Αν δεν κινηθεί τάχιστα και δεν προχωρήσει σε τομές, κινδυνεύει να καταστεί ηγέτης κράτους υπό διάλυση

Ο τόπος έχει φθάσει στον πάτο. Η σήψη, η διαφθορά και η κρίση αρχών και αξιών είναι εμφανέστατες σε πολλούς τομείς της λειτουργίας του κράτους. Είναι φανερό, ότι επιβάλλεται κάποιος να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο, να πάρει το νυστέρι και να αρχίσει να αποκόπτει τα σάπια, αντικαθιστώντας τα με υγιή στοιχεία, άφθαρτα, αδιάφθορα και αφοσιωμένα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κράτους και των πολιτών.

Πολλοί διερωτώνται ποιος μπορεί να είναι αυτός ο Ηρακλής, που θα επιχειρήσει το δύσκολο και επίμοχθο έργο της εκκαθάρισης του στάβλου του Αυγείου. Σίγουρα, δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτός έχει, φύσει και θέσει, την εξουσία και τους μηχανισμούς να το επιχειρήσει. Είναι ο άνθρωπος που κρατά και το μαχαίρι και το κρέας.

Πολλοί λέγουν ότι, ναι μεν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ηγέτης αυτού του τόπου, διαθέτει την ισχύ να το πράξει, αλλά αμφισβητούν αν έχει τη βούληση και την τόλμη να υπερβεί φιλοσοφίες, κομματική ταυτότητα, να θυσιάσει συνεργάτες, ή άλλους που τον εξυπηρέτησαν προεκλογικά, ή άλλως πως, και να προχωρήσει στην κάθαρση. Ο τρόπος που πολιτεύθηκε την τελευταία διετία, οι επιλογές ανθρώπων που έκαμε, η προσκόλληση σε μία ομάδα μόνο φίλων, συνεργατών και παρακοιμωμένων, δεν επιτρέπουν αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι θα επιχειρήσει τις μεγάλες τομές.

Η μη αναγνώριση λαθών και επιλογών, παρά το αυταπόδεικτο της αποτυχίας των ανθρώπων που επέλεξε, και η αναποφασιστικότητά του, την ώρα που δείχνει να θέλει να κάμει βήμα προς τη θαρραλέα κίνηση, στη συνέχεια να οπισθοχωρεί και να καθηλώνεται στα γνωστά, δημιουργούν αμφισβήτηση της βούλησης και των δυνατοτήτων του.

Παρά ταύτα, το χάλι στο οποίο έφθασε ο τόπος και ο άμεσος κίνδυνος πλέον να αλωθεί από τον εσωτερικό Αττίλα το κράτος, χωρίς να χρειαστεί να κινηθεί ο εξωτερικός Αττίλας, δημιουργούν αμυδρά ελπίδα ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αισθανόμενος τον κίνδυνο να συνεχίσει να ηγείται ενός κράτους υπό αποσύνθεση και διάλυση, θα υποχρεωθεί να κινηθεί αποφασιστικά για να αποτρέψει τα χειρότερα. Πρέπει να αναλογίζεται πλέον, όχι μόνο τις δικές του βαρύτατες ευθύνες ως ηγέτη, αλλά και την υστεροφημία του. Και να τρομάζει στη σκέψη, πως εάν επιτρέψει να συνεχιστεί και να διευρυνθεί το χάος μέσα στο οποίο λειτουργεί το κράτος και υποχρεώνονται να βιώνουν οι πολίτες, υπάρχει μέγας κίνδυνος να καταγραφεί στην ιστορία ως ο τελευταίος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διερωτόμαστε: Κοιμάται ήσυχος τα βράδια με όσα διαδραματίζονται στο κράτος που κυβερνά;

Τάχιστα πλέον, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς αμφιταλαντεύσεις, αποβάλλοντας τη νοοτροπία ότι το κράτος αποτελεί φιλανθρωπικό ίδρυμα στο οποίο σιτίζονται φίλοι, ομοϊδεάτες, άνθρωποι που τον εξυπηρέτησαν κατά διάφορους τρόπους, να προχωρήσει σε θαρραλέες και αποφασιστικές τομές. Τομείς και θεσμοί πάσχουν και όχι μόνο δεν εξυπηρετούν την αποστολή τους, αλλά ζημιώνουν γενικότερα το κράτος και τους πολίτες. Και οι θεσμοί και οι υπηρεσίες δεν είναι απρόσωπα.

Έχουν εκπροσώπους ανθρώπους, τους οποίους ο ίδιος διόρισε. Να τους απομακρύνει πάραυτα. Του είπαμε και προηγούμενες φορές. Το κυβερνητικό σχήμα έχει ανάγκη ανανέωσης. Τα προβλήματα στοιβάζονται και δεν επιλύονται. Έχει και η Κυβέρνηση πολλές αδυναμίες και βρίσκεται σε αντίθεση με την κοινωνία. Οφείλει να αλλάξει πρόσωπα. Αλλά και νοοτροπία.
Ο τόπος διαθέτει πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο παραμένει ανεκμετάλλευτο. Να το αναζητήσει παντού ο Πρόεδρος και να το αξιοποιήσει.

Η απομάκρυνση ανθρώπων που απέτυχαν, η ανανέωση του κυβερνητικού σχήματος, η αναζήτηση οράματος, η αξιοποίηση νέων ανθρώπων, αποτελούν αναγκαιότητες. Ο Πρόεδρος δεν έχει άλλο χρόνο να αναβάλλει. Όσο αναβάλλει και καθυστερεί, τόσο μεγαλύτερη θα γίνεται η αποσύνθεση και τόσο πιο κοντά στην τέλεια διάλυση θα βρίσκεται το κυπριακό κράτος.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Το Συμβούλιο Αρχηγών σε τι χρειάζεται;

Διερωτόμαστε ποια βοήθεια μπορεί να δώσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει την αξιοπιστία των θεσμών, το Συμβούλιο Αρχηγών Κομμάτων. Αυτό είναι έργο αποκλειστικά δικό του, σε συνεργασία με τον Γενικό Εισαγγελέα, την Αστυνομία, τους ποινικούς ανακριτές. Οι αρχηγοί των κομμάτων τι μπορούν να προσφέρουν; Ήδη έχουν διατυπώσει τις θέσεις τους. Στήριξη μπορούν να προσφέρουν σε ορθές αποφάσεις, αλλά σωσίβια δεν νομίζουμε πως θα θέλουν να καταστούν...