Το Παγκόσμιο Βραβείο Δασκάλου για το 2015, που απονέμει κάθε χρόνο το φιλανθρωπικό ίδρυμα Varkey Foundation στο Ντουμπάι, χώρα διαμονής του Ινδού ιδρυτή του Sunny Varkey, δόθηκε προχθές στην 63χρονη Αμερικανίδα καθηγήτρια Γυμνασίου Nancie Atwell - τη χαρισματική δασκάλα Αγγλικής Λογοτεχνίας, που για 40 χρόνια διδάσκει την αγάπη στο βιβλίο και διδάσκεται από τους μικρούς μαθητές της, εμπνέοντας χιλιάδες συναδέλφους της σε όλο τον κόσμο, με το εκπαιδευτικό της προφίλ: Να βάζει δηλαδή στο επίκεντρο της παιδείας το παιδί και να κάνει τη μάθηση μια υπόθεση πνευματικής απόλαυσης για τους έφηβους.

Για αρκετά χρόνια, όπως έγραψε στο κλασικό εκπαιδευτικό εγχειρίδιό της In the Middle, δίδασκε οχυρωμένη πίσω από την έδρα της. Μέχρι το 1980, που διάβασε για την έρευνα του πανεπιστημιακού καθηγητή και παιδαγωγού Donald Graves για ένα δημοτικό σχολείο στο New Hampshire, όπου τα παιδιά ανέπτυσσαν τις δικές τους ιδέες για το γράψιμο, ήταν ανεξάρτητα στη σχολική τους εργασία, παρήγαγαν κείμενα που τα διάβαζαν στους συμμαθητές τους και τα συζητούσαν μαζί τους και με τον δάσκαλο, ενώ τα έγραφαν.

Η Nancie Atwell αποφάσισε να κατέβει από την έδρα και να αναμιχθεί με τους έφηβους μαθητές της (13-16 χρονών), ρωτώντας τους αν μπορούσαν κι αυτοί να κάνουν το ίδιο. Όλοι απάντησαν καταφατικά! Και μετά, όλοι μαζί, έκαναν μιαν υπέροχη ανακάλυψη - ότι το γράψιμο στο σχολείο μπορούσε να γίνει κάτι όμορφο και συναρπαστικό…

Αυτή ήταν η απαρχή μιας επανάστασης στην τάξη της, αλλά και σε όλα σχεδόν τα Γυμνάσια στις ΗΠΑ, μετά που δημοσίευσε το βιβλίο της In the Middle. Και μετά που χάρηκε τόσα πολλά παιδιά που έγιναν καλοί συγγραφείς, καλοί αναγνώστες και κριτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, μέσα από τη σχέση τους με την ανάγνωση και τη γραφή στην τάξη της.

Έγραψε σε ένα πρόσφατο άρθρο της η Nancie Atwell: «Για 40 χρόνια στη ζωή μου ως δασκάλα Αγγλικών, είμαι πεπεισμένη ότι αυτή είναι μια υπέροχη καριέρα - απαιτητική σε χρόνο και ενέργεια, αλλά γεμάτη νόημα. Κάθε πρωί που μπαίνω σε μια τάξη, ξέρω ότι θα έχω μια έκπληξη, τις περισσότερες φορές θετική, από κάτι που θα πει ή θα κάνει ένας μαθητής, ως συγγραφέας ή αναγνώστης. Θα ζήσω την αίσθηση της λογοτεχνικής επικοινωνίας - αυτήν που με οδήγησε πριν από πολλά χρόνια στην απόφασή μου να ειδικευτώ στην Αγγλική Λογοτεχνία.

»Είμαι σίγουρη γι’ αυτό, γιατί διδάσκω Αγγλικά, σαν ένα εργαστήρι συγγραφής και ανάγνωσης. Οι μαθητές επιλέγουν τα θέματα που θα γράψουν και τα βιβλία που θα διαβάσουν. Επειδή αποφασίζουν οι ίδιοι, δεσμεύονται. Επειδή δεσμεύονται, βιώνουν τη σημασία της υπεύθυνης πρακτικής που οδηγεί στην ωρίμανση, στην αντοχή και στην αριστεία. Κάθε χρόνο οι μαθητές μου διαβάζουν κατά μέσο όρο 40 βιβλία, που αντιπροσωπεύουν 14 λογοτεχνικά είδη και γράφουν 21 κείμενα πάνω σ’ αυτά.

Το εργαστήρι ενθαρρύνει τα παιδιά, τα μεταμορφώνει, τα απορροφά - και η επιτυχία τους ως αναγνώστες και συγγραφείς δίνει τόσο μεγάλη ικανοποίηση σ' εμένα, που για 40 χρόνια συνεχίζω να ζητώ ακόμα περισσότερη».Bottom of Form