Να τρέμουν, όμως, όλοι την οργή των πολιτών, που ακόμα σιγομουρμουρίζουν. Να τρέμουν!

Οι ηγέτες μας δεν διδάσκονται. Δεν σέβονται τους πολίτες. Όλοι έχουμε παρακολουθήσει αυτό το αηδές και απίστευτο θέατρο για τις εκποιήσεις από την Κυβέρνηση και από κόμματα. Κάθε νούσιμος πολίτης, που αγωνιά όχι μόνο για το σπίτι του αλλά και για την καταδυναστευόμενη πατρίδα του, διερωτάται: Τα νομοσχέδια για τις εκποιήσεις και το πλαίσιο αφερεγγυότητας, πότε έπρεπε να ήταν έτοιμα; Πριν από πολλούς μήνες, επειδή η ιστορία των εκποιήσεων ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, επί Χριστόφια και τσιμεντώθηκε με την υποταγή Αναστασιάδη στην Τρόικα. Η Κυβέρνηση όφειλε να προβεί σε προληπτικές κινήσεις και ενέργειες. Γιατί δεν τις έκανε; Διότι, εμφανώς, αρέσκεται στην πρακτική του πιστολιού στον κρόταφο. Κυβέρνηση και κόμματα καυχιόντουσαν ότι στόχος τους είναι η διασφάλιση της πρώτης κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης. Διαδήλωσαν έντονα ότι ήθελαν να απλώσουν ένα «δίχτυ προστασίας» για τους πολίτες έναντι της ασυδοσίας των τραπεζών και της αδιστακτότητας της Τρόικας. Πού είναι αυτό το δίχτυ, μετά την αναφορά τεσσάρων νόμων στο Ανώτατο και την αναπομπή άλλων δύο στη Βουλή;

Κόμματα διατυμπάνιζαν πως δεν επρόκειτο να εγκρίνουν το πολυνομοσχέδιο για τις εκποιήσεις αν δεν συμβάδιζε με το πλαίσιο αφερεγγυότητας. Αλλ’ αυτό ακόμα δεν είναι έτοιμο. Το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις ψηφίστηκε με τροποποιήσεις των κομμάτων, μέρος του υπογράφτηκε από τον Πρόεδρο αλλ’ η μεν Τρόικα δεν είναι ευχαριστημένη, το δε Γιούρογκρουπ δεν εκταμιεύει την επόμενη δόση των 436 εκ. ευρώ επειδή το νομοσχέδιο δεν είναι συμβατό με το μνημόνιο. Με απλά λόγια, η Βουλή ενέκρινε ένα νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις και, αντί διχτύου προστασίας, άφησε τους πολίτες μετέωρους και ακάλυπτους. Τι παρατηρήθηκε; Η Κυβέρνηση καθυστέρησε πάρα πολύ στην ετοιμασία και κατάθεση των σχετικών προτάσεων. Όφειλε να τις είχε καταθέσει τουλάχιστον πριν από καιρό, ώστε να δοθεί χρόνος στα κόμματα να τις επεξεργαστούν και, με το πλαίσιο αφερεγγυότητας, να προωθηθούν ταυτόχρονα προς ψήφιση.

Η Κυβέρνηση κομπάζει ότι προηγούμαστε κατά ένα χρόνο στην υλοποίηση του μνημονίου. Αν συμβαίνει αυτό, γιατί να μην είχαμε προηγηθεί και στην προετοιμασία της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις, αφού όλοι συμφωνούν ότι είναι απαρχαιωμένη και ταλαιπωρεί όλες τις πλευρές; Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες ενός κακόγουστου διπλού θεάτρου, από την Κυβέρνηση και κόμματα. Η μεν Κυβέρνηση υποστήριζε πως δεν μπορεί να αποστεί από τις εντολές της Τρόικας και θεωρούσε τις απαιτήσεις της ως θέσφατο. Μέχρι του σημείου να επιστρατεύσει τον νομπελίστα για να εκβιάσει και να εκφοβίσει τους πολίτες με κούρεμα καταθέσεων, αν δεν ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις. Αποτέλεσμα; Δεκάδες εκατομμύρια εκταμιεύτηκαν εν ριπή οφθαλμού από πανικόβλητους πολίτες, που πίστεψαν στους εκφοβισμούς του εξευτελισθέντος νομπελίστα.

