Αναγκαιότητα ο ανασχηματισμός της Κυβέρνησης, αλλά πρωτίστως πρέπει να ανασχηματίσει τις σκέψεις και τις πολιτικές του ο Πρόεδρος

Σε ανύποπτο χρόνο, είχαμε καλέσει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να προχωρήσει σε ανασχηματισμό της Κυβέρνησής του. Ήταν φανερό ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και τα προβλήματα συσσωρεύοντο, χωρίς κάποιοι Υπουργοί του να δείχνουν ικανοί να τα αντιμετωπίσουν. Ο Πρόεδρος δήλωσε πριν από μερικές ημέρες ότι δεν προτίθεται να ανανεώσει το κυβερνητικό σχήμα.
Αλλά, πλέον, καθσταται ολοφάνερο ότι τα υπουργεία βυθίζονται καθημερινά, σε ωκεανό προβλημάτων, τα οποία οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν.

Οι ρήξεις Υπουργών με διάφορες τάξεις, αλλά και με την κοινωνία, είναι σύνηθες φαινόμενο και το έργο της Κυβέρνησης δεν προχωρεί. Επιμένει, όμως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να διατηρεί την ίδια ομάδα, έστω και αν οι συνεχείς αποτυχίες έχουν συρρικνώσει την αξιοπιστία της Κυβέρνησης, αλλά και του ιδίου. Ο τόπος βουλιάζει μέσα στα προβλήματα και οι άνθρωποι που διόρισε ο Πρόεδρος στα ανώτατα αξιώματα δεν δείχνουν ικανοί να τα αντιμετωπίσουν.

Κάθε μέρα και ένα νέο σκάνδαλο έρχεται να προστεθεί στα υπάρχοντα. Προτού σβήσει ο απόηχος του ενός, αποκαλύπτεται άλλο. Και είμαστε ακόμη στην αρχή. Τα δύσκολα τώρα έρχονται. Εκποιήσεις, ΓΕΣΥ, Κυπριακές Αερογραμμές, Μεταρρύθμιση Δημόσιας Υπηρεσίας, ιδιωτικοποιήσεις, οικονομική κρίση η οποία, για την πλειοψηφία του κόσμου, βαθαίνει, παρά τους αριθμούς που προβάλλουν οι κυβερνώντες. Να προσθέσουμε και το εθνικό θέμα, που όλοι οι στόχοι του Προέδρου της Δημοκρατίας, έχουν ακυρωθεί.

Η επστροφή της Αμμοχώστου κατέστη ανέφικτη, η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί όνειρο, το φυσικό αέριο κινδυνεύει να μπει στο τραπέζι των συνομιλιών, η τουρκική επιδρομή συνεχίζεται, ο διάλογος ναυάγησε, η επένδυση ελπίδων στη Δύση αποτελεί ουτοπία, το κοινό ανακοινωθέν που θα κατέληγε, όπως πίστευε ο Πρόεδρος, σε κατοχύρωση των πάγιων διεκδικήσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς κατέστη, από διαφημιζόμενο δόρυ, γέφυρα αναβάθμισης του ψευδοκράτους. Οι χιαστί συναντήσεις, που θα ενέπλεκαν δήθεν την Τουρκία, ήταν ένα παραμύθι που κράτησε τόσο όσο μία φιλοφρονητική συνάντηση.

Όσον αφορά το μεγάλο αίτημα της κοινωνίας, η τιμωρία όσων ενέχονται στην οικονομική κρίση κατέστη δέσμευση της στιγμής. Τα Συμβούλια που δημιούργησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως μία μορφή «δεξαμενής σκέψης», βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Το Συμβούλιο Εθνικής Οικονομίας διαλύθηκε ουσιαστικά. Ο Πρόεδρός του μετακόμισε στο Λονδίνο και τα μέλη του παραπονούνται ότι δεν εισακούονται, αλλά οι μελέτες τους παραπέμπονται σε υπουργούς και άλλα κυβερνητικά τμήματα. Το Συμβούλιο Γεωστρατηγικών Μελετών, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο κατά την οποία έπρεπε να υποβάλλει εκθέσεις και μελέτες, υπάρχει κατ’ όνομα.

Όλα αυτά συμβαίνουν μόλις ενάμιση χρόνο και κάτι μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Μία Κυβέρνηση η οποία, εκτός των άλλων, έχει απομονωθεί και πολιτικά, αφού στηρίζεται μόνο από τον Δημοκρατικό Συναγερμό... και τον Νίκο Κουγιάλη. Διότι το ΕΥΡΩΚΟ και ο Πρόεδρός του διαφοροποιούνται ουσιαστικά από την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς.

Μπροστά σε αυτό το θλιβερό σκηνικό ανέμενε κάποιος, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να προχωρήσει σε ριζικές τομές στο κυβερνητικό σχήμα. Η κυβέρνηση μιας χώρας δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα, όπου βρίσκουν στέγη όσοι πρόσφεραν προεκλογικές και μετεκλογικές εκδουλεύσεις στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Πέραν του γεγονότος ότι οι επιλογές του ήταν, σε μεγάλο βαθμό, ατυχέστατες και οι σωστές μετρούνται
στα δάκτυλα του ενός χεριού, δεν μπορεί η χώρα, εν μέσω τόσων πολλών και σοβαρότατων προβλημάτων, να κυβερνάται από ένα αποτυχεμένο σχήμα ανθρώπων, οι οποίοι δοκιμάστηκαν και απέτυχαν.

Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει αποτύχει. Και σε πολιτικές επιλογές και σε ανθρώπους. Ο ανασχηματισμός είναι επιβεβλημένος, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα τεράστια προβλήματα. Αλλά πρέπει να συνοδευθεί
και από «ανασχηματισμό» των σκέψεων και των πολιτικών του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Νίκος Αναστασιάδης έχει ικανότητες. Αρίστευσε ως κομματάρχης, αλλά αποτυγχάνει ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και ο Δημήτρης Χριστόφιας οδήγησε το ΑΚΕΛ εκεί που πολλοί δεν πίστευαν ότι θα έφθανε.

Αλλά ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τα θαλάσσωσε. Δεν μπορούν οι κομματάρχες να εκφύγουν των προπατορικών αμαρτιών, των εμμονών, των αγκυλώσεων και των φιλοσοφιών των κομμάτων τους. Ο Νίκος Αναστασιάδης έχει τρία ακόμη χρόνια στη διάθεσή του, να ανασχηματίσει τις σκέψεις και τη φιλοσοφία του και να στείλει αποτυχεμένες επιλογές στο σπίτι τους. Καθυστέρησε να το πράξει. Αν ολιγωρήσει και άλλο, θα θέσει σε κίνδυνο