Αυτός ο τόπος, εκτός από ηγέτες, δεν γεννά ούτε και ευεργέτες…

Ο Ελληνισμός στην Ελλάδα και στην Κύπρο αξιώθηκε να έχει μεγάλους ευεργέτες. Αυτοί οι μεγάλοι Έλληνες θωράκισαν την άμυνα της Ελλάδας, έκτισαν Πανεπιστήμια, νοσοκομεία και σχολές. Στην Κύπρο, σε παλαιότερους χρόνους, Έλληνες Κύπριοι μερίμνησαν για την υστεροφημία τους εκκινούντες από την αγνή και άδολη αγάπη τους για την πατρίδα τους. Έκτισαν σχολεία - Βεργόπουλος, Απέητος, Μιτσής, Θεοδότου, Διανέλλος, Ιακωβίδης, Χατζηιωάννου ή ιατρικά κέντρα ή κέντρα για άτομα με ειδικές ικανότητες - Ιωάννου, Παρασκευαΐδης. Ή συνέβαλαν στον αγώνα της Κύπρου - Αν. Λεβέντης (1964). Εκεί που το επίσημο κράτος αδυνατεί ή και συχνά απρακτεί, έρχεται αρωγός η φιλοπατρία πολιτών, που επιθυμούν να αφήσουν, ως αγαθή μνήμη, κοινωφελή έργα. Οι μεγάλοι ευεργέτες της Ελλάδας και της Κύπρου ήρθαν αρωγοί σε ώρες σκοτεινές, δύσκολες, κρίσιμες για τον Ελληνισμό. Μπορεί οι Έλληνες να χαρακτηριζόμαστε από χίλια-μύρια ελαττώματα, αλλά σε θέματα φιλότιμου, αλληλεγγύης, φιλοπατρίας και κοινωνικής αρωγής αναδεικνύεται και καταξιώνεται το πνεύμα της προσφοράς και της αγάπης. Όπως ακριβώς σήμερα, με τα κοινωνικά παντοπωλεία και την παντοειδή βοήθεια, που απλοί πολίτες, κατά κύριο λόγο, καθημερινά προσφέρουν σε αναξιοπαθούντες συμπατριώτες μας.

Ας σκεφτούμε: Οι άνεργοι πλησιάζουν τις 80.000, αριθμός πρωτοφανής για την άλλοτε ευημερούσα Κύπρο. Οι σιτιζόμενοι στα κοινωνικά παντοπωλεία ξεπερνούν τις 45.000. Και οι άποροι μαθητές, που επίσης σιτίζονται, είναι πάνω από 13.000. Αν σε αυτές τις δεκάδες χιλιάδες προστεθούν και τα εξαρτώμενα των ανέργων, συν οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι αποδέκτες χαμηλών επιδομάτων, τότε με απλά μαθηματικά μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως το ένα τρίτο του πληθυσμού της Κύπρου πένεται και υποφέρει. Η αξία ενός λαού και οι αρετές του φαίνονται στις κρίσιμες στιγμές. Η πατρίδα μας περνά τέτοιες στιγμές εξαιτίας όχι μόνο της τουρκικής κατοχής, αλλά και της οικονομικής κρίσης. Άρα, οι αξίες και οι αρχές που μας ανέστησαν ως Έλληνες, μας στερέωσαν και μας θωράκισαν σε δύσκολες ώρες, πρέπει να λειτουργούν με περισσότερη ένταση και ευαισθησία. Γράφουμε τα πιο πάνω με αφορμή τις πληροφορίες ότι η Αγία Σκέπη, που συμβάλλει στην αποτοξίνωση και αποκατάσταση ατόμων που ενεπλάκησαν στα ναρκωτικά, κινδυνεύει να κλείσει, επειδή τα χρήματα στέρεψαν.

Θυμάμαι πριν από καιρό, με τη γυναίκα μου πήραμε μέρος σε μια σύσκεψη στην Αγία Σκέπη, υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου, όπου πάλι γινόταν λόγος για οικονομικές δυσκολίες. Ο Αθανάσιος είπε πως κάθε φορά που αντιμετώπιζαν οικονομικό πρόβλημα, την επομένη ή στις επόμενες ημέρες κάποιος επώνυμος ή ανώνυμος συνεισέφερε και η Αγία Σκέπη συνέχιζε τη λειτουργία της. Να ελπίσουμε ότι και τώρα τα προβλήματά της θα ξεπεραστούν. Όμως, θα ήθελα να ξαναθέσω ένα ζήτημα που έθιξα κατά καιρούς: Η Κύπρος, παρά την κρίση, έχει πολλούς εκατομμυριούχους όπως και στην παροικία της Αγγλίας ή και στις ΗΠΑ. Αυτοί οι ευπατρίδες, κατά τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, γνωρίζουν τις δυσκολίες της πατρίδας τους και τα οικονομικά προβλήματά της. Η Κυβέρνηση μάχεται για να επαναφέρει τον τόπο στην αναπτυξιακή πορεία, υπό το βάρος και τον επίβλεψη του μνημονίου.

Διερωτώμαι: Πού είναι όλοι αυτοί οι «ευπατρίδες» εκατομμυριούχοι ή και δισεκατομμυριούχοι για να βοηθήσουν είτε την Αγία Σκέπη είτε, γενικότερα, την πατρίδα τους; Τον περασμένο αιώνα, αρκετοί πλούσιοι Κύπριοι άφησαν έργα στον τόπο. Δεν φυγάδευσαν τα εκατομμύριά τους στο εξωτερικό, αλλά σημαντικό μέρος τους δαπανήθηκε για κοινωφελείς και εκπαιδευτικούς σκοπούς στην Κύπρο. Σήμερα; Πού είναι αυτοί οι πολλοί εκατομμυριούχοι, για να συνδράμουν το ξανακτίσιμο της πατρίδας τους; Πριν από λίγες ημέρες, Κύπριος της Αγγλίας, «φίλτατος» του Προέδρου Αναστασιάδη, προσφέρθηκε να πληρώνει τα έξοδα των ταξιδιών του, ενώ είναι γνωστό ότι και ο Πρόεδρος είναι εκατομμυριούχος. Δεν θα μπορούσε π.χ. ο φίλος του Ν. Αναστασιάδη να βοηθήσει τα κοινωνικά παντοπωλεία, να επενδύσει μέρος των εκατομμυρίων του στο νησί ή να συμβάλει στην προκοπή της πατρίδας του;

Παλαιότερα η Ελλάδα και η Κύπρος είχαν μεγάλους ευεργέτες, διότι τότε περίσσευε η φιλοπατρία. Η έγνοια για την πρόοδο της Ελλάδας και της Κύπρου. Η θέληση να βοηθήσουν στην πρόοδο και στην καταξίωση της πατρίδας. Δεν είναι τυχαίο που οι ευεργέτες αυτοί εστίασαν το ενδιαφέρον τους στην παιδεία και στην υγεία, επειδή ήξεραν ότι ο πλούτος των εθνών και των λαών είναι η παιδεία και η υγεία. Σήμερα, που η Κύπρος διέρχεται υπό οικονομικά καυδιανά δίκρανα, κατέχεται και απειλείται από τον Αττίλα, πού είναι το ενδιαφέρον όλων αυτών των εκατομμυριούχων για την κινδυνεύουσα πατρίδα τους; Προφανώς αυτός ο τόπος, εκτός από ηγέτες, δεν γεννά πια ούτε και ευεργέτες…