Οι κόκκινες γραμμές δεν είναι ευφάνταστες λέξεις που έχουν σκοπό την εσωτερική ή εξωτερική κατανάλωση, αλλά φέρουν ένα ανάλογο βάρος που κάθε ηγεσία πρέπει να αντιληφθεί σε όλο το βάθος και πλάτος τους

Το Κυπριακό αναμένεται από πολλούς να διολισθήσει σε μιαν ακόμη άχαρη πορεία παραχωρήσεων με τίμημα τη διατήρηση της εικόνας του υπάκουου και νομοταγούς, του εκπολιτισμένου και καταξιωμένου κράτους, που το ενδιαφέρει η διατήρηση της αδιάβλητης εικόνας του στο εξωτερικό, ίσως για διαιώνιση των δικών του ψευδαισθήσεων περί επιτυχίας στη διπλωματική και εξωτερική σκακιέρα, παρά για ουσιαστικούς λόγους όπως το πραγματικό «παλμάρε» των αγωνιστικών και επί του δικαίου διεκδικήσεών του...

Ενόψει λοιπόν ενός κρίσιμου πρώτου εξαμήνου του νέου έτους, που η διελκυστίνδα της κοινής ανακοίνωσης δεν αποτέλεσε παρά ένα προοίμιο, ο κυπριακός λαός καλείται να έχει όσο ποτέ άλλοτε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο «κόκκινων γραμμών» για το εθνικό του θέμα. Οι σημερινές κόκκινες γραμμές, λόγω των περιστάσεων (αδιαιρέτου κυριαρχίας, ιθαγένειας ως βασικών αρχών), έχουν την ανάγκη να διεισδύουν σε περισσότερο βάθος απ’ ό,τι οι κλασικές που αναφέρναμε προ ολίγων χρόνων (σχετικά με προεδρία, δικαιώματα εγκατάστασης, επιστροφή εδαφών κ.ά.), αφού για πρώτη φορά πρέπει να κληθούν να αντέξουν στις υπέρτατες πιέσεις μιας εκ θεμελίων τυποποίησης του ζητήματος που δεν θα επιδέχεται πισωγυρίσματα.

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, επιβάλλεται η ανατροπή της σχεδιαζόμενης διαχωριστικής τροποποίησης περί κυριαρχιών, γιατί όταν το τ/κ συνιστών κράτος κατέχει το δικαίωμα να ορίζει τη διεθνή υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι η σανίδα σωτηρίας για τον κυπριακό Ελληνισμό, τότε το ταξίδι αιώνων ίσως τεθεί για πρώτη φορά σε ενδεχόμενο διακοπής.

Το κρίσιμο της πιο πάνω προοπτικής καλεί την ηγεσία μας να θεμελιώσει όλες τις αντιστάσεις και να τροποποιήσει προτεραιότητες προς αυτόν τον σκοπό, ακόμα και να πείσει ή να προετοιμάσει τον λαό για υποχωρήσεις που θα υποστηρίζουν τη διατήρηση αυτού του ακρογωνιαίου λίθου ως προς τη σημασία διακυβεύματος. Οι κόκκινες γραμμές δεν είναι ευφάνταστες λέξεις που έχουν σκοπό την εσωτερική ή εξωτερική κατανάλωση, αλλά φέρουν ένα ανάλογο βάρος που κάθε ηγεσία πρέπει να αντιληφθεί σε όλο το βάθος και πλάτος τους.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Εκπαιδευτικός, αναλυτής