· Τιμούμε τα μαθητούδια της ΕΟΚΑ και αναβαπτιζόμαστε στην εθνική κολυμβήθρα της θυσίας τους... Τα μαθητούδια της ΕΟΚΑ πλήρωσαν βαρύ τίμημα, στα κρατητήρια των φυλακών, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα χέρια αδίστακτων Τούρκων και Άγγλων βασανιστών, στις ενέδρες κατά των αποικιοκρατών, στο καθαγιασμένο σχοινί της αγχόνης
Με την ευκαιρία των εορτασμών των εθνικών μας επετείων, που συνδυάζονται πλέον με την θεσμοθετημένη Ημέρα Ήρωα Μαθητή, ατενίζουμε νοερά το πάνθεον των αθανάτων, όπου φιγουράρουν τα άλκιμα νειάτα της ΕΟΚΑ.
Οι ήρωες μαθητές μας με την υπέρτατη θυσία τους κατέγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες της Ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας. ΕΝΩΣΙΣ και μόνο ΕΝΩΣΙΣ ήταν ο σκοπός του αγώνα. Η ανόθευτη Ιστορία διδάσκει πως αυτός ήταν πάντα, στους αιώνες των αιώνων, ο διακαής πόθος του Κυπριακού Ελληνισμού. Και συμβιβασμοί με την Ιστορία δεν επιτρέπονται! Ούτε και η Ιστορία μπορεί να γράφεται με περικοπές και επιλεκτικές αναφορές. Όσοι επιχειρούν να νοθεύσουν την ιστορία, αυτοτιμωρούνται.
Ο πιο σημαντικός ρόλος στα χρόνια του αγώνα για τη λευτεριά της μαρτυρικής Κύπρου και την εθνική της δικαίωση ανατέθηκε στη νεολαία. Οι μαθητές και οι άλκιμοι νέοι έγραφαν αδιάκοπα νέες ένδοξες σελίδες στην ελληνική Ιστορία. Ύψωναν πεισματικά την ελληνική σημαία στα σχολεία, έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, διένεμαν φυλλάδια και προκηρύξεις, μετέφεραν κρυφά στον κόρφο τους με κάθε εχεμύθεια το ταχυδρομείο και οπλισμό της Ε.Ο.Κ.Α. Περιφρουρούσαν την παθητική αντίσταση, οργάνωναν μαχητικές διαδηλώσεις και με κάθε τρόπο αντιστέκονταν στη βία των αποικιοκρατών. Τα σχολεία έκλειναν κάθε φορά που υψωνόταν η ελληνική σημαία. «Θεωρώ την οργάνωσιν της νεολαίας και την συμβολήν της ως ένα των κυριοτέρων συντελεστών της ευοδώσεως του αγώνος», γράφει χαρακτηριστικά στα απομνημονεύματά του ο Διγενής.
Τα μαθητούδια της ΕΟΚΑ πλήρωσαν βαρύ τίμημα, στα κρατητήρια των Φυλακών, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα χέρια αδίστακτων Τούρκων και Άγγλων βασανιστών, στις ενέδρες κατά των αποικιοκρατών, στο καθαγιασμένο σχοινί της αγχόνης. Η «Μάχη της Σεβερείου Βιβλιοθήκης», του Παγκυπρίου Γυμνασίου στις 26 και 27 Ιανουαρίου του 1956, καταγράφεται ως μία από τις συγκλονιστικότερες πράξεις μαχητικής συμμετοχής των μαθητών στον Αγώνα. Στη σκυταλοδρομία θανάτου, πρώτος μεταξύ των πρώτων ο Πετράκης Γιάλλουρος, από το Ριζοκάρπασο, μαθητής του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου.
Τη σκυτάλη παρέλαβε ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης στα 15 του χρόνια, ανηφορίζοντας για τα μονοπάτια που παν στη Λευτεριά. Την εφηβική ηλικία του Ευαγόρα σημάδεψε ανεξίτηλα το Δημοψήφισμα του 1950, μέσα από το οποίο ο κυπριακός Ελληνισμός αξίωσε ενυπογράφως σε ποσοστό 95,7% τον προαιώνιο πόθο του για ΕΝΩΣΗ με τη Μητέρα Ελλάδα. Ο Δημητράκης Δημητριάδης, «ο μικρός ήρωας» όπως τον αποκαλεί ο Διγενής, ήταν μόλις εφτά χρονών, όταν τον πυροβόλησε εν ψυχρώ Άγγλος στρατιώτης κατά τη διάρκεια διαδήλωσης.
Τον ευλογημένο δρόμο του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, του Πετράκη Γιάλλουρου και των συναγωνιστών τους, ακολούθησαν δεκάδες αμούστακα μαθητούδια κατά τη μαύρη περίοδο Ιουλίου - Αυγούστου 1974, σπεύδοντας στο πεδίο της μάχης ενάντια στον Τούρκο εισβολέα. Στις 17 Ιανουαρίου 1975, σε διαδήλωση στη Βρετανική Βάση Ακρωτηρίου λίγο έξω από τη Λεμεσό, οι Άγγλοι που βοηθούσαν ανερυθρίαστα την κατοχική Τουρκία στην προσπάθειά της για βίαιη δημογραφική αλλαγή της νήσου, επιστράτευσαν τα άρματα μάχης σκοτώνοντας τον άοπλο μαθητή Πανίκο Δημητρίου από τον κατεχόμενο Άγιο Μέμνονα.
Κάθε Μάρτιο, οι αδούλωτοι Έλληνες της Κύπρου τιμούμε τους πρωτεργάτες του εθνικοαπελευθερωτικού - αντιαποικιακού ξεσηκωμού και μέσω της θεσμοθετημένης εκδήλωσης προς τιμήν του ήρωα μαθητή, αποτίουμε φόρο τιμής στα μαθητούδια της ΕΟΚΑ ως ελάχιστο χρέος τιμής στην ιερή θυσία τους.
Σήμερα που ο εχθρός αποθρασύνεται, συνεχίζουμε τον αγώνα της δικαίωσης της Κύπρου κρατώντας αναπεπταμένη την αγωνιστική σημαία με άσβεστο οδοδείκτη της πορείας μας τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη και την ηρωική γενιά του. Παράλληλα, καλούμε τον Υπουργό Παιδείας να εισαγάγει στο σχολικό ωρολόγιο πρόγραμμα τα μαθήματα της Αγωγής του Πολίτη και της Πατριδογνωσίας, γαλουχώντας τη μαθητιώσα νεολαία στις ακατάλυτες αξίες της ανιδιοτέλειας, της θυσίας, της φιλοπατρίας, της αρετής και όλων των διαχρονικών αρχών του ελληνικού Πολιτισμού ως μοναδική συνταγή για ένα ελπιδοφόρο αύριο.
ΞΕΝΗΣ Χ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
Πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού
