Το αδιέξοδο στις προσπάθειες επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν απλώς επιβεβαίωση και το επιστέγασμα μιας πολιτικής, που όσο περνά ο καιρός ολοένα και περισσότερο αποδεικνύεται πως δεν μπορεί να αποδώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η πληροφόρηση λέει πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «έπιασε» το μάξιμουμ στη βαθμίδα της υποχωρητικότητας και των παραχωρήσεων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η έκδοση κοινού ανακοινωθέντος. Αυτό λίγο-πολύ ανέφερε κι ο ίδιος σε χθεσινές του δηλώσεις.
Προφανώς οι τουρκικές αξιώσεις, που κινούνται στη λογική του «όλα δικά μας», δεν έχουν και δεν πρόκειται να έχουν ποτέ τελειωμό. Όσα περισσότερα παίρνουν τόσα περισσότερα ζητούν. Και με το δίκιο τους. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και κανένα λόγο να αλλάξουν την τακτική τους δεν έχουν, αφού γνωρίζουν πως τις δικές της κόκκινες γραμμές η ελληνοκυπριακή πλευρά τις θέτει μόνο για λαϊκή κατανάλωση στο εσωτερικό της μέτωπο. Ενώ, όταν έρθει η στιγμή να υπερασπιστεί όλα όσα διακηρύττει και να κόψει τον βήχα της τουρκικής βουλιμίας, πολύ εύκολα επανέρχεται στην τακτική του καλού παιδιού, που ξέρει μόνο να δίνει και όχι να παίρνει, ούτε καν τα βασικά, ούτε καν τα στοιχειώδη.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, οι Τούρκοι να αλλάξουν τον αμανέ τους και για ποιο λόγο να επιδείξουν καλή θέληση, με την έννοια που εμείς την αντιλαμβανόμαστε; Η μπάλα, συνεπώς, δεν βρίσκεται σε αυτούς, αλλά στη δική μας πολιτική ηγεσία. Που έστω και τώρα, καλείται, επιτέλους, να προβεί σε επαναξιολόγηση της πολιτικής μας στο Κυπριακό και να αποφασίσει να ανεβάσει τον πήχη των προσδοκιών γύρω από την επιδιωκόμενη επίλυση του προβλήματος.
Δεν γνωρίζουμε αν έχει τα κότσια να αποτολμήσει την αποκήρυξη της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως της βάσης της λύσης, αλλά είμαστε σίγουροι, όμως, πως όπως πλέον έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, έτσι δεν πάμε πουθενά.
Σε αυτούς, τους πολιτικούς μας, βρίσκεται η ευθύνη να βρουν τον τρόπο αντικατάστασης μιας θεωρίας και μιας σχολής σκέψης, που τείνει να οδηγήσει, αν δεν οδήγησε, το Κυπριακό εκεί ακριβώς που οδηγήθηκε και η κυπριακή οικονομία. Στη χρεοκοπία…
