Και πάλι το ρωσικό...

Δεν ξέρω πόση βάση αλήθειας περιέχουν, αλλά κάποιες πληροφορίες υποστηρίζουν ότι το θέμα του ρωσικού δανείου... δεν έχει κλείσει οριστικά και ότι δεν αποκλείεται ο Βλαντίμιρ Πούτιν να εμφανιστεί ξαφνικά σαν... Ρομπέν των Δασών για να βοηθήσει τους φτωχούς φίλους Κύπριους με κάποιο δάνειο. Όχι κατ’ ανάγκην τα 5 δις που ζητήσαμε, αλλά ένα με ενάμισι δισεκατομμύριο, για να βολευτούμε ως πάρατζιει. Οι ίδιες πληροφορίες φέρουν τον μόνιμο αντιπρόσωπο της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Βλαντίμιρ Τσιζόφ να έχει δηλώσει ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε αβοήθητους τους φίλους μας τους Κύπριους σε τέτοια δύσκολη στιγμή». Δεν είναι η πρώτη φορά που ο φίλος μας ο Τσιζόφ μιλά για το ρωσικό δάνειο. Τον Ιούλιο είχε δηλώσει ότι το δάνειο «δεν αποτελεί οικονομική βοήθεια προς την ΕΕ, αλλά σκοπεύει στην ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας». Προχώρησε, μάλιστα, να επισημάνει ότι το τραπεζικό μας σύστημα «άθελά του έγινε θύμα των στενών σχέσεων με το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας». Ρε, λέτε όντως να μας επιφυλάσσουν κάποια έκπληξη οι Ρώσοι; Ή απλώς κάποιοι διοχετεύουν τις σχετικές πληροφορίες, ως... «παρηορκά στον άρρωστον ώσπου να φκει η ψυσιή του»;

ΜΠΟΞΕΡ

Τα 300 που έγιναν 200

Μάλλον με... μυλλοσφοντζίσματα μοιάζουν οι αντιπροτάσεις της κυβέρνησης προς την Τρόικα. Προχειρογραμμένες, με πολλά κενά και ελλείψεις, ενώ η λήψη διαρθρωτικών μέτρων και τομών στον κρατικό μηχανισμό και σε άλλους τομείς παραπέμπεται... to our children and grandchildren. Οι αντιπροτάσεις περιέχουν πολλές υποσχέσεις για αλλαγές ή τροποποιήσεις νομοθεσιών και αρκετά «αναμένεται ότι», ενώ για τον τραπεζικό τομέα, η κυβέρνηση ρίχνει την μάππαν στην Κεντρική Τράπεζα, στην οποία μεταθέτει ολόκληρη την ευθύνη για διαπραγμάτευση με την Τρόικα. Στον τομέα της ανάπτυξης προβλέπονται αρκετά θετικά μέτρα, αλλά η χρηματοδότησή τους εμπεριέχει το στοιχείο του «αν, εφόσον και όταν». Δηλαδή τα 300 εκατομμύρια που η κυβέρνηση σχεδιάζει για την ανάπτυξη θα προέλθουν τα μεν 200 εκατομμύρια από τον δεύτερο γύρο αδειοδότησης για τα... αεριούχα μας οικόπεδα, ενώ τα άλλα 100 θα τα ζητήσουμε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και δεν ξέρουμε αν και πότε θα μας τα δώσει. Πάντως σημειώνεται ότι πρόσφατα ακόμη ο Υπουργός Εμπορίου Νεοκλής Συλικιώτης μιλούσε για 300 εκατομμύρια που θα εξασφαλίζαμε από την αδειοδότηση, ενώ τώρα τα κατεβάζει στα 200 εκατομμύρια. Πού πήγαν τα άλλα 100 εκατομμύρια; Αν έτσι είναι που κάνουν τους υπολογισμούς τους οι κυβερνώντες, δεν είναι τυχαίο που παττίσαμε.

ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ

Ποιος είχε προτεραιότητα;
Κάποτε τα όργανα του νόμου, στην προσπάθειά τους να τηρήσουν τους κανονισμούς της τροχαίας, συγχύζουν ποιος έχει προτεραιότητα σε χώρους στάθμευσης και αναγκάζουν ταλαιπωρημένους πολίτες να ταλαιπωρούνται ακόμη περισσότερο, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για άρρωστα μικρά παιδιά, που υποβάλλονται σε δύσκολες και επώδυνες θεραπείες. Αφορμή για το κείμενο αυτό πήρα από παράπονο συγγενικού μου προσώπου, μητέρα παιδιού που πάσχει από λευχαιμία, όταν την περασμένη Δευτέρα μετέφερε το παιδάκι της στο Μακάρειο Νοσοκομείο όπου θα υποβαλλόταν σε παρακέντιση νωτιαίου μυελού και χημειοθεραπεία. Να σημειωθεί ότι οι γονείς παιδιών με αυτές τις σοβαρές παθήσεις κατέχουν ειδικές κάρτες, που τους επιτρέπουν να σταθμεύουν τα οχήματά τους κοντά στην είσοδο του Μακαρείου, για να έχουν εύκολη πρόσβαση στο νοσοκομείο και να μην ταλαιπωρούνται περαιτέρω τα παιδιά. Εκεί λοιπόν υπήρχε μια αστυνομικός, η οποία, αν και πήρε τις διαβεβαιώσεις ότι η κοπέλα κατείχε κάρτα στάθμευσης ακόμα και στις θέσεις για ανάπηρους, δεν την άφηνε να σταθμεύσει και της υπέδειξε να παρκάρει το αυτοκίνητό της στο γειτονικό πάρκο. Εκείνη την ώρα, όμως, κάποιος κύριος, που δεν εμποδίστηκε καθόλου από την αστυνομικό, στάθμευσε στη μοναδική αδειανή θέση στην είσοδο και εισήλθε στο νοσοκομείο. Σε παρατήρηση της μητέρας του άρρωστου παιδιού γιατί επέτρεψε στον κύριο να σταθμεύσει, αυτή απάντησε ότι ανέβηκε για να δει τον διευθυντή. Και σας ερωτώ, ποιος έχει προτεραιότητα σε τέτοιες περιπτώσεις: Ο ανέμελος κύριος, που προφανώς πήγε να πιει το καφεδάκι του και να χουζουρέψει με τον διευθυντή, ή το ταλαιπωρημένο από τη λευχαιμία παιδάκι, που αγωνίζεται για τη ζωούλα του και υποβάλλεται σε χίλιες δυο δοκιμασίες; Εμείς, που ζούμε αυτήν την αγωνία καθημερινά, ξέρουμε. Εσείς, κύριοι, που επιβάλλετε τον νόμο, πότε θα μάθετε;
Λ.Ζ.

