Το έχουν μέσα στο αίμα τους οι πολιτικοί και ο λαός μας. Πρώτιστο μέλημα των πρώτων, να διαχωρίζουν τους πολίτες, και πρώτιστη φροντίδα των αδαών πολιτών, να αποδέχονται τους διαχωρισμούς, ανάλογα με το τι πρεσβεύει το κόμμα τους.

Αν ανατρέξουμε στην προϊστορία αυτού του τόπου, θα αντιληφθούμε την ωμή αλήθεια και την εφαρμογή του δόγματος του διαχωρισμού, σε κάθε βήμα της ιστορίας μας. Μακαριακοί και γριβικοί, δεξιοί και αριστεροί, διζωνικοί και αντιδιζωνικοί, ανανιστές και αντι-ανανιστές, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, ενδοτικοί και απορριπτικοί και ούτω καθεξής.

Τώρα διαχωριστήκαμε και σε φιλο-ακιντζήδες και αντι-ακιντζήδες. Αδυνατούν οι μεν να αντιληφθούν ότι το μαχαίρι και το κρέας το κρατά η Τουρκία, και αδυνατούν και οι δε να αντιληφθούν ότι οι Τουρκοκύπριοι επέλεξαν ως ηγέτη τον μετριοπαθέστερο των πολιτικών ηγετών τους και αυτή η εξέλιξη δυνατόν, συν τω χρόνω, να οδηγήσει τη δική μας πλευρά είτε σε θετικότερη θέση, είτε σε μεγάλα διλήμματα.

Ποιος από τα δύο αυτά «στρατόπεδα», που έχουν σχηματισθεί τον τελευταίο καιρό, είδε με νηφάλια σκέψη την αλλαγή στους κόλπους των Τουρκοκυπρίων; Ποιος κατ' αρχήν παραδέχθηκε την πολιτική ωριμότητα των Τουρκοκυπρίων, έναντι του δικού μας κομπλεξισμού ή υψαυχενισμού; Ποιος προετοιμάστηκε σωστά, ώστε να αντιμετωπίσει αυτήν την αλλαγή; Ποιος -και ιδιαίτερα η Κυβέρνηση- σχεδίασε την αξιοποίησή της, ή επιμέτρησε την ενδεχόμενη αναστροφή του κλίματος;

Ουδείς. Οι μεν, κάτω από εύηχες αναφορές, στην ουσία ανοίγουν σαμπάνιες, προσδοκώντας σε λύση που έρχεται, ανεξαρτήτως του ποια θα είναι η λύση. Στο βάθος βλέπουν με ικανοποίηση να νεκρανασταίνεται το σχέδιο Ανάν. Και οι δε εξαπολύουν επιθέσεις κατά του Ακιντζί, ίσως επειδή στο βάθος θα ήθελαν στη θέση του έναν Ντενκτάς ή έναν Έρογλου, για να δικαιώνει την απορριπτική φιλοσοφία τους.

Ποιο μήνυμα έστειλαν οι Τουρκοκύπριοι; Θέλουν λύση. Κουράστηκαν από την αποξένωση, κουράστηκαν από τη διαιώνιση του προβλήματος και τις συνέπειές του, δεν έχουν άλλη υπομονή να αντέξουν τον ρόλο του υποζυγίου της Άγκυρας. Συμφωνούν μαζί μας στη μορφή της λύσης; Όχι. Θέλουν την απεξάρτηση από την Τουρκία, αλλά δεν επιθυμούν να απολέσουν και την «προστασία» που τους παρέχει έναντι ημών των Ελληνοκυπρίων. Θέλουν να ζήσουν σε συνθήκες αυτονομίας, χωρίς την επιρροή των Ελληνοκυπρίων και τον ασφυκτικό έλεγχο της Άγκυρας. Έτσι συλλαμβάνω, προσωπικά, τις επιθυμίες τους.

Τουλάχιστον, ας προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τα θετικά «θέλω» τους, και να τους αποδείξουμε το ατεκμηρίωτο των ανησυχιών τους. Δεν το πράττουμε. Επιτείνουμε τις ανησυχίες τους έναντί μας και τους σπρώχνουμε πιο βαθιά στην αγκαλιά της Τουρκίας.

Τι θέλουμε εμείς; Ουδείς γνωρίζει! Ύπουλα αποκρύβουν όλοι τις πραγματικές επιθυμίες τους κάτω από εύηχες επιχειρηματολογίες. Άλλοι αναζητούν την όποια λύση, να τελειώνουμε, άλλοι νοσταλγούν το σχέδιο Ανάν, άλλοι ψάχνουν για το εφικτό, χωρίς να το προσδιορίζουν, άλλοι θέλουν τη μη λύση, άλλοι θέλουν την ιδανική λύση, άλλοι φλερτάρουν με το «εμείς απ' εδώ και εσείς απ' εκεί».

Ο Ακιντζί δημιουργεί νέες προοπτικές; Πόσο σταθερός θα παραμείνει στις κυπρογενείς θέσεις του; Πόσους μηχανισμούς διαθέτει έναντι των πιέσεων που θα υποστεί από την Άγκυρα; Πόσο μπορεί να απογαλακτισθεί από την Τουρκία; Η απάντηση είναι: Θέλει, αλλά δεν μπορεί. Είναι και ο διεθνής παράγοντας. Θα τον στηρίξει έναντι των τουρκικών πιέσεων; Θα αποδείξει και στους άπιστους Θωμάδες της Δύσης, το σκληρό πρόσωπο της Άγκυρας; Ή ετοιμάζονται να τον χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στη δική μας «αδιαλλαξία»; Και μπορεί τελικά ο Ακιντζί να επαναλάβει το σενάριο Ντενκτάς-Ταλάτ-σχέδιο Ανάν;

Έφυγε ο σκληρός Έρογλου, ήλθε ο διαλλακτικός Ακιντζί, να κάνει και κάποια βήματα προς τα πίσω η Τουρκία, και να μπροστά μας ένα νέο σχέδιο Ανάν, ή παραπλήσιο. Θα πούμε για δεύτερη φορά «όχι» και μάλιστα κάτω από τις οικονομικές συνθήκες που βιώνουμε; Και γιατί να μη μας διαβολοστείλει οριστικά ο διεθνής παράγοντας; «Απαλλακτήκατε από τον Ντενκτάς και αρνηθήκατε συνεννόηση με τον Ταλάτ. Σας απαλλάξαμε από τον Έρογλου και αρνείστε ξανά συνεννόηση με τον μετριοπαθέστερό του Ακιντζί. Είναι φανερό πως δεν θέλετε λύση...».

Πολλά σενάρια παίζονται, πολλά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά ούτε σχεδιάζουν οι ηγέτες μας, ούτε ετοιμάζουν προληπτικές και εναλλακτικές κινήσεις. Απλώς έχουν χωριστεί σε φίλους και θαυμαστές του Ακιντζί, και σε αντι-ακιντζήδες. Αιωνίως αντιπαρατασσόμενους και απροετοίμαστους θα μας βρουν οι εξελίξεις, και αυτήν τη φορά ίσως να είναι μη αναστρέψιμες...