Τα όσα ακούστηκαν από τον τέως Αρχηγό για τις παρεμβάσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης, τα κουκουλώματα που επιχειρούσε να κάνει και έκανε, δεν τον θίγουν, δεν τον προσβάλλουν, δεν νιώθει την ανάγκη να υποβάλει την παραίτησή του;
Θυμάστε την πρώτη συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου τον Μάρτη του 2013 όταν και επίσημα οι υπουργοί αναλάμβαναν τα καθήκοντά τους;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προφανώς σε μια προσπάθεια εντυπωσιασμού, «δέσμευε» τους υπουργούς του με έναν «Κώδικα Δεοντολογίας». Τόνιζε πως θα είναι αμείλικτος στα φαινόμενα διαφθοράς, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «αναλαμβάνουμε ένα δύσκολο έργο που αποτελεί τη λαϊκή εντολή να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του λαού και στις δικές μας επιδιώξεις και επιτέλους να μπούμε σε μια νέα εποχή που θα τη χαρακτηρίζει η διαφάνεια, η χρηστή διοίκηση και η αμεροληψία υπέρ πάντων, η πάταξη της διαφθοράς, η αποκατάσταση του κύρους των θεσμών και η πάταξη κάθε φαινομένου διάκρισης σε βάρος οποιουδήποτε πολίτη». Ο Πρόεδρος ήταν κατηγορηματικός, «όποιος παραβεί τη χάρτα δεοντολογίας οφείλει όπως υποβάλει αμέσως την παραίτησή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Τα όσα τραγελαφικά ζούμε γύρω από την παύση του Αρχηγού της Αστυνομίας και τις σοβαρότατες καταγγελίες στις οποίες έχει προβεί, θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης οφείλει να επιδείξει την ίδια ευθιξία που απαιτούσε και ο ίδιος όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση και ζητούσε «επί πίνακι» την κεφαλή του Κύπρου Χρυσοστομίδη στην περιβόητη υπόθεση Αλ Καπόνε. Τώρα με τις πέντε αυτοκτονίες στις Κεντρικές Φυλακές και την τελευταία τού νεαρού Λετονού στη Λεμεσό, γιατί δεν επιδεικνύει την ελάχιστη ευθιξία; Τα όσα ακούστηκαν από τον τέως Αρχηγό για τις παρεμβάσεις του, τα κουκουλώματα που επιχειρούσε να κάνει και έκανε, δεν τον θίγουν, δεν τον προσβάλλουν, δεν νιώθει την ανάγκη να υποβάλει την παραίτησή του; Έστω κι αν ο ίδιος δεν το νιώθει, τι κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Εκτός και αν εξυπηρετούνται, μέσω του συγκεκριμένου υπουργού, κάποιοι τρίτοι που μπορεί και να τον επέβαλαν στο πόστο που είναι σήμερα…
Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Λεμεσό το βράδυ της 26ης Μαρτίου από τους ΕΛΑΜίτες σε βάρος του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ είναι πολύ σοβαρά και είναι πολλοί που ευθύνονται γι’ αυτά. Από την τοπική δύναμη μέχρι το αρχηγείο. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης φέρει σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες γιατί ενημερώθηκε μια εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή της εκδήλωσης. Γενικότερα η στάση που επέδειξε στην αντιμετώπιση του ΕΛΑΜ δείχνει αδιαφορία. Όταν προειδοποιείτο για τους κινδύνους από τους νεοναζί, ο κ. Ιωνάς Νικολάου ουσιαστικά χλεύαζε αρνούμενος ότι υπήρχε οργανωμένη ακροδεξιά κατάσταση. Τώρα που τη γνώρισε, δεν αισθάνεται την ανάγκη να αναλάβει έμπρακτα τις δικές του ασήκωτες ευθύνες; Τα γεγονότα της Λεμεσού ήταν απλά η αφορμή για να εκδιωχθεί ο Αρχηγός. Δεν είναι «κουτσομπολιά», όπως ο υπουργός ισχυρίζεται, τα όσα ανέφερε ο παυθείς Αρχηγός.
Αρκετά από αυτά τα γνώριζαν και απλοί πολίτες, είναι πράγματα που στο Αρχηγείο της Δύναμης συζητιόντουσαν συχνά-πυκνά. Σε τι λοιπόν αποσκοπούσε η αλλαγή των ανακριτών της Αστυνομίας για την οικονομία; Προς τι η κατασκόπευση των κινήσεων και αποφάσεων του Αρχηγού της Αστυνομικής Δύναμης; Προς τι η ενημέρωση αστυνομικού, ο οποίος κατεζητείτο για την υπόθεση της Δρομολαξιάς; Ποιους εξυπηρετούσε η προσπάθεια κλεισίματος υπόθεσης στην επαρχία της Πάφου; Οι γραπτές καταγγελίες που έγιναν από τον κ. Παπαγεωργίου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και είδαν το φως της δημοσιότητας είναι εξαιρετικά σοβαρές. Εισάγουν νέα ήθη, καλλιεργούν το ρουσφέτι και την αδικία, αν όχι και την εγκληματικότητα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει σοβαρότατες ευθύνες, έστω κι αν επιμένει ότι δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Στην πάροδο του χρόνου, άλλα αποδεικνύουν τα έργα του...
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΟΥ
Μέλος Κ.Ε. ΑΚΕΛ
