Ανεπαρκής Κυβέρνηση, σαθρό πολιτικό σύστημα και ένα πολιτικά ανώριμο εκλογικό σώμα. Πώς θα σωθεί ο τόπος;

 

Ο τόπος έχει περιέλθει σε κατάσταση, η οποία ολίγον διαφέρει από τη χαώδη: Διαφθορά, διαπλοκές, σκάνδαλα, εγκλήματα, οικονομική δυσπραγία, κοινωνική αδικία, θεσμοί απαξιωμένοι, κυβερνητική ανεπάρκεια, κομματική δυναστεία, απουσία νέων ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να πείσουν ότι διαθέτουν την ικανότητα να διαδεχθούν τα σάπια κατεστημένα, να προσφέρουν λύσεις και να οδηγήσουν τη χώρα έξω από τα πολύπλοκα αδιέξοδα, στα οποία είναι βυθισμένη. Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν σήμερα την Κυπριακή Δημοκρατία.

 

Ο ηγέτης που ευαγγελίζετο τη γνώση και την ικανότητα να διαχειριστεί την κρίση, να γυρίσει σελίδα και να οδηγήσει τη χώρα σε νέα εποχή, απέτυχε. Και μαζί του απέτυχαν οι πλείστοι συνεργάτες του και οι άνθρωποι που επέλεξε να διαχειριστούν καίρια πόστα. Η κομματική ηγεσία δεν έδειξε ότι διαθέτει το όραμα να ανοίξει νέους δρόμους. Έχει καθηλωθεί στις παλαιοκομματικές νοοτροπίες, επαναλαμβάνει τακτικές τις οποίες έχει διδαχθεί από τους πνευματικούς της πατέρες, και η απαξίωσή της από τους πολίτες είναι πλήρης. Δεν υπάρχει ούτε στο κυβερνητικό στρατόπεδο, ούτε σε ένα ευρύ πλέγμα της αντιπολίτευσης η βούληση για αυτοκάθαρση. Κυβέρνηση και κόμματα επιμένουν στην τακτική της αυτοδικαίωσης, είτε στην επίρριψη των ευθυνών στους πολιτικούς αντιπάλους. Η κοινωνία πνίγεται, και το κυβερνητικό και πολιτικό σύστημα κτενίζεται.

 

Εδώ και πολύ καιρό, το κυβερνητικό σχήμα αποδεικνύεται ανίκανο να λειτουργήσει σωστά και να λύσει προβλήματα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δρα υπό το κράτος ψευδαισθήσεων ότι όλα βαίνουν καλώς και δεν τολμά να προχωρήσει σε ανανέωση της Κυβέρνησης. Επιμένει να χειρίζεται το κράτος σαν φιλανθρωπικό ίδρυμα, στο οποίο πρέπει να σιτισθούν όσοι του πρόσφεραν υπηρεσίες. Υπουργοί του έχουν αποτύχει παταγωδώς, κατέστησαν κόκκινο πανί για την κοινωνία, ενεργούν ως απλοί διεκπεραιωτές των εντολών της Τρόικας, δεν είναι σε θέση να κάνουν τον παραμικρό προγραμματισμό. Και όταν τον κάνουν, αποδεικνύεται ανεφάρμοστος ή αναποτελεσματικός. Η εικόνα της Κυβέρνησης έχει καταρρακωθεί, αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης τίποτε δεν πράττει ώστε να αλλάξουν άνθρωποι, να επιλέξει νέους με όραμα και ικανότητες, με την προσδοκία διαφοροποίησης της τραγικής εικόνας.

 

Το κομματικό σύστημα παραμένει σαθρό, αμαρτωλό, εδραιωμένο σε βάσεις, νοοτροπίες και φιλοσοφίες αρχέγονων καταστάσεων. Δεν διακρίνουμε ηγεσίες που μπορούν να εμπνεύσουν τον λαό. Και δεν διακρίνουμε βούληση του λαού, να πραγματοποιήσει τη δική του κοινωνική και πολιτική επανάσταση, και να γκρεμίσει εκ βάθρων αυτό το σαθρό σύστημα, το οποίο είναι υπεύθυνο για όλα τα κακά που βιώνει ο τόπος και για τα χειρότερα που έρχονται.

 

Στους πολίτες, ανήκει η μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Οι ηγέτες που έχουν σπρώξει τον λαό στην καταστροφή και διέλυσαν την Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι ουρανοκατέβατοι. Δεν κατέβηκαν εδώ από άλλους πλανήτες, με την ψήφο εξωγήινων. Ανεδείχθησαν στην εξουσία με την ψήφο των πολιτών. Και το τραγικότερο, είναι ότι συνεχίζουν να κυριαρχούν, με τους πολλούς μαντρισμένους, τους αυλοκόλακες, τους αχάμπαρους, τους καθηλωμένους σε παλιές νοοτροπίες και όσους με διάφορους τρόπους έχουν μερίδιο από το μέλι που προσφέρει η κυβερνητική και κομματική ολιγαρχία. Φαίνεται ότι, σε αυτόν τον τόπο, όσοι άρπαξαν και αποθήκευσαν στα χρόνια της ευμάρειας, είναι περισσότεροι από τους άλλους που δεν άρπαξαν και δυστυχούν. Η Κυβέρνηση και το κόμμα της στηρίζονται ακριβώς από τους ευνοούμενους της εποχής των παχέων αγελάδων και τους κατέχοντες. Όσον αφορά το ΑΚΕΛ και παρά τις διαρροές, οι πιστοί του δόγματος «το κόμμα τζιαι τ' αμμάδκια μας, όσα λάθη και αν κάνει», παραμένουν.

 

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως μνημονιακές, αναδεικνύονται νέοι ηγέτες, οι ψηφοφόροι στρέφονται προς νέα κόμματα, εγκαταλείπονται τα αμαρτωλά και παλαιολιθικά. Εδώ, καμία αλλαγή. Ούτε στο αμαρτωλό πολιτικό σύστημα, ούτε στην ανάδειξη νέων ηγετών, ούτε στη δημιουργία νέων αδιάφθορων πολιτικών παρατάξεων, ούτε βεβαίως στη στάση του εκλογικού σώματος. Η απαξίωση των παλαιοκομματικών περιορίζεται μόνο στην αποχή. Οι ψηφοφόροι ελάχιστα μετακινούνται και ελάχιστα αποστασιοποιούνται από τη μάνδρα τους.

 

Παλαιότερα και σε καλούς καιρούς, αρθρογραφώντας για την ανικανότητα του εκλογικού σώματος να δημιουργήσει συνθήκες πραγματικής αλλαγής, έγραφα ότι ο Κύπριος μόνο όταν βάλει το χέρι στην τσέπη του και ανακαλύψει ότι μέσα δεν υπάρχουν χρήματα, τότε και μόνον μόνο θα ωριμάσει πολιτικά και θα σταματήσει να αποτελεί μαντρισμένο πρόβατο. Έπεσα έξω. Ακόμη και μέσα στη δίνη μιας τόσο εξουθενωτικής οικονομικής κρίσης, παραμένει αμέτοχος, αδιάφορος, μαντρισμένος, πολιτικά υπανάπτυκτος.

 

Κάτω, συνεπώς, από αυτές τις καταθλιπτικές συνθήκες, με μίαν ανεπαρκή κυβέρνηση, με ένα σαθρό πολιτικό σύστημα, με ανυπαρξία φωτισμένων ηγετών και με ένα λαό προσκολλημένο στις παλαιολιθικές επιλογές του, αδιάφορο και πολιτικά ανώριμο, ο τόπος δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα. Θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο...