...δεν φέρνουν ούτε άνοιξη, ούτε ανάπτυξη
Πριν από λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου από τον Νίκο Αναστασιάδη. Στο διάστημα αυτό ο λαός μας δοκιμάστηκε σκληρά, αφού η νέα κυβέρνηση παρέλαβε μια κοινωνία και μια οικονομία κυριολεκτικά στον αναπνευστήρα. Με αποφάσεις προειλημμένες από τις αστοχίες της κυβέρνησης Χριστόφια-ΑΚΕΛ (βλ. αποκαλύψεις για νομοσχέδια Σιαρλή που προεξοφλούσαν κούρεμα καταθέσεων) και ανύπαρκτη αξιοπιστία, η Κύπρος εξαναγκάστηκε να υιοθετήσει μέτρα σκληρά (και σε ορισμένες περιπτώσεις άδικα), για να διασώσει ό,τι μπορούσε να διασωθεί.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι το 2008, η Κύπρος διέθετε μια δυνατή οικονομία με πλεονασματικά ταμεία, ενώ η ανεργία κατέγραφε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Με ποσοστό 3,6% στη γενική ανεργία καταγράφαμε την 3η καλύτερη επίδοση στην Ε.Ε. των 27, ξεπερνώντας ακόμη και αυτήν τη Γερμανία. Προς το τέλος της διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ, η ανεργία είχε ήδη εκτιναχθεί στο 13%. Σήμερα και παρά τα πρωτοφανή σκληρά μέτρα που επιβλήθηκαν στην Κύπρο -αποτέλεσμα της πλήρους κατάρρευσης της οικονομίας και του τραπεζικού τομέα- η κυβέρνηση έχει κατορθώσει να σταθεροποιήσει την ανεργία (περίπου στο 16%) και ιδιαίτερα έχει επιτύχει να διασώσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η ύφεση περιορίστηκε σε πολύ χαμηλότερα από τα αναμενόμενα επίπεδα ενώ αρκετοί, πλέον, αναμένουν ότι το 2015 ενδέχεται να είναι το έτος που θα τερματίσει μια πενταετία ύφεσης. Παρ' όλ' αυτά, οι προκλήσεις παραμένουν. Έχουμε θέσει πολύ υψηλά τον πήχη. Το να περάσουμε από κάτω, δεν αποτελεί επιλογή. Εξαγγείλαμε ένα νέο μοντέλο κράτους, σύγχρονο, φιλικό και δίκαιο προς τον πολίτη. Εξαγγείλαμε νέους θεσμούς, που θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτεία, στην εμπέδωση της ισότητας, της αξιοκρατίας και της ανανέωσης. Οι συμπολίτες μας αναμένουν με αγωνία την υλοποίηση της οικονομικής μας πολιτικής, η οποία ελπίζουν ότι θα επαναφέρει ανάπτυξη και ελπίδα.
Τα συσσίτια στα κοινωνικά παντοπωλεία, οι άποροι μαθητές και οι δεκάδες χιλιάδες άνεργοι συμπολίτες μας εξακολουθούν να υποφέρουν. Δυστυχώς, η αυτοκτονική πορεία της προηγούμενης διακυβέρνησης δεν είναι δυνατό να διορθωθεί ως διά μαγείας, με το αγαπημένο ξόρκι του Χάρι Πότερ. Και όσο και να λαϊκίζουν ορισμένοι, για να βελτιωθεί η ζωή των πολιτών, πρέπει να προηγηθεί η βελτίωση των οικονομικών δεικτών. Η καταπολέμηση της διαπλοκής και των φαινομένων διαφθοράς σε κάθε επίπεδο της δημόσιας, πολιτικής και οικονομικής δραστηριότητας πρέπει, επίσης, να αποτελέσουν προτεραιότητα της Κυβέρνησης και του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Με ικανοποίηση παρακολουθούν για πρώτη φορά οι πολίτες την εξιχνίαση σημαντικών υποθέσεων διαπλοκής και διαφθοράς, με σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής και της κοινωνίας να οδηγούνται στις φυλακές. Αυτό πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Η κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτεία και το πολιτικό σύστημα θα αποκατασταθεί, μόνο, εάν οδηγηθούν στη δικαιοσύνη όσοι ευθύνονται διαχρονικά για την εμπέδωση της αναξιοκρατίας και της διαφθοράς στον τόπο μας. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, το οφείλουμε στα παιδιά μας, να προχωρήσουμε τάχιστα στην υλοποίηση εκείνων των μεταρρυθμίσεων, που θα απαλλάξουν οριστικά την οικονομία και την κοινωνία μας από τα βαρίδια του παρελθόντος. Αυτοί που σήμερα αντιδρούν στην ολοκλήρωση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και διακηρύττουν ανένδοτο αγώνα κατά των Μνημονίων είναι οι ίδιοι, που κάλεσαν επίσημα την Τρόικα και τους δανειστές στην Κύπρο. Εν κατακλείδι, θα ήθελα να αναφερθώ στην πλήρη απαξίωση που εισπράττει η πολιτική και οι πολιτικοί από τους πολίτες.
Η αποστροφή που σήμερα νιώθουν οι πολίτες είναι δικαιολογημένη, αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει τη λύση στα προβλήματα του τόπου. Χρειαζόμαστε πολίτες ενημερωμένους και κριτικούς, οι οποίοι να διαμορφώνουν τη δική τους άποψη και να μην παρασύρονται από ευχολόγια και λαϊκίστικες ρητορείες. Ιδιαίτερα η νέα γενιά πρέπει να αντιληφθεί ότι η δική της αποστασιοποίηση, από την πολιτική διεργασία, απλώς ενδυναμώνει τις νοοτροπίες που την πληγώνουν και την αφήνουν στο περιθώριο.
Από την άλλη, βέβαια, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν με συγκεκριμένο και απτό τρόπο να κάνουν τη δική τους αυτοκριτική και να προβούν σε εκείνες τις ενέργειες, που θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη που χάθηκε. Επ' αυτού θα επανέλθω με συγκεκριμένο τρόπο, σε επόμενη παρέμβαση. Θέματα όπως αυτά του ασυμβίβαστου, της διαφάνειας στην οικονομική διαχείριση των κομμάτων και της οριζόντιας ψηφοφορίας, μπορούν να αποτελέσουν μονάχα την αρχή. Υπάρχουν περισσότερα, πολύ περισσότερα που πρέπει τα κόμματα να κάνουν και οι πολίτες να απαιτήσουν.
ΧΑΡΗΣ ΜΙΛΛΑΣ
Επαρχιακός Γραμματέας Οργάνωσης Νέων Επιστημόνων ΔΗΣΥ Λάρνακας, Ακαδημαϊκός-Λογιστής
