ΤΡΙΤΗ ΓΝΩΜΗ

Από τις ομάδες που στα τελευταία χρόνια τουλάχιστον πρωταγωνιστούν και ξεκινούν σαν φαβορί για να διεκδικήσουν τα τρόπαια στις εγχώριες διοργανώσεις, η ΑΕΛ είναι η ομάδα από την οποία έφυγαν πολλοί πρωτοκλασάτοι, ή και φεύγουν λίαν συντόμως.

Μιλάμε για την τελευταία τριετία, όπου αποτέλεσαν παρελθόν για διάφορους λόγους, που δεν είναι της ώρας να αναλυθούν, ο Ματίας Ντεγκρά, ο Τόζα Τζούνιορ, ο Ορλάντο Σα, ο Χόρχε Μοντέιρο και όπου να ΄ναι ο Έτβιν Οουόν.

Αυτοί, μαζί με Μπεμπέ και Αϊρόσα, ήταν και είναι ό,τι καλύτερο πέρασε από την ομάδα της Λεμεσού εδώ και πολλά χρόνια, και δεν είναι τυχαίο ότι μετά από 44 χρόνια κατέκτησε το πρωτάθλημα, πέρασε σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, είχε δυο συνεχείς παρουσίες σε τελικό κυπέλλου, και φέτος έχασε τον τίτλο στην ισοβαθμία από τον ΑΠΟΕΛ.

Αν σε αυτούς τους παικταράδες, τους ουσιαστικά στυλοβάτες της επανόδου της ΑΕΛ σε υψηλές πτήσεις, προστεθεί και ο αρχιτέκτονας των μεγαλύτερων σύγχρονων επιτυχιών της ομάδας, ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής Πάμπος Χριστοδούλου, αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος του ξηλώματος που υπέστη η ΑΕΛ στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας.

Ήδη πλήρωσε ακριβά τη φυγή κάποιων στην περυσινή και κυρίως στη φετινή περίοδο, ειδικά των Ντεγκρά και Τζούνιορ.
Οι αντικαταστάτες τους, με όλο το σέβας, απείχαν πολύ από την αξία και την προσφορά των δυο κορυφαίων στη θέση τους…

Κι από τη στιγμή που έφυγαν τα δυο πρώτα κανόνια, Σα και Μοντέιρο, και στην πόρτα εξόδου είναι ο Οουόν, αυτό σημαίνει ότι η αμυντική γραμμή την οποία έκτισε ο κ Χριστοδούλου, και όμοιά της σπάνια εμφανίζεται στα γήπεδά μας, αλλά και η γραμμή κρούσης, θα πρέπει να κτιστούν εκ νέου.

Πόσο, αλήθεια, εύκολο θα είναι αυτό το εγχείρημα από διοίκηση και τεχνική ηγεσία;
Ειδικά μετά τα πρώτα δείγματα του μηνός Ιανουαρίου, όπου οι προσθήκες του Πέτεφ, τέσσερις τον αριθμό, ουσιαστικά πέρασαν απαρατήρητες...

Έχει τοποθετηθεί πολύ υψηλά ο πήχης τα τελευταία χρόνια στην ΑΕΛ και είναι λογικό οι προσδοκίες του κόσμου της να είναι ανάλογες.
Γι' αυτό και χρειάζονται λεπτοί και κυρίως σοβαροί χειρισμοί στη διάρκεια που ακολουθεί μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας και κυρίως των επισήμων υποχρεώσεων σε Ευρώπη και Κύπρο.

Και το στοίχημα για τη νέα ΑΕΛ και για τη διοίκηση αλλά και για την τεχνική ηγεσία αποκτά περισσότερη δυσκολία να υλοποιηθεί, από τη στιγμή που οι δυο βασικοί φετινοί της αντίπαλοι ΑΠΟΕΛ και Απόλλων δείχνουν ότι ενδυναμώνονται με ποιοτικές προσθήκες και αποκτούν σχετικά πολύ νωρίς δυναμική για να διεκδικήσουν τους στόχους που θα τεθούν, σε ό,τι αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις.

Ασφαλώς και οι επόμενες μέρες και οι ανακοινώσεις που θα δημοσιοποιηθούν θα ρίξουν φως στο κατά πού οδεύει η νέα ΑΕΛ και τι μπορεί να περιμένει ο κόσμος της στη νέα περίοδο.
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα που επικρατούν, όντως η ομάδα της Λεμεσού αποτελεί ένα τεράστιο ερωτηματικό για το πώς θα παρουσιαστεί στη νέα περίοδο και τι θα διεκδικήσει σε Κύπρο και Ευρώπη.