Ο σοσιαλιστής κ. Ολάντ, από την εποχή που πήρε την εξουσία στη Γαλλία το 2012, δεν φαινόταν να ήταν δημοφιλής στη χώρα. Επίσης δίδει την εντύπωση στους τρίτους ότι δεν έχει το χάρισμα της δημοτικότητας. Η στάση του, δε, στο ζήτημα της Συρίας, όπου τάχθηκε πλάι στους Αμερικανούς για επέμβαση στη χώρα, σε αντίθεση με το Ηνωμένο Βασίλειο (Η.Β.), δεν βοήθησε στην αύξηση της δημοτικότητάς του. Επίσης, τελευταία, το όνομά του συνδέθηκε με γυναικείες ιστορίες, με τη σύντροφό του και τον χωρισμό τους, καθώς και με μια νεαρή ηθοποιό.

Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές στη Γαλλία έδωσαν την τελευταία σταγόνα στο ποτήρι. Ήττα του κόμματος του κ. Φρανσουά Ολάντ και άνοδος του Εθνικού Μετώπου της κ. Mαρίν Λε Πέν. Ο κ. Ολάντ έπρεπε να πάρει μέτρα για να σώσει την Κυβέρνησή του αλλά και τον εαυτό του. Κατόπιν, φαίνεται, πολλής σκέψης απέπεμψε τον πιστό του και χωρίς υπερβολικές φιλοδοξίες Πρωθυπουργό Ζαν Μαρκ Αϊρό και έβαλε στη θέση του τον φιλόδοξο και δημοφιλή Μανουέλ Βαλ. Το μέτρο αυτό δεν είναι χωρίς κινδύνους για τον κ. Ολάντ.

Ο κ. Βαλ έχει τη δική του ατζέντα και επιπλέον δεν είναι αρεστός στην αριστερά του κόμματος του κ. Ολάντ, λόγω των ιδεών του, που πολλές φορές πλησιάζουν με αυτές της δεξιάς. Πίστεψε, όμως, ότι το μέτρο ήταν αναγκαίο λόγω των περιστάσεων. Η θύελλα επέφερε κι άλλα μέτρα εκ μέρους του κ. Ολάντ: συμφιλιώθηκε με την πρώην σύντροφό του κ. Segolene Royal, που την έφερε στη κυβέρνηση δίδοντάς της το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος.

Η Συντηρητική, όμως, αντιπολίτευση έστρεψε τα πυρά της περισσότερο εναντίον του κ. Αρνό Μοντμπούργκ, που είναι γνωστός για τις επιθέσεις του εναντίον των μεγάλων επιχειρήσεων, των Γερμανών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), (Βλ. «Anti-austerity leftist promoted in French Cabinet», The Daily Star, Lebanon, 3 Απριλίου, 2014, σελ. 10).

Ο κ. Montebourg, που έγινε Υπουργός Οικονομικών, θα συζητά με την Ευρώπη και τους Γερμανούς, που κατά το UMP, «τα δυο τελευταία χρόνια ύβριζε» (Βλ. ενθ.).

Ο κ. Ολάντ, στην προσπάθειά του να διορθώσει την κατάσταση, φαίνεται ότι πήρε πολλούς κινδύνους, που κανένας δεν ξέρει πού θα οδηγήσουν. Αυτό θα το δείξει, βέβαια, το εγγύς μέλλον.

ΔΡ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ
Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών
Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων