Σ Α Β Β Α Τ Ο ήταν και πριν από 50 χρόνια η 21η Δεκεμβρίου 1963, της έναρξης της Τουρκανταρσίας. Της ένοπλης τουρκοκυπριακής ανταρσίας, την οποία από χρόνια προσχεδίασε, στρατιωτικά προπαρασκεύαζε, πολιτικά μεθόδευε, συστηματικά προετοίμαζε και επιτελικά διηύθυνε το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) του τουρκικού γενικού επιτελείου, με την απευθείας διοικούμενη από το ίδιο, στρατιωτική και πολιτική πτέρυγα της τρομοκρατικής ΤΜΤ: Του στρατιωτικού βραχίονα που η Τουρκία μυστικά συγκρότησε, διαρκώς εξόπλιζε, οργάνωνε και εκπαίδευε από το 1958 στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Προς σταδιακή υλοποίηση τής από το 1956 σχεδιασμένης απ' τον Νιχάτ Ερίμ στρατηγικής της Τουρκίας στο Κυπριακό. Την οποία το ΓΕΠ ανέλαβε να θέσει σε μακρόχρονη, επίμονη, εφαρμογή, με το επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» (ΚΙΡ).

- Στρατιωτική πτέρυγα: Η διοικούμενη από εν ενεργεία Τούρκο συνταγματάρχη ΤΜΤ, στελεχωμένη από Τούρκους αξιωματικούς και στρατολογημένους Τ/κ «μουτζαχίντ» (μαχητές).

- Πολιτική πτέρυγα: Η υπάκουη στη στρατιωτική, σύμπασα η πολιτική ηγεσία των Τ/κ, Φαζίλ Κιουτσούκ, Ραούφ Ντενκτάς κ.ο.κ.

- Από της εγκαθιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας προετοιμαζόμενοι, με λεπτομερή (ανακαλυφθέντα) Γραπτά Σχέδια, ακόμη και για τους, κατά τη ρήση Ντενκτάς, «χρήσιμους νεκρούς», αλλά και για τη βίαιη, υπό της ΤΜΤ, μετακίνηση των Τ/κ σε προκαθορισθέντες θυλάκους, με την αναγκαία επιμελητεία τους, για την, διά της ένοπλης τουρκανταρσίας, διάλυση της Κ.Δ.

Α Π Ε Τ Υ Χ Ε η Τουρκανταρσία να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Ούτε η διατεταγμένη εγκατάλειψη των υπουργικών και όλων των άλλων κρατικών και δημόσιων αξιωμάτων και υπηρεσιών από τους Τ/κ, ούτε οι ενόπλως οχυρωθέντες θύλακοι, κατάφεραν να διαλύσουν το κυπριακό ΚΡΑΤΟΣ. Το επίμονο τουρκικό επιχείρημα, ότι η ΚΔ ήταν (από τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959) ένας «Συνεταιρισμός» που διαλύθηκε με τη φυγή των Τ/κ «συνεταίρων», σ υ ν ε τ ρ ί β η έκτοτε και διά παντός, έναντι πάντων, με το Ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ της Τετάρτης, 4 Μαρτίου 1964, το οποίο αναγνώριζε κι επικύρωνε τη διεθνή νομιμότητα, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της ΚΔ, κυβερνωμένης αποκλειστικά από τους Έλληνες Κυπρίους.

Η ΕΝΟΠΛΗ αντίσταση των Νομίμων Δυνάμεων του Κράτους, με ραχοκοκκαλιά την εθελοντική Εθνοφρουρά (1963-64) κι η μαχητική διπλωματία της τότε κυβέρνησης στον ΟΗΕ, πέτυχε τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας: Της κρατικής υπόστασης, προστασίας και διαφύλαξης του Ελληνισμού, στην ελληνική μεγαλόνησο. Αυτήν την ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ επιβουλεύεται έκτοτε η τουρκική στρατηγική να διαλύσει. Για να καταστήσει τους Τούρκους «συνεταίρους» και συγκυρίαρχους εφ’ όλης της Κύπρου…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Ρωτήσατε ποτέ τους γείτονές σας, στελέχη και μέλη των κομμάτων, εάν οι ηγεσίες τους οργάνωσαν ποτέ οιανδήποτε κομματική συγκέντρωση, συνέδριο, συνδιάσκεψη, ημερίδα ή οτιδήποτε παρόμοιο, για να συζητήσουν σ’ οποιοδήποτε επίπεδο τα ζητήματα τής, εδώ και τέσσερεις σχεδόν δεκαετίες, υπό διαπραγμάτευσιν στις «διακοινοτικές», ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ κι αν έχουν παραγάγει οιονδήποτε κείμενο τα κόμματα γι’ αυτήν την ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, για τη λεγόμενη «πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων», το «κατάλοιπο εξουσίας» και την «Εξωτερική Κυριαρχία», που ξεφούρνισε την προπαρελθούσα Παρασκευή εν Αθήναις, ενώπιον του «αγαπητού φίλου» του, υπ.Εξ, του συνεχιζόμενου Αττίλα, Νταβούτογλου, ο και συνταγματολόγος Αναν-ιστής κ. Βαγγέλης Βενιζέλος;