Μ Ο Ι Α Ζ Ε Ι  ΕΝΤΕΛΩΣ απίθανο να παραδεχθούν εντίμως και να ομολογήσουν δημοσίως το διαχρονικά μόνιμο θεμελιώδες σφάλμα της πολιτικής τους στο Κυπριακό:

- Το ότι εναπέθεσαν κι εναποθέτουν την πάσαν ελπίδα τους σε ό,τι οι ίδιοι συλλογίζονται ως μία «ορθολογικά σκεπτόμενη Τουρκία»!

- Συλλογισμός ο οποίος αρνείται επιμόνως να διαγνώσει (και -ιδίως- αποτελεσματικά να αντιπαλέψει) τον ομολογημένο από την ίδια την Τουρκία - Κατακτητή, διαχρονικά διακηρυγμένο κι εμπράκτως υλοποιούμενο αταλάντευτα, επεκτατικό, νεο-οθωμανικό κι ανθελληνικό, τουρκικό ορθολογισμό.

- Τον οποίο υπηρέτησαν, επαλήθευσαν και επιμόνως προωθούν απαρέγκλιτα, όλες ανεξαιρέτως οι τουρκικές κυβερνήσεις. Εκλελεγμένες ή πραξικοπηματικές, κεμαλικές, δεξιές κι αριστερές, κεμαλο-ισλαμικές ή αμιγώς ισλαμικές, από Αντνάν Μεντερές της δεκαετίας του 1950 έως Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από 2002 έως 2017.

 

Π Ι Θ Α Ν Ο Τ Ε Ρ Η  φαίνεται η εκδοχή ότι: Δεν στερούνται της στοιχειωδώς αναγκαίας διανοητικής ικανότητας για διάγνωση αυτής της διαχρονικά μόνιμης κι αδιάκοπης τουρκικής πραγματικότητας. Διάγνωση που αποτελεί, εξάλλου, κοινή λογική κάθε ορθολογικά σκεπτόμενου πολίτη.

- ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ, όμως, ολοφάνερα,

(α) της αναγκαίας πολιτικής βούλησης,

(β) της απαραίτητης ευψυχίας και

(γ) της επιβεβλημένης στρατηγικής νοοτροπίας,

για να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση, την έμπρακτη απόκρουση και ήττα του τουρκικού ορθολογισμού.

 

Κ Α Υ Χ Ω Ν Τ Α Ι  κιόλας ότι ήταν κατόρθωμα η υποταγή τους (διότι περί υποταγής πρόκειται βεβαίως) στην παλαιόθεν πάγια απαίτηση των Τούρκων Κατακτητών για Πενταμερή Διάσκεψη, στη Γενεύη και στο Grans Montana - η οποία, με την ελλαδική κι ελληνοκυπριακή συμμετοχή επανα-νομιμοποίησε τη… «νομιμότητα» της Τουρκίας Κατακτητή κι Επιδρομέα, ως εισέτι «Εγγυήτριας Δύναμης» - και επαίρονται ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία των διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού από το 1976, αναδείξαμε τη σπουδαιότητα του Κεφαλαίου της Ασφαλείας και των Εγγυήσεων, αναγκάζοντας την Τουρκία να συζητήσει ουσιαστικά το εν λόγω θέμα με τον ΠτΔ» (Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στη «Σημερινή», Κυριακή, 13 Αυγ. 2017)… 

 

Τ Ι  ΚΕΡΔΟΣ απέφερε το εν λόγω «επίτευγμα»;

- Τι συνέπειες υπέστη η Τουρκία Κατακτητής;

- Ποιες προοπτικές άνοιξε το εν λόγω «κατόρθωμα», ώστε να στριμωχθεί αποτελεσματικά η Τουρκία για όσα εγκλήματα πολέμου διαπράττει επί δεκαετίες ως κράτος - κατακτητής στην Κύπρο;

