Δυστυχώς, οι δηλώσεις για «επανεκκίνηση» της οικονομίας μένουν χωρίς αντίκρισμα, αφού το μόνο που βιώνει ο τόπος μας είναι στασιμότητα και υποχώρηση

Ο μνημονιακός μονόδρομος, όπως αυτός εκφράζεται στον προϋπολογισμό του 2014, μας οδηγεί πεισματικά στο αδιέξοδο και στην καταστροφή. Βυθίζει την Κύπρο πιο βαθιά στην ύφεση και αυξάνει την ανεργία και τη φτωχοποίηση του λαού μας. Οι άνεργοι έφτασαν τις 76.000 ή 17,2%.
Οι εκτιμήσεις της Κυβέρνησης ανεβάζουν την ανεργία στο 20% το 2014, ενώ άλλες εκτιμήσεις την εκτινάζουν στο εφιαλτικό ποσοστό του 24%.

Η ανεργία στην Κύπρο έχει σημειώσει τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση στην Ε.Ε., ένδειξη που προϊδεάζει ότι τα χειρότερα έπονται. Οι μακροχρόνια άνεργοι έχουν αυξηθεί δραματικά, φτάνοντας το 40%. Η ανεργία στους νέους είναι ακόμα πιο τραγική. Ένας στους δύο είναι άνεργος και η εξασφάλιση εργασίας στην ήδη περιορισμένη αγορά είναι πολύ δύσκολη, με αποτέλεσμα οι νέοι μας να απογοητεύονται και να ψάχνουν δουλειά σε χώρες του εξωτερικού. Έξι στα δέκα νοικοκυριά έχουν άνεργο στο σπίτι, το 95% των νοικοκυριών δηλώνουν ότι το εισόδημά τους έχει μειωθεί δραστικά, ενώ το 70% δηλώνουν ότι αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνειά τους.

Τα τραγικά δεδομένα και οι προβλέψεις για την απασχόληση καταδεικνύουν την ανυπαρξία στρατηγικού σχεδιασμού για αντιμετώπιση της ανεργίας. Τα όποια μέτρα έχουν μέχρι σήμερα ληφθεί, έχουν αποδειχθεί στην πράξη αναποτελεσματικά. Απλώς ανακυκλώνουν την ανεργία. Είναι μέτρα καταστολής, που ανακουφίζουν προσωρινά και σε περιορισμένο βαθμό. Το κλειδί για αντιμετώπιση της ανεργίας είναι η ανάπτυξη. Δυστυχώς, στον προϋπολογισμό του 2014 διαπιστώνεται ξεκάθαρα ότι η ανάπτυξη αποτελεί το μεγαλύτερο θύμα της τυφλής ταύτισης της Κυβέρνησης με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές της Τρόικας. Οι μειώσεις στις αναπτυξιακές δαπάνες του κράτους ξεπερνούν το 20% ή τα €100 εκ. Στο Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, το κατ’ εξοχήν αναπτυξιακό Υπουργείο, οι αναπτυξιακές δαπάνες μειώνονται πέραν του 30% σε σύγκριση με το 2013.

Εύλογα διερωτάται κάποιος: Ποια η προοπτική ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, όταν ο αναπτυξιακός ρόλος του κράτους ευνουχίζεται; Ποια η προοπτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, όταν το ίδιο το κράτος, ο βασικότερος επενδυτής για αναπτύξεις στην Κύπρο, προχωρεί σε βαθύ κούρεμα των αναπτυξιακών κονδυλίων; Ποια η προοπτική, όταν οι ιδιωτικές επενδύσεις παγώνουν λόγω της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, όταν οι Ημικρατικοί Οργανισμοί ιδιωτικοποιούνται, όταν οι χορηγίες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μειώνονται κατά €13 εκ; Ποια η προοπτική, όταν η προεκλογική δέσμευση του κ. Αναστασιάδη, ότι θα δαπανάται ετησίως το 1% του προϋπολογισμού για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, είναι έπεα πτερόεντα;

Ποια η προοπτική, όταν η δέσμευση του Προέδρου της Δημοκρατίας για εργοδότηση τουλάχιστον 70% Κυπρίων στις επιχειρήσεις παραμένει απλή διακήρυξη; Δυστυχώς, οι διαβεβαιώσεις Κυβέρνησης και Προέδρου Αναστασιάδη, ότι η Κύπρος βρίσκεται σε «πορεία οικονομικής και κοινωνικής ανάκαμψης», δίνουν μια ψευδεπίγραφη εικόνα. Δυστυχώς, οι δηλώσεις για «επανεκκίνηση» της οικονομίας, μένουν χωρίς αντίκρισμα, αφού το μόνο που βιώνει ο τόπος μας είναι στασιμότητα και υποχώρηση. Δυστυχώς, η ανεργία συνεχώς αυξάνεται και εξελίσσεται σε γάγγραινα, που τρώει το κορμί της Κύπρου μας. Μοναδική επιλογή για αναστροφή της κατάστασης είναι η αλλαγή πορείας και η χάραξη ενός νέου φιλόδοξου οικονομικού μοντέλου, που θα στοχεύσει στην ανάπτυξη, στην έρευνα και καινοτομία, στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, στην ενθάρρυνση ξένων επενδύσεων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΑΚΟΝΤΗΣ
Βουλευτής ΑΚΕΛ, Αριστερά Νέες Δυνάμεις