ενημέρωσαν τη διεθνή κοινότητα για το πώς συνετελέσθη αυτό το έγκλημα στην Κύπρο, είναι φυσικό ο κατοχικός ηγέτης να βρίσκει πρόσφορο έδαφος, για να προβάλει ένα έγκλημα ως ένα δήθεν απλό και ανθρωπιστικό θέμα, το οποίο είναι αδιαπραγμάτευτο για την τουρκική πλευρά. Όταν, ακόμη, η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί πως «οι οιωνοί είναι άριστοι» για λύση και κήδεται περισσότερο του «καλού κλίματος» στις συνομιλίες, παρά να αφοσιωθεί σε μία διεθνή εκστρατεία, για ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για την πραγματική υφή του Κυπριακού, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε θετικές εξελίξεις υπέρ της πλευράς μας.

Αλλά δεν είναι μόνο για τους εποίκους που μιλά με θρασύτητα ο Έρογλου. Θέλει και συμμετοχή φίφτι-φίφτι στην αξιοποίηση του φυσικού αερίου. «Το θέμα σχετίζεται με τους δύο λαούς στο νησί και θα συνεχίσουμε να το εγείρουμε στους Ελληνοκυπρίους ομολόγους μας», λέγει. Του πρόσφερε την ευκαιρία ο Αμερικανός Πρεσβευτής στη Λευκωσία, ο οποίος, σε συνέντευξή του, συμβουλεύει την Κύπρο να πραγματοποιήσει επαφές με την Τουρκία, προκειμένου ο αγωγός μεταφοράς του κυπριακού φυσικού αερίου να διέλθει μέσω Τουρκίας.

Όταν οι ΗΠΑ, ως ο μεγάλος και πανίσχυρος, όπως εμφανίζονται, μεσολαβητής στο Κυπριακό, διατηρεί τέτοιες φιλοτουρκικές προσεγγίσεις, τότε ας μην αμφιβάλλει κανείς πού οδηγείται το εθνικό θέμα.
Τι λέγει ο Πρόεδρος για όλα αυτά; Τι λέγει η Κυβέρνηση; Θα συνεχίσουν να παραμυθιάζουν τον κόσμο και τους αφελείς;