Ο μύθος της απομονωμένης Τουρκίας
Τόσο έχει απομονωθεί, ώστε μετά τον Μπάιντεν και τον Πάπα, σπεύδει εκεί και ο Πούτιν να υποβάλει τα σέβη του
Η Τουρκία βρίσκεται σε απομόνωση, μας είπαν, εξαιτίας της εξωτερικής πολιτικής της και πρόσφατα, εξαιτίας των επιδρομικών ενεργειών της κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ψέματα. Η Τουρκία δεν βρισκόταν ποτέ, ούτε και σήμερα, σε απομόνωση. Πριν από λίγες μέρες την επισκέφθηκε ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, και χθες μετέβη εκεί με κουστωδία Υπουργών και άλλων εμπειρογνωμόνων, ο Πρόεδρος της Ρωσίας. Αν και η Τουρκία αποτελεί τον ισχυρότερο στρατηγικό εταίρο των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν διστάζει να προσεγγίζει και να συνεργάζεται και με τη Ρωσία και να κερδίζει τα οφέλη από τη συνεργασία.
Εμείς, ζούσαμε πάντοτε με τον μύθο της απομονωμένης Τουρκίας. Οραματιζόμαστε τη διχοτόμησή της, ευσεβοποθιζόμαστε πως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου θα εξαφανιζόταν και η σημαντικότητα της στρατηγικής της θέσης, πιστεύουμε ότι οι κακές σχέσεις της με το Ισραήλ θα έχουν ως αποτέλεσμα την απόκτηση ενός στρατηγικού συμμάχου από την Κύπρο, πως η προσπάθεια του Ερντογάν να αναδειχθεί σε ηγέτη του αραβικού κόσμου, θα έστρεφε τη Δύση εναντίον του.
Κανένας από όλους τους μύθους που κατασκευάζαμε, και συνεχίζουμε να κατασκευάζουμε, δεν επαληθεύεται. Η Τουρκία, χάρη στην ευφυή διπλωματική της πολιτική, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης των μεγάλων δυνάμεων και να καρπούται τα κέρδη από τις συμμαχίες και τις συνεργασίες μαζί τους.
Σε λίγες ημέρες, ο Νταβούτογλου θα βρίσκεται και στην Αθήνα και θα ηγηθεί με τον Αντώνη Σαμαρά, του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών. Τη στιγμή που συνεχίζεται η τουρκική επιδρομή κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με αυτήν την ανωτάτου επιπέδου συνεργασία, η Τουρκία αποβάλλει την «τάτσα», κατά την έκφραση του Αβέρωφ Νεοφύτου, του επιδρομέα, και την ίδια στιγμή επιβεβαιώνει το λεχθέν υπό του κ. Νταβούτογλου, περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρκείται σε γλυκανάλατες τοποθετήσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκλιπαρούν την Άγκυρα για συνεργασία κατά των τζιχαντιστών και η Βρετανία φρενάρει, εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κάθε απόπειρα καταδίκης της Τουρκίας.
Πώς βρίσκεται, λοιπόν, απομονωμένη η Τουρκία; Όλοι προστρέχουν σε συνεργασία μαζί της και όλοι τη θωπεύουν. Επειδή είναι ισχυρή χώρα, με τεράστια στρατηγική θέση, με τεράστια αγορά, με ανεπτυγμένη οικονομία, με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Και επιπλέον, με ευφυέστατη, καλά σχεδιασμένη, εξωτερική πολιτική.
Οι μύθοι που καλλιεργεί η Κυβέρνηση και οι διάφοροι αναλυτές, δεν βοηθούν. Αποπροσανατολίζουν. Και εφησυχάζουν. Η Τουρκία τελικά προελαύνει. Και η Κύπρος και ο Ελληνισμός γενικότερα, ασκούν πολιτικές ψευδαισθήσεων και ευσεβοποθισμών. Πέραν της μονόπλευρης ερασιτεχνικής, φοβισμένης πολιτικής που ασκούν, πέραν της οικονομικής χρεοκοπίας και της στρατιωτικής αδυναμίας τους, δεν διαθέτουν τους φωτισμένους ηγέτες που θα πάρουν τις δύο χώρες από το χέρι, θα τις βγάλουν από τα οικονομικά αδιέξοδα, και θα επιδιώξουν πολύπλευρές πολιτικές και ισχυρές συμμαχίες.
Έχουν κολλήσει οι ηγεσίες μας στον άλλο μύθο. Ότι η Κύπρος αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή. Αλλά ποιο κράτος είναι δυνατόν να αναδειχθεί σε παράγοντα σταθερότητας, όταν ταλαιπωρείται από ένα άλυτο πολιτικό πρόβλημα, όταν η μισή επικράτειά του κατέχεται από ξένο στρατό, όταν στο άλλο άκρο του βρίσκεται ένα παράνομο έκτρωμα το οποίο αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλιά του, και όταν ανά πάσα στιγμή, ένας σπινθήρας είναι αρκετός για να κάψει ολόκληρη την περιοχή; Αν η Κύπρος, με τα προβλήματα που κουβαλεί, αποτελεί «παράγοντα σταθερότητας», τότε η σταθερότητα ερμηνεύεται πλέον ως επικίνδυνη αστάθεια.
Ας προσγειωθούν, επιτέλους, οι ηγεσίες. Αντί να πλάθουν μύθους, χρησιμότερο είναι να αναζητήσουν την αλήθεια, να την παραδεχθούν και να αναπροσαρμόσουν και στρατηγικές και πολιτικές και νοοτροπίες. Διότι αρμενίζουν σε πολύ επικίνδυνα νερά, με βάρκα τη μυθοπλασία.
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Τα πεινασμένα παιδιά
Γύρω στις 14 χιλιάδες πεινασμένα παιδιά, και 12.500 άπορες οικογένειες, δεν θα κάνουν φέτος Χριστούγεννα, αν δεν λειτουργήσει η ελεημοσύνη των Κυπρίων. Υπολογίστε και γύρω στις 70 χιλιάδες ανέργους, αρκετές χιλιάδες κουρεμένους υπαλλήλους, και θα αντιληφθείτε, κορόιδα, πως η οικονομία σταθεροποιείται.
