Ο αγώνας της συνέχειας

Όταν κάνεις παύση σ’ έναν αγώνα είναι πιο δύσκολο να τον συνεχίσεις, αλλά πρέπει να σκεφτείς από τώρα ότι το πιο σημαντικό είναι ακριβώς ο αγώνας της συνέχειας.

Γι’ αυτό δεν πρέπει καν να σταματήσουμε την πορεία μας. Αν μερικοί από εμάς θεωρούν ότι είναι φυσιολογικό να περιμένουμε και απλώς να ζητάμε δίχως να διεκδικούμε και δίχως να παράγουμε ιδέες, αυτό είναι απλώς η μιζέρια και τίποτα άλλο. Ο Ελληνισμός παράγει έργο.

Μόνο που αυτό δεν γίνεται όταν απλώς είσαι παθητικός. Οι ανάγκες συνεχίζουν να υπάρχουν. Και κάθε μέρα αυτό γίνεται όλο και πιο αντιληπτό από όλους. Δεν αρκούν τα λόγια και οι δηλώσεις. Η δικαιοσύνη γίνεται με την παραγωγή έργου. Η οικονομία γίνεται με την παραγωγή έργου.

Η στρατηγική γίνεται με την παραγωγή έργου. Άρα ό,τι και να ακούμε, ό,τι και να λέμε δίχως δράσεις και πράξεις, δεν αγγίζει κανέναν. Ταυτόχρονα κάθε μέρα που περνά, ερχόμαστε και στη λήξη του μεγάλου διαγωνισμού της Ελλάδας για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα κι ενώ αυτό γίνεται δεν έχει ακόμα αξιοποιηθεί επίσημα.

Σπαταλούμε πολύτιμο χρόνο για να κάνουμε επίσημες ανακοινώσεις που δεν έχουν κανένα αντίκτυπο. Μια λύση βρίσκεται μόνο όταν αντιμετωπίζουμε ορθολογικά και στρατηγικά ένα πρόβλημα κι όχι απλώς να το λέμε ότι υπάρχει. Εδώ ο χρόνος έχει τελειώσει για τα επικοινωνιακά κι έχουν σταματήσει μερικοί το παίγνιο.

Το θέμα είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε. Μόνο που ο Ελληνισμός πρέπει και να υποστηρίζεται έμπρακτα.