Το ισχυρό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, για πλήρη στήριξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και την καθαρή καταδίκη των τουρκικών παράνομων ενεργειών, με διασύνδεση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας με τη στάση της στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι πλέον γεγονός.
Σε μιαν εκ των υστέρων αποτίμηση, θεωρώ ότι για το θετικό αποτέλεσμα συνέβαλαν διάφοροι παράγοντες. Σημαντικό ήταν η συνεργασία ανάμεσα στους Κύπριους ευρωβουλευτές, οι οποίοι με τη Μόνιμη Αντιπροσωπία της Κύπρου στις Βρυξέλλες καταφέραμε να βελτιώσουμε σε ικανοποιητικό βαθμό το αρχικό κείμενο. Και το ψήφισμα αυτό έρχεται σε κατάλληλη ώρα, που ενδυναμώνει την πεποίθηση ότι η Κύπρος, παρά τις όποιες απογοητεύσεις, θα ήταν απεγνωσμένα αδύνατη εκτός Ε.Ε.
Από την άλλη, είχαν και οι συγκυρίες την ευνοϊκή τους συμβολή, π.χ. οι αυθαιρεσίες του Ερντογάν εντός Τουρκίας και οι υπόγειες συναλλαγές της Τουρκίας με το Ισλαμικό Κράτος. Τέτοιες συγκυρίες, μαζί με αρκετό παρασκήνιο, λειτούργησαν ενάντια στην Τουρκία του Ερντογάν.
Η προσωποποίηση της Τουρκίας, ως συνώνυμο του Ερντογάν, λειτουργεί με αντανακλαστικό τρόπο υπέρ της Κύπρου. Φυσικά πρόκειται για ένα ψήφισμα με τις αδυναμίες του, αλλά αδιαμφισβήτητο παραμένει ότι η Τουρκία ενοχλήθηκε. Και ενεργοποίησε μια στρατιά φανερών και αφανέρωτων Τούρκων αξιωματούχων, με επικεφαλής τον επιδέξιο Υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μποζκίρ, με απώτερη επιδίωξη την αποτροπή του ψηφίσματος.
Συνεπώς, το ψήφισμα είναι αρκούντως ισχυρό και οι όποιες φωνές μάλλον άλλα υποκρύβουν. Ωστόσο, πλέον στο μυαλό μας πρέπει να είναι η επόμενη μέρα, με επίγνωση των πραγματικών μας δυνατοτήτων και αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας.
Με το ψήφισμα, η πορεία της Κύπρου καθίσταται πλέον μονόδρομος. Η μεν Τουρκία θα κλιμακώσει στο έπακρο τις προκλήσεις της με επιδίωξη να οδηγηθούν τα πράγματα πίσω στο τραπέζι των συνομιλιών. Προς τούτο και με δεδομένο ότι το ψήφισμα ζητά την παρακολούθηση των τουρκικών ενεργειών, η Τουρκία με τους δικούς της επικεντρώνονται, πλέον, σε πιέσεις μέσω και της Ε.Ε. πάνω στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, για να γίνει επαναστροφή της προδιαγεγραμμένης πορείας για εξορύξεις.
Εκείνο που αναζητείται είναι ο μανδύας συγκάλυψης, αυτό το πρόσχημα που θα βρει και τους ιστορικά γνωστούς ως «χρήσιμους ηλίθιους», για να στηρίξουν την υποχώρηση αυτή ως αντάλλαγμα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει και δημόσια καταστήσει σαφές ότι δεν αποδέχεται οτιδήποτε παρά μόνο την ακύρωση των παραβιάσεων της Τουρκίας και επιστροφή στην προτέρα κατάσταση. Αυτή είναι αναγκαία προϋπόθεση για να έχουν νόημα οποιεσδήποτε συνομιλίες στο μέλλον για επίλυση του Κυπριακού.
Όμως, αυτήν την ώρα πρέπει με νηφαλιότητα και αποφασιστικότητα να δώσουμε το μήνυμα ότι ενόσω ο Πρόεδρος μένει στη σωστή γραμμή, θα έχει την αμέριστη στήριξή μας. Και ομολογουμένως, η στήριξη προς τον Πρόεδρο λειτουργεί αντισταθμιστικά προς τις πιέσεις που του υποβάλλουν.
Από την άλλη, μετά από ένα τέτοιο ψήφισμα και μετά από τις διεθνείς συμφωνίες και συνεργασίες της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί με την Ελλάδα και την Αίγυπτο, και πιο πέρα παραπλεύρως με το Ισραήλ, οποιαδήποτε επαναστροφή θα ήταν απλώς αυτοκτονία. Εμπεδώνεται με σταθερά βήματα για πρώτη φορά μια συνεργασία με κοινά συμφέροντα και κοινούς στόχους, και αυτός ο σχεδιασμός προσφέρει έξοδο από τη δυσβάσταχτη ομηρεία δεκαετιών. Και έρχεται στην πλέον κατάλληλη ώρα ως ανάχωμα απέναντι στα νεο-οθωμανικά σχέδια του Ερντογάν, στα οποία εμείς πρέπει να αφανιστούμε.
Φυσικά, η λύση του Κυπριακού είναι ο απώτερος στόχος, αλλά αναγκαία προϋπόθεση -για να έχουν νόημα οποιεσδήποτε συνομιλίες στο μέλλον για επίλυση του Κυπριακού- είναι η Τουρκία του Ερντογάν να επιδείξει τον ελάχιστο σεβασμό σε βασικούς κανόνες δικαίου της Ε.Ε., όπως ακριβώς ζητά το ψήφισμα. Χωρίς σεβασμό σε αυτούς τους βασικούς κανόνες δικαίου, δεν μπορεί να υπάρξει Ε.Ε. όπως την ξέρουμε και την οραματίστηκαν οι θεμελιωτές της.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ-S&D
[email protected]
