Ίσως φανεί παράξενος ο τίτλος του παρόντος άρθρου, αλλά η κατάσταση, έτσι όπως διαμορφώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες, εκφράζεται μέσα από τον πιο πάνω τίτλο.

Ως Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης έχουμε αρθρογραφήσει ουκ ολίγες φορές, αλλά έχουμε εναντιωθεί και έμπρακτα στην τρομακτική μεθόδευση, την οικουμενική συνωμοσία, που θέλει τους λαούς του κόσμου να καταντούν ισοπεδωμένα πιόνια, μιας παγκόσμιας κοινωνίας και οικονομίας, καθιστώντας τους ανθρώπους υποχείρια μιας παγκοσμιοποιημένης εξουσίας και καταναλωτικά κτήνη.

Έχουμε επισημάνει επίσης πολλές φορές πως για να πετύχει τους στόχους της η παγκοσμιοποίηση, έπρεπε να εξουδετερώσει τη διαφορετικότητα, τη διαφορετική εθνική καταγωγή, το έθνος και ό,τι αυτό περιλαμβάνει ως παραμέτρους, δηλαδή τη γλώσσα, τα ήθη, τις αρχές και αξίες. Έτσι η υποδούλωση του πλανήτη είναι πλέον σε «απόσταση αναπνοής».

Ομολογουμένως, οι παγκόσμιοι συνωμότες κατάφεραν να πετύχουν πολλά στην κατεύθυνση της υποδούλωσης των λαών και στη μετατροπή τους σε άβουλες, καταναλωτικές και απομονωμένες μονάδες, γιατί έχουν πανίσχυρα «όπλα».

Ελέγχουν παγκοσμίως τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, τη διαφήμιση, την εκπαίδευση, τα πανεπιστήμια, τα μέσα ψυχαγωγίας, γενικά ό,τι μπορεί να αποστείλει μηνύματα με αποδέκτες τις μάζες.

Όμως, όπως προαναφέραμε, τις τελευταίες εβδομάδες αποδείχθηκε ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ανίκητη.
Αποδείχτηκε ότι ο εθνισμός έχει βαθιές ρίζες.

Το πρώτο περιστατικό, που δεικνύει τη δύναμη του έθνους και την επιστροφή των λαών στις εθνικές αρχές και αξίες, είναι βεβαίως το θέμα που απασχολεί την υφήλιο, η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έστω και εάν στα κίνητρά τους γι' αυτή την κίνηση περιείχαν και τα γνωστά πια πονηρά, φλεγματικά, εγωκεντρικά και καταστροφικά εγγλέζικα χαρακτηριστικά.

Οι λόγοι, που οδήγησαν τον βρετανικό λαό να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ε.Ε., πολλοί. Ένας εξ αυτών, είναι το γεγονός ότι οι Βρετανοί ουδέποτε αποδέχθηκαν πως θα καθορίζει την πολιτική τους το διευθυντήριο των Βρυξελλών, ουδέποτε αποδέχθηκαν πως τα δικά τους θέσμια θα ήταν θεσμικά υποδεέστερα από τις ντιρεκτίβες των γραφειοκρατών της Ε.Ε.

Και δεν είναι μόνο οι Βρετανοί, οι οποίοι αντέδρασαν έντονα με τη γνωστή κατάληξη. Είναι πολλές οι περιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω των οποίων εκδηλώνονται αντιδράσεις στην επιβολή νομοθεσιών ή και πολιτικών από τις Βρυξέλλες.

Είδαμε πώς η Ελλάδα έφθασε στα πρόθυρα της αποχώρησης από την Ευρωζώνη, είδαμε κυρίως πώς πολλές χώρες δεν εφάρμοσαν τη δήθεν κοινή πολιτική για το μεταναστευτικό. Ο καθένας δηλαδή ακολουθεί τον δρόμο του και τα συμφέροντά του. Δεν θα «δέσει» πότε ο κόσμος και οι εθνομηδενιστές δεν μπορούν να το καταλάβουν.

Το δεύτερο κοινωνικό φαινόμενο, που αποδεικνύει ότι τα «εθνικά σύνορα» είναι ακόμα βαθιά χαραγμένα, είναι το ευρωπαϊκό κύπελλο ποδοσφαίρου του 2016.

Το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικό φαινόμενο, εκτός από άθλημα και επιχείρηση δισεκατομμυρίων ευρώ και θα πρέπει να εξεταστεί ως τέτοιο.

Παρατηρήσαμε στους αγώνες το έντονο εθνικό αίσθημα, τόσο των οπαδών, όσο και των ίδιων των ποδοσφαιριστών, οι οποίοι παρά το ότι είναι επαγγελματίες και βλέπουν την μπάλα ως πηγή εσόδων, σε ό,τι αφορά το εθνικό ποδοσφαιρικό επίπεδο, επέδειξαν μέχρι και φανατισμό. Θυσιάζουν τη σωματική ακεραιότητα, οι άθλιοι ποδοσφαιριστές, των αντιπάλων τους για να νικήσουν. Μπορεί και τη ζωή ο ένας του άλλου να θέσουν σε κίνδυνο.

Το πάθος όλων, οπαδών και ποδοσφαιριστών, την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου, η αγάπη προς τα εθνικά χρώματα, η ένταση, το πάθος, δεν αντανακλούσαν οπαδικό φανατισμό ή την επιδίωξη χρηματικού κέρδους. Το κύριο κίνητρο είναι ο, σε λάθος μορφή, πατριωτισμός, η αγάπη για τα χρώματα της εθνικής τους.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα προέρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πριν από τον αγώνα Αγγλίας - Ουαλίας, οι δηλώσεις των ίδιων των ποδοσφαιριστών εξέπεμπαν μεγάλη εθνική ένταση.

Έχουμε την εντύπωση ότι ο απροκάλυπτος, καταπιεστικός και προσβλητικός τρόπος, με τον οποίο η παγκοσμιοποίηση επιδιώκει να επιβληθεί στους λαούς του κόσμου, αρχίζει να φέρνει αντίθετα αποτελέσματα.

Δεν αποκλείεται, στο μέλλον, να γίνουμε μάρτυρες ακόμα και διαμελισμού, με πρώτο «θύμα» την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία απέτυχε να καταστεί ένωση των λαών και είναι απλώς ένωση των οικονομικών συμφερόντων και όργανο της παγκοσμιοποίησης, μιας παγκοσμιοποίησης που έχει τις ρίζες της στους περιβόητους κατακτητές του αρχαίου και σύγχρονου κόσμου.

Γι’ αυτό, το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης ανέκαθεν διακήρυσσε ότι πρέπει οι Έλληνες ανά την υφήλιο να διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού την εθνική τους καταγωγή, τη γλώσσα τους, τις αρχές και αξίες που ο Ελληνισμός γέννησε και διοχέτευσε σε όλο τον κόσμο. Θα σωθούμε, εάν οι ρίζες μας είναι βαθιές. Θα σωθούμε αν σταματήσουμε να νοθεύουμε τη γλώσσα μας, τον τρόπο σκέψης, τις αξίες μας, τον εσωτερικό μας κόσμο.

ΚΡΙΝΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
Πρόεδρος Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης (ΚΕΑ) Κύπρου