Σε αεροπλάνα και βαπόρια...
Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας απουσιάζει εκτός Κύπρου σε διάφορα συνέδρια και συνόδους. Θα επιστρέψει στις 19 Οκτωβρίου και στις 20 θα βρίσκεται στο γραφείο του. Στις 22 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών, θα κατατεθεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων ο προϋπολογισμός του κράτους για το 2013. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει η Τρόικα να τον δει, να διαπιστώσει ότι ανταποκρίνεται στους όρους του δανείου που θα μας δώσουν για να μην πεινάσουμε και μετά να πει οκ, εγκρίνεται, δώστε τον στη Βουλή.
Ο Υπουργός Οικονομικών απουσιάζει επίσης. Απλώς προχθές «πετάκτηκε» 5-6 ώρες στην Κύπρο για τη συνεδρία του Υπουργικού και μόλις τέλειωσε πήρε το αεροπλάνο και τράβηξε κατά Ιαπωνία μεριά...
Τόσο ο διοικητής όσο και ο Υπουργός Οικονομικών, που χειρίζονται το θέμα του δανεισμού μας απο τον Μηχανισμό Στήριξης, βρίσκονται αυτές τις κρίσιμες μέρες εκτός Κύπρου. Όπως, όμως, μας είπε ο Βάσος Σιαρλή, δεν πρέπει να ανησυχούμε γιατί στο εξωτερικό κάνουν παρέα με τους τροϊκανούς. Τους βρίσκουν στα αεροπλάνα, στα βαπόρια και στα τρένα, καθ' οδόν προς τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Τώρα βρίσκονται στο Τόκιο, όπου γίνεται η σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικου Ταμείου. Ακόμα κι εκεί, σε κάποιο διάδρομο θα συναντηθούν για να συζητήσουν το Μνημόνιο και τις πρόνοιές του.
Στο περιθώριο λοιπόν διαφόρων events, στις αίθουσες των VIP's των αεροδρομίων και παρεμπιπτόντως, οι αρμόδιοι για την τύχη της οικονομίας μας, στο πόδι, συζητούν την πλέον σοβαρή απόφαση της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου. Μιας απόφασης που δεν θα επηρεάσει μόνον εμάς αλλά και το μέλλον των παιδιών μας.
Θα 'θελα να ήξερα, στα συνέδρια, προπάντων αυτό της Κοινοπολιτείας (ναι, υπάρχει ακόμα) δεν μπορούσε να εκπροσωπηθεί η Κύπρος από άλλους; Δεν πιστεύω πως αν λέγαμε στους οικοδεσπότες, sorry, αλλά ξέρετε έχουμε σοβαρό κώλυμα και δεν θα μπορέσουμε να παραστούμε αυτοπροσώπως, θα μας παρεξηγούσαν; Δεν νομίζω...
ΑΠΟΡΙΑ

Νόμπελ Ειρήνης διά της… πλαγίας οδού
Αναδρομική… δικαίωση για όσους, κάποτε, διαπνεόμενοι από ακατασίγαστο επαναπροσεγγιστικό οίστρο, «φαντασιώνονταν» ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας και ο τέως Τ/κ ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ θα μπορούσε να τιμηθούν, από κοινού, με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, για τις προσπάθειές τους επίλυσης του κυπριακού προβλήματος.
Ε, λοιπόν, ο Δ. Χριστόφιας κατά κάποιον τρόπο το λαμβάνει τώρα… διά της πλαγίας οδού, καθότι, το Βραβείο, που απονεμήθηκε προχθές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντανακλάται και στην… Κυπριακή Προεδρία, της οποίας προΐσταται ο Δ. Χριστόφιας. Προφανώς, καλύτερος αποχαιρετισμός στα όπλα της… ειρήνης για τον απερχόμενο Πρόεδρο, δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Τίκι-Τάκας

Τους σκέφτεται κανείς;
Κάθε μέρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας αρκετά άρθρα σχετικά με τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, συμπολίτες μας. Άλλοι έχασαν τη δουλειά τους. Άλλοι δέχθηκαν σκληρές μειώσεις για να συνεχίσουν να έχουν δουλειά. Άλλοι λόγω αδυναμίας τους να πληρώσουν τις δόσεις τους βρίσκονται προ πυλών της πτώχευσης. Άλλοι έχουν ήδη πτωχεύσει. Κάποιοι δεν έχουν ούτε ρεύμα, αλλά ούτε και νερό. Και είναι φυσικό να είναι απελπισμένοι, αγανακτισμένοι, πληγωμένοι. Ποιος, όμως, τους σκέφτεται πραγματικά; Αν δεν ήταν και οι Μητροπόλεις να δίνουν ένα κομμάτι ψωμί, κάποιοι από αυτούς θα ήταν σήμερα ήδη νεκροί. Κι αυτό δεν είναι υπερβολή, είναι η πραγματικότητα που πρέπει όλοι μας επιτέλους να κοιτάξουμε στα μάτια. Και ερωτούμε: Σκέφτεται κανένας από όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους της πολιτικής σκηνής, τους απλούς πολίτες που βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον γκρεμό;
Μ.ΑΔ.