Πώς μια χρήσιμη συμφωνία υπερπροβάλλεται, περίπου, ως αναβίωση του Δόγματος Ενιαίου Αμυντικού Χώρου

Ό,τι συντελείται υπέρ της ενίσχυσης των δυνατοτήτων του κυπριακού κράτους και πλήρωσης των μεγάλων κενών και αδυναμιών που παρατηρούνται, είναι ευπρόσδεκτο. Κατά τον ίδιο τρόπο, η διακρατική συμφωνία για έρευνα και διάσωση στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου-Ελλάδας, φαίνεται να πληρώνει ένα κενό στην ανυπαρξία της Κυπριακής Δημοκρατίας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.

Όπως διαπιστώθηκε στην πρόσφατη θαλάσσια περιπέτεια των Σύρων μεταναστών, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανύπαρκτη στη θάλασσα. Δεν διαθέτει ούτε ένα ψαροκάικο για να φέρει εις πέρας επιχειρήσεις διάσωσης, και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έπλεε προς βοήθεια των μεταναστών το ιδιωτικό κρουαζιερόπλοιο, και ζωές θα εχάνοντο και η Κυπριακή Δημοκρατία θα εκτίθετο διεθνώς, ως ανίκανη να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις της. Με όλα τα αρνητικά συνεπακόλουθα και επί της κρατικής της υπόστασης.

Πέραν τούτου, όμως, ο γράφων έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, με άρθρο του στη στήλη αυτή, το περασμένο Σάββατο. Αποκαλύψαμε ότι στην Αμμόχωστο εδρεύει άριστα συγκροτημένη τουρκική ομάδα Έρευνας και Διάσωσης, η οποία είναι έτοιμη, σε περίπτωση τέτοιων επεισοδίων, να παρεμβαίνει και στις κυπριακές θαλάσσιες περιοχές και να επιχειρεί διασώσεις. Σε τέτοιο ενδεχόμενο, όχι μόνο δεν θα κατηγορηθούν η Τουρκία ή το ψευδοκράτος ότι παραβίασαν κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά θα λάβουν και τα εύσημα για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών.

Υπό αυτό το πρίσμα, η συμφωνία είναι σίγουρα χρήσιμη, επωφελής και συνιστά πλήρωση ενός σοβαρού κενού και μίας σοβαρής αδυναμίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και, πιθανόν, μία αποτρεπτική κίνηση προς τα οποιαδήποτε τουρκικά σχέδια.

Το να παρουσιάζεται, όμως, η συμφωνία ως δήθεν «ισχυρό μήνυμα» προς την Τουρκία και, πολύ περισσότερο, ως στρατιωτική κίνηση, και να γίνεται προσπάθεια αναβίωσης του εκπνεύσαντος, προ πολλού, Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, καταντά γελοιότητα.

Όταν τα τουρκικά πολεμικά σκάφη φθάνουν στα ανοιχτά του Πειραιά και τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα κάνουν περιπάτους στους ελληνικούς ουρανούς, το να αφήνονται σκοπίμως συνειρμοί στη Λευκωσία πως η συμφωνία θωρακίζει αμυντικά την Κύπρο, είναι άλλο ένα επικοινωνιακό κόλπο. Με στόχο να καλύψει την αμυντική γύμνια του Ελληνισμού έναντι μίας συνεχώς ενισχυόμενης στρατιωτικά Τουρκίας.

Άλλωστε, η Αθήνα έκαμε ξεκάθαρο ότι δεν είναι υπέρ της στρατιωτικοποιήσεως της κρίσης, που δημιούργησε η Τουρκία, γιατί αντιλαμβάνεται ότι τέτοια προσπάθεια δεν θα αποβεί υπέρ των εθνικών δικαιωμάτων. Ελλάδα και Κύπρος είναι δύο χρεοκοπημένα κράτη, και οι οικονομικές τους δυνατότητες δεν αντέχουν στρατιωτικοποιήσεις και επιδείξεις παλληκαρισμού.

Εξάλλου, σε καλύτερες εποχές, όταν υπήρχαν χρήματα, η Ελλάδα παρουσιαζόταν άβουλη σε στρατιωτικές κινήσεις υπεράσπισης της Κύπρου και η Κύπρος, αντί να διαθέτει τους πόρους του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης υπέρ της ενίσχυσης της άμυνάς της, έριχνε τα υστερήματα του κόσμου σκορπώντας τα εδώ και εκεί, στις μαύρες τρύπες των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Τα επικοινωνιακά παιγνίδια, λοιπόν, να μένουν στο περιθώριο, η Κυβέρνηση να σοβαρευθεί και τα παπαγαλάκια της να σταματήσουν να προβάλλουν ό,τι τους υποβάλλεται. Η κάθε συμφωνία να εξετάζεται και να κρίνεται στη βάση των πραγματικοτήτων και της σοβαρότητας. Δεν χρειάζονται οι υπερμεγενθύσεις, οι υπερβολές και η παραπλάνηση του κόσμου σε ευφρόσυνες καταστάσεις, που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Τα τουρκικά πολεμικά συνεχίζουν τις κρουαζιέρες τους έξω από την κυπριακή ΑΟΖ και η Τουρκία παραμένει αλώβητη και ανενόχλητη από όλους, στις επιδρομικές της κινήσεις. Αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα...

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Τα ίδια πριν από 31 χρόνια...
Διαβάζουμε στη «Σημερινή», ημερομηνίας 14 Οκτωβρίου 1983: «Με αιφνιδιαστική δήλωσή του, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ανδρέας Παπανδρέου, αποκαλύπτει: Σοβαρή κρίση στο Κυπριακό. Δραματική έκκληση στις δυτικές χώρες για διπλωματική επέμβαση». Αυτά, πριν από 31 χρόνια και, όπως βλέπετε, όλα ανακυκλώνονται στο Κυπριακό. Σήμερα, στη θέση του Ανδρέα Παπανδρέου βρίσκονται ο Αντώνης Σαμαράς και ο Νίκος Αναστασιάδης. Οι ηγέτες και οι κυβερνήσεις φεύγουν, οι δραματικές εκκλήσεις προς τους Δυτικούς να σώσουν την Κύπρο, μένουν. Και ούτε ανταπόκριση, ούτε σωτηρία...