Οι περιστάσεις απαιτούσαν κυβέρνηση φωτεινών μυαλών και ο Αναστασιάδης επιμένει σε κυβέρνηση συναγερμικών μυαλών

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είτε θεωρεί ανίκανους τους υπουργούς και τους ανθρώπους που διόρισε να λύσουν τα ακανθώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, είτε επιχειρεί να δρέψει δάφνες, επιλύοντας προβλήματα, τα οποία αδυνατούν να λύσουν οι «άριστοι των αρίστων» που διόρισε. Δεν μπορεί να ερμηνευθεί διαφορετικά το φαινόμενο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να υπερφαλαγγίζει συχνά τους υπουργούς του και να προχωρεί σε πραγματοποίηση συσκέψεων, με στόχο τη λήψη αποφάσεων.

Είδαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλεί συσκέψεις, για να λύσει το πρόβλημα της κατάρρευσης των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Να συγκαλεί συσκέψεις για να πατάξει τη διαφθορά στην Αστυνομία. Να συγκαλεί σύσκεψη για το... ποδοσφαιρικό γήπεδο της Λεμεσού. Αν είναι δυνατόν, ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας να ασχολείται με την ανέγερση ποδοσφαιρικών γηπέδων.

Παλαιότερα, συγκαλούσε συσκέψεις προκειμένου να υπερφαλαγγίσει τον Γενικό Εισαγγελέα, στις έρευνες για την τιμωρία των ενόχων της οικονομικής καταστροφής. Ευτυχώς, οι οργανώσεις των εκπαιδευτικών ακύρωσαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις, διαφορετικά ο Πρόεδρος θα αναλάμβανε και ρόλο... παιδονόμου.

Διερωτόμαστε: Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θεωρεί ανίκανους τους υπουργούς του να λύσουν προβλήματα, και αναλαμβάνει εκείνος να τα λύσει; Σε τέτοια περίπτωση, όμως, οφείλει να αντικαταστήσει τους ανίκανους υπουργούς με ικανούς. Διαφορετικά, τα προβλήματα δεν θα λύονται, αλλά θα στοιβάζονται κάτω από το χαλί, μέχρι την έκρηξή τους.

Αν πάλι θεωρεί ότι «γεμίζουν την καρέκλα» που τους εμπιστεύθηκε, ας τους αφήνει να λειτουργήσουν μακριά από τη δική του κηδεμονία. Είναι πρωτοφανές, Πρόεδρος της Δημοκρατίας να συγκαλεί συσκέψεις για την προώθηση του θέματος της κατασκευής ποδοσφαιρικού γηπέδου στη Λεμεσό. Δεν υπάρχει ΚΟΑ να ασχοληθεί;

Δεν υπάρχει Υπουργείο Παιδείας; Ή, άραγε, ο Πρόεδρος επιχειρεί να ελκύσει τους Λεμεσιανούς και να λάβει τις ψήφους τους, στις επόμενες προεδρικές;

Επιστρέψαμε στους παλιούς καιρούς, όταν ο Μακάριος προήδρευε συσκέψεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος διάθεσης της σταφίδας, ή ο Κυπριανού προήδρευε σύσκεψης για την καθυστέρηση που παρατηρείτο στην κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας-Λεμεσού.

Το πρόβλημα για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι ότι, ακόμη και με τις συσκέψεις που οργανώνει, αποτυγχάνει και στη λήψη των ορθών αποφάσεων. Κανένα πρόβλημα δεν λύεται, καθώς είναι τόσο μεγάλο το χάος που προκύπτει στην εσωτερική διακύβερνηση, ώστε η λύση των προβλημάτων καθίσταται δύσκολη, αν όχι αδύνατη.

Ενώ επιβάλλονται ριζικές τομές, θαρραλέες αποφάσεις και αναδιαμόρφωση πολιτικών, λαμβάνονται αποφάσεις-παυσίπονα, ή επιλέγονται μέτρα, τα οποία ακόμη και ο απλός πολίτης διαβλέπει, εκ των προτέρων, ότι θα είναι αναποτελεσματικά.

Παράδειγμα: Η απόφαση για πρόσληψη ιατρών στο δημόσιο, όταν οι ιατροί έφευγαν άρον-άρον από το δημόσιο, λόγων των περικοπών και των σκληρών συνθηκών εργασίας τους. Ποιος ιατρός θα δεχθεί να πάει να δουλέψει με την ίδια μισθοδοσία και σε νοσοκομεία που καταντούν βασανιστήριο, για όσους εργάζονται εκεί;

Έχουμε πρόβλημα. Πρόβλημα και Προέδρου και υπουργών. Διότι ο μεν Πρόεδρος αδυνατεί να καθοδηγήσει σωστά, να ελέγξει τους υπουργούς και να τους αξιολογήσει ορθά, και δεν έχει όραμα άσκησης μίας ορθής εσωτερικής διακυβέρνησης. Ούτε και αντίληψη πως ο ρόλος του δεν είναι να κτίζει ποδοσφαιρικά γήπεδα, ούτε να προσλαμβάνει ιατρούς, ούτε να πατάσσει τη διαφθορά στην Αστυνομία.

Πολύ περισσότερο, δεν έχει ρόλο στις έρευνες και στις ανακρίσεις που διεξάγει η ανεξάρτητη Αρχή της Νομικής Υπηρεσίας για την κάθαρση όσων οδήγησαν τον τόπο στην οικονομική τραγωδία. Οι δε υπουργοί δεν έχουν τις δυνατότητες που απαιτούνται για να υπερβάλουν εαυτούς και να δώσουν λύσεις.

Συνεπώς η δύσκολη κατάσταση, ή μάλλον η εικόνα κατάρρευσης που παρατηρείται σε καίριους τομείς, είναι αποτέλεσμα ανυπαρξίας οράματος, σωστών πολιτικών και διοικητικών αδυναμιών, Προέδρου και υπουργών. Και το πρόβλημα του τόπου δεν λύεται με μία αναδόμηση της κυβέρνησης, η οποία αποτελείται από ηγέτη και υπουργούς με καθαρές συναγερμικές νοοτροπίες, με έφεση στα επικοινωνιακά παιγνίδια και με στόχο όχι την εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τόπου, αλλά με την προσπάθεια να πάρει ο καθένας επικοινωνιακούς πόντους.

Η χώρα, μέσα στις δύσκολες συνθήκες που διέρχεται, απαιτεί κυβέρνηση φωτεινών μυαλών, ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων. Ο Πρόεδρος αποφάσισε να σχηματίσει κυβέρνηση συναγερμικών μυαλών...