- Πόσοι από τη διεθνή κοινότητα, μετά τον «εξαναγκασμό» της Τουρκίας «να… συζητήσει ουσιαστικά το Κεφάλαιο της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων», έσπευσαν να τραβήξουν το αφτί της Τουρκίας;

- Ποιες κυρώσεις υπέστη η Τουρκία για το ότι στο Grans Montana επανέλαβε εαυτήν: Δηλαδή την γνωστότατη σε όλους από το 1974 και επισημότατα διακηρυγμένη από την ίδια επί 43 χρόνια ανελλιπώς, επεκτατική πολιτική της;

 

Π Ρ Ο Φ Α Ν Ω Σ  η πρώτη απάντηση είναι μία: Μηδέν!

Η δεύτερη απάντηση, όμως, έχει ίσως περισσότερο… ενδιαφέρον:

- Ντόπιοι «ηρακλείς» της πολιτικής που οδήγησε στην Πενταμερή της Γενεύης και του Grans Montana, εμφανίζονται πλέον πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν «εκδοχές» των εκεί απαιτήσεων της Τουρκίας. Και αυτό εμπνέει, έτι περαιτέρω, την Άγκυρα ότι δύναται, με υπομονή κι επιμονή, ν’ αναμένει βασίμως και τις επόμενες «γενναιόδωρες προσφορές» τους...

 

Α Υ Τ Η  ΒΕΒΑΙΩΣ η προσώρας κατάληξη του Grans Montana, μέσες-άκρες, δεν διαφέρει και πολύ απ' όλες τις προηγούμενες ή και παμπάλαιες «καταλήξεις» και «ναυάγια» των αλλεπάλληλων, διαδοχικών διαδικασιών «λύσης», επί όλων ανεξαιρέτως των ΠτΔ, από Μακαρίου 1977 έως και Αναστασιάδη 2017.

 

Τ Ο  ΜΟΝΑΔΙΚΟ πραγματικό κέρδος είναι και πάλιν ότι ΔΕΝ «λύθηκε» το Κυπριακό και -άρα- δεν καταλύθηκε ούτε παραδόθηκε εισέτι στην τουρκική διζωνική συγκυριαρχία το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

Κ Α Ι  ΒΕΒΑΙΩΣ η ζημιά είναι ότι η Τουρκία Κατακτητής εξακολουθεί να παραμένει ατιμώρητη κι ανεμπόδιστη, ώστε να διαιωνίζει για 43ο έτος την στρατιωτική της κατοχή στην Κύπρο. Αναγνωριζόμενη «πενταμερώς» για 1η φορά μετά το 1974 από τα θύματά της ως εξακολουθούσα «Εγγυήτρια Δύναμη»!

 

Α Λ Λ Α  ΤΩΡΑ επίκεινται οι προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2018. Κορυφαία, θεσμικά, δυνατότητα και ευκαιρία, στο ισχύον πολίτευμα, για την επισημότερη έκφραση και κυριαρχική διατύπωση νέας λαϊκής βούλησης, ως προς την εκλογή του επόμενου εντολοδόχου της πλειοψηφίας του λαού, ΠτΔ, και για την ακολουθητέα πολιτική στο Κυπριακό.

- ΓΕΓΟΝΟΣ είναι ότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος εξακολουθεί να είναι Απορριπτική.

- Στερείται, όμως, έως τώρα, ηγεσίας ικανής να σχεδιάσει και προπάντων να πείσει την πλειονότητα ότι διαθέτει σχέδιο πολιτικής, πέρα απ’ τον Απορριπτισμό, κατάλληλο ν’ αντιπαλέψει αποτελεσματικά την τουρκική στρατηγική.

- Πρέπει να βρεθεί επιτέλους μια τέτοια ηγεσία, μ’ επικεφαλής τον επόμενο ΠτΔ.

- Αλλιώς τα Grans Montana θα βρουν τους συνεχιστές τους, κατά τρόπο επωφελέστερο για τον τουρκικό… ορθολογισμό.