Ω Ρ Α Ι Α, λοιπόν! Ιδού μία (ίσως) ευκαιρία για το ξεκαθάρισμα μιας επί 40 χρόνια αξεκαθάριστης, μέχρι σαπίλας, γάγγραινας. Ονομάζεται Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Την απαίτησαν οι Τούρκοι κατακτητές. Προς νομιμοποίηση του δίδυμου κακουργήματος του προδοτικού χουντικού Πραξικοπήματος και της τουρκικής Εισβολής του Ιουλίου - Αυγούστου 1974. Την αποδέχτηκε επισήμως, από το 1977, για διαπραγμάτευση του περιεχομένου της, η πολιτική ηγεσία. Έκτοτε παραμένει επισήμως το είδος της αναζητούμενης «λύσης». Με τελευταίο χαρτί εγκυρότητάς της, την Κοινή Διακήρυξη Αναστασιάδη - Έρογλου 11ης Φεβρουαρίου 2014. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στην μίαν και μοναδική φορά που δόθηκε στον λαό, απευθείας στους πολίτες, το δικαίωμα ν’ αποφασίσουν για τη ΔΔΟ, όταν μορφοποιήθηκε στο Σχέδιο Ανάν, έκαστος ευθέως, αυτοπροσώπως και ιδιοχείρως στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, την απέρριψαν με πλειοψηφία 76%.
Τ Ω Ρ Α ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ η… ίσως, ευκαιρία ξεκαθαρίσματος και ξεσκαρταρίσματος. Στο κομματικό και διακομματικό επίπεδο (των κομματικών ηγεσιών εννοείται). Επειδή η νυν ηγεσία του ΑΚΕΛ, εάν σοβαρομιλά αυτήν την φορά, αποφάσισε πως οι όποιες μελλοντικές συνεργασίες της -συμμαχίες και «μέτωπα»- ιδίως για τις προεδρικές εκλογές, με άλλες κομματικές ηγεσίες, «θα πρέπει να εδράζονται στην ειλικρινή συναντίληψη αναφορικά με το περιεχόμενο της ΔΔΟ». («Φ», 7.3.15, σελ. 4, Ανδρ. Ταραμουντά)…
Γ Ρ Α Φ Ο Υ Μ Ε συνεχώς το «ίσως», προσθέτουμε και το «εάν σοβαρομιλά», λόγω αποδεδειγμένης πολυχρόνιας ακατάσχετης περί τούτου δημαγωγίας, δημοκοπίας, συστηματικής εξαπάτησης των πολιτών. Και… το γαϊδουράκι μας, φορώντας τις παρωπίδες, γυρνάει ασταμάτητα, 1977-2015, το ίδιο αλακάτι! Όταν η Κύπρος υπέστη την 5ετή κακοτυχία να την κυβερνά Χριστόφιας - ΑΚΕΛ, με συγκυβέρνηση αρχικά ΑΚΕΛ-ΔηΚο-ΕΔΕΚ και απ’ τον Φεβρουάριο 2010 χωρίς της ΕΔΕΚ, οι «γενναίες προσφορές» του Χριστόφια προς τους Τούρκους, ο «Διζωνικός Συνεταιρισμός Δύο Συνιστώντων Στέιτς Ίσου Πολιτικού Καθεστώτος» του, με τον Ταλάτ 23η Μαΐου 2008, που το υποστήριζε κι η υπό τον Αναστασιάδη ηγεσία τότε του ΔηΣυ, συναντούσαν τις δριμύτατες διαφωνίες της ΕΔΕΚ και του ΔηΚο.
Κι ανακοίνωνε τότε ο Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ ότι οι ηγεσίες των τριών κομμάτων θα συνεδρίαζαν (δήθεν) για να συζητήσουν και ν’ αποφασίσουν τα περί ΔΔΟ. Δεν το έκαναν ποτέ. Και δεν είναι μόνο τούτο. Ούτε εντός κόμματος (και μιλάμε: εντός ΑΚΕΛ, εντός ΔηΣυ, εντός ΔηΚο, εντός ΕΔΕΚ), οργανώθηκε ποτέ δημόσια ακουόμενος ενδοκομματικός διάλογος για την όποια ΔΔΟ και το όποιο («σωστό» ή μη) περιεχόμενό της… Και μιλάμε για την επί 40 χρόνια αναζητούμενη «λύση», διά της διαπραγματεύσεως της οποίας η Τουρκία - Αττίλας, πέτυχε επί 40 χρόνια την ατιμώρητη κι ανενόχλητη εμπέδωση του Αττίλα (και στα σκλαβωμένα εδάφη και στα Ηττημένα Μυαλά), το 40χρονο τσιμέντωμα της διχοτόμησης και την προσδοκία της να καταστήσει οσονούπω «εκλιπούσα» την Κυπριακή Δημοκρατία. Ώστε να επεκτείνει εφ’ ολοκλήρου της Κύπρου τον δικό της στρατηγικό έλεγχο…
Π Ο Ι Ε Σ, ΑΡΑΓΕ, κομματικές ηγεσίες θ’ αδράξουν την ευκαιρία που τους προσφέρει η ΑΚΕΛική ηγεσία;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
