Σήμερα μιλούν πολλοί στην Κύπρο για την αναβάθμιση του καθεστώτος των κατεχομένων. Αιτία: διότι ο λεγόμενος «Υπουργός των Εξωτερικών» των κατεχομένων κ. Οζντίλ Ναμί έγινε δεκτός από αξιωματούχους της κυβέρνησης των Η.Π.Α., μάλιστα με παρευρισκόμενο και τον Πρέσβη των Η.Π.Α. στην Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αμερικανική κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει επίσημες σχέσεις με το καθεστώς των κατεχομένων. Έγινε, όμως, η αναβάθμιση τώρα; Ασφαλώς, όχι.

Από τη στιγμή που δεχθήκαμε να συνομιλούμε ως ίσος προς ίσο με τα κατεχόμενα, είναι ως να δεχθήκαμε στην πράξη την ισότητα με τα κατεχόμενα. Όσον αφορά την εξήγηση της κοινότητας και ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει δύο ιδιότητες, αυτό δεν πείθει κανέναν. Τι έπρεπε και τι πρέπει να κάνουμε; Ασφαλώς να συνομιλούμε με την Τουρκία. Θα λεχθεί ότι ήδη το κάνουμε. Δεν είναι το ίδιο, αφού και οι Τουρκοκύπριοι συνομιλούν με την Ελλάδα.

Θα αντιταχθεί ότι η Τουρκία δεν μας αναγνωρίζει και δεν θέλει να συνομιλήσει μαζί μας ως ίσος προς ίσο. Ασφαλώς πρέπει να μελετήσουμε την κατάσταση για το τι πρέπει να κάνουμε. Η τουρκική πολιτική ήταν και είναι να αναμιχθούν και οι μητέρες - πατρίδες στον διάλογο. Και αυτό έγινε. Ο λόγος είναι ότι οι Τούρκοι πιστεύουν ότι μπορούν να επιβληθούν στην Ελλάδα. Στο τέλος - τέλος είναι «πολιτική δύναμη» («power politics»). Η Τουρκία με το εκτόπισμά της, τις συμμαχίες της, τη δύναμή της προσπαθεί να επιβληθεί και να επιβάλει τις θέσεις της.

Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε; Να υποκύψουμε; Όχι βέβαια. Πρέπει κι εμείς, παρ’ όλες τις δυσκολίες, να χρησιμοποιήσουμε τα δικά μας πλεονεκτήματα για να επιβάλουμε την πολιτική μας. Δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε, και να μην εξισωνόμαστε με το καθεστώς των κατεχομένων.

ΔΡ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ
Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων