Δεν ήταν φαίνεται αρκετό το κόκκινο χαλί και η στρατιωτική παράταξη ενόπλων στρατιωτών του ΟΗΕ κατά την οργανωθείσα από τον κ. Έιντε υποδοχή ως να ήταν ο οικοδεσπότης δύο ισότιμων αντίστοιχα ηγετών. Υποδοχή δύο «ηγετών», οι οποίοι φρόντισαν να προσέλθουν με τις σημαίες του νόμιμου Κράτους και του παράνομου μορφώματος, η ανακήρυξη του οποίου το 1983 καταδικάστηκε και από τον ΟΗΕ. Γι’ αυτό πρόσθεσαν τα ΗΕ και τον σαλπιστή και βέβαια τις «καπακωτές» χειραψίες, για να ολοκληρώσουν και να μεθοδεύσουν με τη θεαματική αυτή αφετηρία, με τα πολλά μηνύματα, την έναρξη του νέου αυτού κύκλου συνομιλιών, που για πολλούς έχει προδιαγεγραμμένη κατάληξη έως το τέλος του 2015.

Μηνύματα που πολλοί θα τα συνδέσουν με την απαράδεκτη, πλην υπαρκτή, θέση της Τουρκίας περί εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας. Η όποια ενημέρωση των Αρχηγών δεν υποκαθιστά την άποψη του ίδιου του κυρίαρχου λαού, που θα υποστεί τις συνέπειες από μια κακή λύση.

Άλλωστε το ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος αφορούσε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, που αφού απορρίφθηκε και δεσμεύει κάθε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κάθε αξιωματούχο και βέβαια τα Κόμματα. Εντολή λαϊκή του 2004 που δεν συμπίπτει με τη συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου, που με την ασάφεια του περιεχομένου της, δεν προδιαγράφει λύση δικαία, λειτουργική, απόλυτα διεπομένη από το κοινοτικό δίκαιο και περιέχουσα πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το ερώτημα λοιπόν παραμένει, γιατί η Εκτελεστική Εξουσία και κάποια Κόμματα (τα μεγαλύτερα) συνεχίζουν να αγνοούν τη σαφέστατη λαϊκή εντολή του Δημοψηφίσματος και γιατί προγραμματίζουν «ενημέρωση» του λαού για την επερχόμενη λύση, την οποία σ’ αυτό το στάδιο, φυσιολογικά, ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποία θα είναι. Η εκλογή του κ. Ακιντζί δικαίως μετέβαλε το κλίμα που ο κ. Έρογλου φρόντισε με άκαμπτες τοποθετήσεις να δημιουργήσει.

Τώρα είναι το «χαμόγελο» που προτάσσει η άλλη πλευρά, χωρίς όμως να συνοδεύεται με ιδέες για «νομιμοποίηση» του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου και της λειτουργίας του υπό παράνομη κατοχή και χρήση λιμανιού της Αμμοχώστου. Ο κ. Ακιντζί, ως ο νεοεκλεγείς Τουρκοκύπριος ηγέτης, εάν πιστεύει στην ενωμένη Κύπρο, ας αξιώσει την τροποποίηση και εφαρμογή του Συντάγματος του 1960 που οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι ανέτρεψαν και προσπάθησαν να μηδενίσουν το 1963/64, όταν οργανωμένα εγκατέλειψαν τα εκ του Συντάγματος και των Νόμων αξιώματά τους.

Ας ζητήσει από την Τουρκία χρονοδιάγραμμα απόσυρσης των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, που καμία θέση δεν έχουν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και ας στραφούμε μαζί Ελληνοκύπριοι κα Τουρκοκύπριοι Ευρωπαίοι πολίτες προς τη διεθνή κοινή γνώμη, ώστε να συνδράμει λύση η οποία δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τις όποιες μεθοδεύσεις και παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου διαμόρφωσε η Τουρκία στα 41 χρόνια της παράνομης κατοχής και εποικισμού σε βάρος του τόπου και του λαού.

Πρέπει εμείς οι ίδιοι, αν από κοινού με τους Τουρκοκυπρίους που πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να διεκδικήσουμε σταθερά λύση δικαία, όχι ρατσιστική, λειτουργική και διεπομένη από το ευρωπαϊκό δίκαιο, αξίες και αρχές. Τέτοια λύση δεν μπορεί να είναι μια διζωνική δικοινοτική παρόμοιου ή ανάλογου περιεχομένου με το Σχέδιο Ανάν.

ΑΝΔΡΕΑΣ Σ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Δικηγόρος