Ακόμα και μετά την έγκριση του νομοσχεδίου, ο Υπουργός Οικονομικών εκφόβιζε ότι το Γιούρογκρουπ δεν θα εκταμιεύσει την επόμενη δόση. Πότε; Όταν το περ. Σάββατο ο Πρόεδρος ευχαριστούσε τα κόμματα για την έγκριση του νομοσχεδίου. Επειδή τα κόμματα υποστήριξαν πως αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς την έγκριση και του πλαισίου αφερεγγυότητας, ο αν. Κυβ. Εκπρόσωπος, κατ' εντολήν Αναστασιάδη, καθύβρισε τα κόμματα. Ο Ν. Αναστασιάδης επέσεισε την αντισυνταγματικότητα των κατατεθέντων νομοσχεδίων. Οι πολίτες διερωτώνται με οργή, απόγνωση και απελπισία: Το κούρεμα καταθέσεων ήταν συνταγματικό; Το ξεπούλημα των κυπριακών τραπεζών στην Τράπεζα Πειραιώς ήταν συνταγματικό; Κυβέρνηση και κόμματα δεν διαθέτουν κοινόν νουν; Δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει έγκαιρη ετοιμασία και κατάθεση νομοθετικής εργασίας αφού ήταν και μνημονιακή υποχρέωσή μας, όπως επιμένει η Κυβέρνηση; Δεν κατανοούν την αξία της αγαστής συνεργασίας και συνεννόησής τους για το καλό της δύστηνης πατρίδας;

Προφανώς, απέλιπεν ο ορθολογισμός, ο κοινός νους, η συναντίληψη και η συνεννόηση εν ώρα υψηλών κινδύνων για τον τόπο. Πρυτάνευσαν η γελοία επικοινωνιακή πολιτική, οι ετσιθελισμοί, οι εγωισμοί, η κωμική αυτοδικαίωση, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία προς αγωνιούντες πολίτες. Προσέξτε την τελευταία ανεκδιήγητη εξέλιξη: Ο Ν. Αναστασιάδης τώρα κάλεσε τα κόμματα να του υποδείξουν έναν δικό τους εμπειρογνώμονα για να συμμετάσχει στην τεχνοκρατική ομάδα της κυβέρνησης, για να συνδιαμορφώσουν το πλαίσιο αφερεγγυότητας και διασφάλισης των δανειοληπτών. Τώρα; Γιατί ο Πρόεδρος δεν το έκανε πριν από ένα χρόνο, αφού γνώριζε ότι οφείλαμε να ανταποκριθούμε να εκσυγχρονίσουμε τον νόμο; Δεν είναι ο Αναστασιάδης που μας έφαγε τ’ αφτιά, προεκλογικά, μετεκλογικά και καθημερινά ότι είναι ένθερμος θιασώτης της προδιαβούλευσης, της συνδιαβούλευσης και θεματοφύλακας της ενότητας;

Γιατί αυτές οι αρχές δεν λειτούργησαν έγκαιρα και αποτελεσματικά; Γιατί όλα κατόπιν εορτής, αφού προηγήθηκαν αχρείαστες αντιπαραθέσεις; Γιατί να χαθεί τόσος πολύτιμος χρόνος και να καταρρακωθεί η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος και στους θεσμούς; Γιατί η πολιτική ηγεσία να είναι μονίμως θλιβερός, τραγικός Επιμηθέας; Διότι προηγούνται άλλες προτεραιότητες, δεσμεύσεις, εξαρτήσεις, διαπλοκές, ατζέντες, επικοινωνιακά παιγνίδια και κυβερνητικοί, κομματικοί σχεδιασμοί. Ένα κράτος - μπάχαλο, μια Κυβέρνηση που πάσχει από το σύνδρομο της ύβρεως και κόμματα που νομίζουν ότι μπορεί να κτίσουν ψηφοθηρία και προοπτικές πάνω στην απελπισία του κόσμου. Να τρέμουν, όμως, όλοι την οργή των πολιτών, που ακόμα σιγομουρμουρίζουν. Να τρέμουν!