ΤΡΙΤΗ ΓΝΩΜΗ
Δεν είναι η πρώτη φορά από της δημιουργίας του εφετείου που ανατρέπονται αποφάσεις που πάρθηκαν από τη Δικαστική Επιτροπή.
Θα ισχυριστεί κάποιος ότι είναι φυσιολογικό σε δικαστικά όργανα να ανατρέπονται κάποτε αποφάσεις του πρωτοβάθμιου οργάνου, στη συγκεκριμένη περίπτωση τής Δικαστικής.

Η τεράστια, όμως, διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι στην περίπτωση των δύο σωμάτων που ανήκουν στην ίδια Ομοσπονδία και δικάζουν με τους ίδιους κανονισμούς, κανόνας και όχι εξαίρεση αποτελεί η ανατροπή αποφάσεων της Δικαστικής ενώπιον του εφετείου.

Είναι πραγματικά απίστευτη η συχνότητα των ανατροπών και μάλιστα σε πολύ σοβαρά θέματα που έχουν να κάνουν είτε με τιμωρίες κεκλεισμένων των θυρών είτε με τιμωρίες παικτών είτε ακόμη και με ενστάσεις που αφορούν τη συμμετοχή παικτών σε έναν αγώνα ή και την τύχη του ίδιου του αγώνα.

Διερωτάται ο απλός οπαδός, ο παράγοντας και τέλος πάντων όποιος ασχολείται με το άθλημα, πώς είναι δυνατόν καταξιωμένοι νομικοί να έχουν σε τέτοιο επίπεδο και με τόση συχνότητα απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες πάνω σε θέματα τα οποία, υποτίθεται, καλύπτονται πλήρως από το καταστατικό της ίδιας της Ομοσπονδίας με τους κανονισμούς της οποίας δικάζουν, καταδικάζουν ή και αθωώνουν.

Δεν είναι σκοπός μου να ασχοληθώ με το καθαρά νομικίστικο της υπόθεσης, άλλωστε δεν είναι η δουλειά μου, όμως διερωτώμαι, όπως αρκετός κόσμος, πώς άραγε να νιώθουν οι της Δικαστικής, όταν κάθε τρεις και δύο οι αποφάσεις που λαμβάνουν και στις πλείστες περιπτώσεις είναι ομόφωνες, ανατρέπονται από συναδέλφους τους μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα;

Κάποιος πραγματικά πρέπει να τα εξηγήσει, με όσο το δυνατόν πιο απλά λόγια, πώς και γιατί διαφωνούν σε πολλές περιπτώσεις η ίδια η Ομοσπονδία, με τα σώματά της, η Δικαστική με το εφετείο, ο πειθαρχικός Εισαγγελέας βρίσκεται στη μέση και γενικά παρουσιάζεται μια εικόνα όπου στο τέλος της ημέρας κανένας δεν εμπιστεύεται κανέναν και όποια απόφαση και αν παρθεί αφήνει πάντα παραπονούμενους και δυστυχώς δημιουργεί πολλές φορές και προηγούμενο, άνευ λόγου και αιτίας…

Κι ο κόσμος διερωτάται δικαίως.
Άμα οι ίδιοι οι νομικοί στις πλείστες σοβαρές υποθέσεις διαφωνούν, πώς αναμένουν από εμάς να αντιληφθούμε το σκεπτικό της όποιας απόφασης πάρουν και κυρίως την ανάλυση που ακολουθεί διά των γνωστών ανακοινώσεων που τις ακολουθούν;

Υποτίθεται ότι έγινε μια προσπάθεια στα τελευταία χρόνια, από πλευράς Ομοσπονδίας, για να απλοποιηθούν όσο γίνεται οι όροι και τα σχετικά άρθρα στο καταστατικό.
Και υποτίθεται ότι η δημιουργία του εφετείου θα διευκόλυνε τις όποιες διαδικασίες ακολουθούνταν μέχρι πρόσφατα.

Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι τα πράγματα μπερδεύτηκαν περισσότερο αντί να ξεκαθαρίσουν όπως ανέμεναν οι περισσότεροι.
Έχω την άποψη ότι πρέπει άμεσα, κάτω από την ομπρέλα της Ομοσπονδίας, να γίνει μια σύσκεψη αποκλειστικά με θέμα συζήτησης όλα όσα αφορούν τα πειθαρχικά και δικαστικά σώματα και γενικά στον τρόπο που απονέμεται η αθλητική δικαιοσύνη.

Ώσπου παραμένει η υφισταμένη κατάσταση, περισσότερο μπερδεμένη θα είναι η όλη εικόνα παρά ξεκάθαρη και κυρίως μη κατανοητή από τους άμεσα ενδιαφερομένους.
Νομίζω το αντιλαμβάνονται και στην Ομοσπονδία και στα δικαστικά σώματα.