Δεν γνωρίζουμε ποιο όφελος ανέμενε να υπάρξει από την κλήση του Αθανάσιου Ορφανίδη στη Βουλή ο Ζαχαρίας Κουλίας, και τον κάλεσε να καταθέσει όσα πιστεύει για την καταστροφή της κυπριακής οικονομίας. Πήγε τελικά ο πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, έβγαλε και πάλι τα απωθημένα του κατά του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ που δεν τον επαναδιόρισαν στην προνομιούχα θέση, άκουσε και τα απωθημένα του ΑΚΕΛ εναντίον του προσώπου του, και ο λαός άκουσε όσα ακούει εδώ και χρόνια για την οικονομική καταστροφή. Αύριο θα πάει και ο Πανίκος Δημητριάδης να βγάλει και αυτός τα απωθημένα του, εναντίον άλλων, θα ακούσει και αυτός απωθημένα των βουλευτών του ΔΗΣΥ και... everybody happy.

Mε τέτοιες γραφικές παραστάσεις περνά τον καιρό της η Μπανανία, την ώρα που ο αφελής λαός επιμένει να ζητά την τιμωρία όσων ευθύνονται για την καταστροφή της κυπριακής οικονομίας. Και όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο χαλαρώνουν οι φωνές, ώστε σήμερα ελάχιστες ακούονται.

Είμαστε κρετίνοι. Γιατί αν δεν ήμαστε κρετίνοι, και οι ηγέτες μας ήθελαν να τιμωρήσουν τους υπαίτιους της καταστροφής μας, δεν θα άφηναν να περάσουν τέσσερα χρόνια χωρίς να καλέσουν σε ανάκριση τους δύο προηγούμενους Διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας. Επί εποπτείας τραπεζών, Ορφανίδη και Δημητριάδη, συνετελέσθησαν τα μεγαλύτερα τραπεζικά εγκλήματα. Δεν έχουν ευθύνη; Αλλά αφέθησαν και οι δύο να μεταναστεύσουν. Παίρνοντας μαζί τους, ο ένας τον σκληρό δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή του, χωρίς η Αστυνομία να παρέμβει, και λαμβάνοντας ο άλλος πλουσιοπάροχη αποζημίωση από την κυβέρνηση σε αναγνώριση των υπηρεσιών του!
Διερωτόμαστε: Ποιες ισχυρές πλάτες τούς προστατεύουν;

Το τραπεζικό έγκλημα ξεκίνησε το 2002, αν δεν απατώμεθα. Και έμεινε αδιερεύνητο και ανεξιχνίαστο μέχρι σήμερα. Ουδείς τιμωρήθηκε και ουδείς θα τιμωρηθεί. Βγαίνει ο κάθε ένας στην πίστα, και ανάλογα με τα απωθημένα του και τις κομματικές του προτιμήσεις, ρίχνει βέλη εναντίον άλλων. Και βγαίνει και ο άλλος και ρίχνει τα δικά του βέλη προς άλλη κατεύθυνση. Λένε και ξαναλένε τα ίδια πράγματα. Κουράστηκαν όλοι να τους ακούν. Δεν ιδρώνει το αφτί της Κυβέρνησης για όσα έγιναν, ούτε καταβάλλει καμία προσπάθεια να βοηθήσει στην εξιχνίαση των εγκλημάτων. Τα ρίχνει στον Γενικό Εισαγγελέα και του φορτώνει τις ευθύνες. Εξαντλεί τις... προσπάθειές της στην... αγορά λογισμικού και στη στελέχωση της Νομικής Υπηρεσίας. Αλλά η Αστυνομία είναι δική της. Τι έπραξε μέχρι τώρα;

Ο Γενικός Εισαγγελέας δηλώνει ότι έργο του είναι να εντοπίσει ποινικά αδικήματα στην όλη ιστορία. Αλλά πέραν των ποινικών αδικημάτων, τα οποία αναζητούνται και δεν εντοπίζονται, υπάρχει και η πολιτική ευθύνη, η πολιτική αμέλεια και η πολιτική διαπλοκή. Αυτά ποιος θα τα τιμωρήσει; Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεσμεύθηκε να διορίσει ποινικούς ανακριτές για τη διερεύνηση του τραπεζικού εγκλήματος. Αργότερα, και χωρίς να εξηγεί το γιατί, αντί ποινικών ανακριτών διόρισε Ερευνητική Επιτροπή. Και το έργο της Επιτροπής κατέληξε σε φιάσκο.

Δεν θα επιρρίψουμε πλήρη ευθύνη για τη μη επιτευχθείσα κάθαρση και τη μη τιμωρία των ενόχων στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη. Το τραπεζικό έγκλημα είχε ξεκινήσει πριν από πολλά χρόνια. Ούτε οι τότε Πρόεδροι Δημοκρατίας, ούτε οι τότε Διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας, ούτε οι Υπουργοί Οικονομικών, ούτε η Αστυνομία κινήθηκαν έγκαιρα για να το εξιχνιάσουν. Και όταν ένα έγκλημα δεν εξιχνιάζεται από τη στιγμή της διάπραξής του, το... πουλί επέτασε. Στο τέλος, αυτός που θα τιμωρηθεί είναι ο λαός, και αυτοί που θα αθωωθούν είναι εκείνοι που θησαύρισαν κλέβοντας και εξαπατώντας.

Συνεπώς, ας μην ελπίζει κανείς πως θα υπάρξει τιμωρία και κάθαρση. Σπανίως σε αυτόν τον τόπο εξιχνιάσθηκαν σκάνδαλα και τιμωρήθηκαν ένοχοι.

Εθίστηκε και ο μοιρολάτρης λαός σε αυτή την κατάσταση και όσοι έφαγαν, έφαγαν.

Και πιθανόν να συνεχίζουν να τρώνε...