Προτιμά να γλείφει, να καλοπιάνει και να συγχαίρει τον κατακτητή του ως δουλόφρων ραγιάς

Γιατί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας απευθύνεται στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ; Για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, για να παρουσιάσει τις θέσεις της Κύπρου στα ζητήματα που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα. Δεύτερον, ως κατεχόμενη χώρα, για να εκθέσει τις θέσεις μας στην αναζήτηση λύσης. Ο Ν. Αναστασιάδης δεν εστάλη από τον κυπριακό λαό στη Νέα Υόρκη για να ξανακάνει το καλόπαιδο ούτε για να γλείψει ξανά και να καλοπιάσει τον Αττίλα. Μελετήσαμε την ομιλία που εκφώνησε προχθές το απόγευμα ενώπιον της Γεν. Συνέλευσης. Ο Πρόεδρος επιμένει να κάνει το καλόπαιδο και να πιστεύει, αφελέστατα, πως με αβρότητες, ευγένειες και τυπικότητες θα εξημερώσει το τουρκικό θηρίο. Η ομιλία του ήταν ένα πλαδαρό αναμάσημα γνωστών θέσεων με ένα μεγάλο ψέμα. Αφού επανέλαβε τη γνωστή επωδό ότι δεν θα επιδοθεί στο παιγνίδι επίρριψης ευθυνών, είπε:

«Για μένα, υπάρχει μόνο ένα Σχέδιο. Αυτό είναι η επίτευξη μιας διευθέτησης στο κυπριακό πρόβλημα, στη βάση των όσων έχουν συμφωνηθεί ως συμβιβασμός: Τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, με μια και μόνη κυριαρχία, μια και μόνη διεθνή νομική προσωπικότητα, και μια και μόνη ιθαγένεια». Απορούμε: Ο Ν. Αναστασιάδης πού είδε ότι οι Τούρκοι έχουν συμφωνήσει σε έναν συμβιβασμό, που προνοεί τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία; Να φρεσκάρουμε ξανά την κοντή μνήμη του Προέδρου. Πρώτον, στην Κοινή Δήλωση ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρεται πως το μελλοντικό ομόσπονδο κράτος θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην παρ. 4 της Κοινής Δήλωσης αναφέρεται ρητά και ξάστερα: «Η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα προκύψει από τη λύση μετά από την έγκριση της διευθέτησης σε χωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα». Πού είναι η αναφορά για μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία;

Δεύτερον, οι Τούρκοι καθημερινά, διάτορα και αταλάντευτα, απαιτούν δύο ιδρυτικά κράτη. Το δήλωσε την 1η Σεπτεμβρίου ο σουλτάνος Ερντογάν, κατά τη νέα εισβολή του στα κατεχόμενα, αλλ’ ο Ν. Αναστασιάδης ακόμα περιμένει… μήνυμά του. Στην ομιλία του, ο Πρόεδρος απέφυγε επιμελώς, πρώτον, να αναφερθεί στην παρουσία 43.000 και πλέον Τούρκων στρατιωτών σε μόνιμη επιθετική διάταξη. Δεύτερον, απέφυγε να αναφερθεί στο έγκλημα του εποικισμού. Τρίτον, απέφυγε να καταγράψει την εθνοκάθαρση σε βάρος του κυπριακού Ελληνισμού. Τέταρτον, απέφυγε να καταγγείλει τη σύληση και συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς μας και της τουρκοποίησης των κατεχομένων. Πέμπτον, και έτι χείριστον: Έδωσε την εντύπωση, σε όσους τον άκουγαν, ότι το Κυπριακό είναι μια διακοινοτική διαφορά μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, που δεν τα βρίσκουν, οι ανόητοι, και η… καλή Τουρκία προσπαθεί να μας βοηθήσει.

Ο Ν. Αναστασιάδης αναφέρθηκε απλώς στη βίαιη διαίρεση της Κύπρου εξαιτίας της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής εκ μέρους της Τουρκίας. Τίποτε άλλο πάρεξ η έκκλησή του να αποδεχθεί την πρότασή του για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και η παιδιάστικη έκκλησή του «να συμβάλει εποικοδομητικά στις προσπάθειες για την επίτευξη μιας διευθέτησης, όχι μόνο στη θεωρία, αλλά με πρακτικές και ουσιαστικές ενέργειες». Τραγικές αυταπάτες και ολέθριες ψευδαισθήσεις από έναν Πρόεδρο που αρνείται να κατανοήσει ότι η τουρκική πολιτική έναντι της Κύπρου είναι επεκτατική και στοχεύει στην κατοχή του Βορρά και στον έλεγχο του Νότου. Ο Ν. Αναστασιάδης, δυστυχώς, δεν είναι… Αρμένιος! Τι εννοούμε; Την περ. Πέμπτη, ο Πρόεδρος της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν, μιλώντας στη Γεν. Συνέλευση, επιτέθηκε κατά της τουρκικής στρεψοδικίας, με αφορμή την άρνηση της Άγκυρας να αναγνωρίσει, επιτέλους, τη γενοκτονία των Αρμενίων και να κυρώσει συμφωνία με την Αρμενία.

Ο Σαρκισιάν είπε: «Στο διάβολο με την κύρωση της συμφωνίας. Αυτή η φράση στην καθομιλουμένη συμπυκνώνει τον πανάρχαιο αγώνα ολόκληρου του Έθνους και εξηγεί με σαφήνεια σε εκείνους που προσπαθούν να διαπραγματευτούν την πατρίδα των άλλων ότι, η πατρίδα είναι ιερή και απαραβίαστη, και καλύτερα να μείνουν μακριά από εμάς με τα παζάρια τους». Προκαλούμε τους πολίτες: Πότε, τα τελευταία 40 χρόνια, οι ηγέτες μας τόλμησαν να πουν έστω μια βαριά κουβέντα κατά της Τουρκίας; Ποτέ! Θα πει κανείς: «Δεν είναι με βαριές κουβέντες που ασκείται πολιτική». Λάθος! Οι χώρες που διαθέτουν αξιοπρεπείς και υπερήφανους ηγέτες, που ξέρουν να υπερασπίζονται τα συμφέροντα και τα δίκαιά τους, και οργίζονται και διαμηνύουν στους εχθρούς ή στους αντιπάλους τους ότι δεν ανέχονται εμπαιγμούς, προσβολές και εξευτελισμούς.

Ο Ν. Αναστασιάδης εξευτελίστηκε και γελοιοποιήθηκε κατ’ επανάληψιν από τους Τούρκους, που δεν τον λαμβάνουν υπόψη! Αφού θεωρούν την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκλιπούσα, γιατί να εκτιμούν έναν Αναστασιάδη που, εξευτελιζόμενος ο ίδιος, προσβάλλει, γελοιοποιεί και απομειώνει την Κυπριακή Δημοκρατία; Οι ηγέτες μας δεν ξέρουν τι σημαίνει αξιοπρέπεια, πατριωτισμός, περηφάνια, υπεράσπιση της πατρίδας, αταλάντευτη διεκδίκηση σεβασμού και των δικαίων της. Γιατί, λοιπόν, ο Αναστασιάδης να μιλήσει όπως ο Σαρκισιάν; Προτιμά να γλείφει, να καλοπιάνει και να συγχαίρει τον κατακτητή του ως δουλόφρων ραγιάς. Και αυτός, εις ανταπόδοσιν, του βροντοφωνάζει ότι είναι νεκρός!