Επιβάλλεται να υπάρξουν ριζικές αλλαγές σε νοοτροπίες, πολιτικές και συνεργάτες

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης περνά, ίσως, την πιο δύσκολη, ώς τώρα, περίοδο της διακυβέρνησής του. Τα προβλήματα στοιβάχτηκαν και οι πολιτικές της Κυβέρνησης αποδεικνύονται αναποτελεσματικές. Η συμπάθειά μας είναι δεδομένη. Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία περιήλθε, εκτός και αν ο ίδιος αποφασίσει να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές. Και νοοτροπίας και πολιτικής και συνεργατών.

Είναι πολύ εύκολο για τον καθένα να πιστεύει ότι μπορεί να κυβερνήσει. Αλλά μόνο όταν καθίσει στην καρέκλα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αντιλαμβάνεται πόσο αδύναμος είναι να χειριστεί τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτό το μικρό κράτος. Και μάλιστα, όταν έχει κληρονομήσει στην ουσία χάος, όπως αυτό που κληρονόμησε ο Νίκος Αναστασιάδης. Το αναγνωρίζουμε και πολλάκις το τονίσαμε. Αλλά ο λαός εκλέγει Πρόεδρο για να αντιμετωπίσει και να δώσει λύσεις στα προβλήματα. Δεν εκλέγει ηγέτη για να καταστήσει βαθύτερο το χάος.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσπαθεί να κυβερνήσει επικοινωνιακά. Και με το ίδιο στυλ διακυβέρνησης εμβολίασε τους συνεργάτες του. Αλλά τα προβλήματα δεν λύονται επικοινωνιακά. Δεν λύονται με καθημερινές δηλώσεις και πολυλογία, δεσμεύσεις και εξαγγελίες μέτρων. Δεν λύονται με ευσεβοποθισμούς και ψευδαισθήσεις. Λύονται με άμεσα αποτελεσματικά μέτρα, με σοβαρή αντιμετώπιση, με ειλικρινείς ομολογίες στον λαό, με σχεδιασμούς από φωτισμένους ανθρώπους, με επισημάνσεις από τους συνεργάτες του για τα λάθη του και όχι με αυλοκόλακες που δεν έχουν το θάρρος να αρθρώσουν διαφορετικό λόγο από εκείνον του Προέδρου.
Ο Νίκος Αναστασιάδης ατύχησε σε όλα. Και σε πολιτικές και σε συνεργάτες.

Ας ρίξει μια μάτια έξω από το Προεδρικό και ας προβληματισθεί νηφάλια για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα που κυβερνά.
Στο εσωτερικό μέτωπο έχει αποξενωθεί και απομονωθεί από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Ακόμη και ο Δημοκρατικός Συναγερμός προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις από κυβερνητικές αποφάσεις και άστοχες δηλώσεις. Ίσως ο Νίκος Αναστασιάδης να έχει απομονωθεί ενωρίτερα απ' ό,τι είχε απομονωθεί πολιτικά ο Δημήτρης Χριστόφιας.

Πέραν τούτου, στο εθνικό θέμα όλες οι προσδοκίες του έχουν διαψευσθεί. Η φιλοσοφία του έχει αποδειχθεί λανθασμένη. Το Κυπριακό δεν προχωρεί μπροστά. Πισωγυρίζει. Απέτυχε στην κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας, απέτυχε να εμπλακεί σε διάλογο με προοπτικές, οι φίλοι του στους οποίους επένδυσε ελπίδες τον εγκατέλειψαν. Ουδείς πιέζει την Τουρκία, η μονιμοποίηση της διχοτόμησης είναι γεγονός. Έρχονται εφιαλτικά διλήμματα.

Στο μέγα πρόβλημα της οικονομίας, ο τόπος έχει βυθιστεί στα προβλήματα και οι άνθρωποι δυστυχούν. Ο τραπεζικός τομέας δεν ανακάμπτει, δεν υπάρχουν καν τράπεζες, όπως συνηθίζει να δηλώνει ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Το Μνημόνιο και η Τρόικα κατάντησαν Λερναία Ύδρα. Με τις επικοινωνιακές θριαμβολογίες δεν γίνεται πολιτική, ούτε βρίσκουν δουλειά οι άνεργοι, ούτε χορταίνουν τα στομάχια των πεινασμένων. Η κοινωνία έχει βυθιστεί στη δυστυχία και στην απαισιοδοξία. Η αγορά φυτοζωεί, οι επιχειρήσεις κλείνουν, ή λειτουργούν αποδεκατισμένες και χωρίς πόρους, επενδύσεις δεν υπάρχουν. Το θέμα των εκποιήσεων λειτουργεί ως ωρολογιακή βόμβα μέσα στην κοινωνία, αλλά και για την οικονομία. Δεν θα εξέλθουμε από το μνημονιακό χάος. Και αν εξέλθουμε, η Κύπρος θα επιστρέψει στα πέτρινα χρόνια.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υποφέρει από έλλειψη ικανών συνεργατών. Αντί να προωθήσει και να αξιοποιήσει ικανούς ανθρώπους, από όλους τους πολιτικούς χώρους, προτίμησε την πεπατημένη: Βόλεψε μετριότητες, απλώς για να τις ανταμείψει για τις υπηρεσίες που του προσέφεραν. Βόλεψε ανθρώπους δικής του φιλοσοφίας, διότι ο ίδιος δεν είναι πολιτικός που διατηρεί καλές σχέσεις με τη σύνθεση απόψεων. Βόλεψε αυλοκόλακες και όχι ανθρώπους με δική τους άποψη, που μπορούν να αρθρώσουν δικό τους λόγο και να τον προστατεύσουν από λάθη. Οι συνεργάτες και σύμβουλοι του Προέδρου προκαλούν τεράστια ζημιά, τόσο στον ίδιο αλλά και στα συμφέροντα της χώρας. Πρέπει να βρει τρόπο να απομακρύνει όσους ενεργούν επιζήμια.

Ο Νίκος Αναστασιάδης καλείται να κάνει μία νέα αρχή. Καλείται να απαλλαγεί αγκυλώσεων, φιλοσοφιών που του εμπέδωσαν στο κόμμα. Να εγκαταλείψει πολιτικές και να εγκαινιάσει νέες. Να απαλλαγεί κακών συμβούλων και συνεργατών, και να τους αντικαταστήσει με ικανούς, ανεξαρτήτως πού κομματικά, ή μη κομματικά, ίστανται. Πρέπει και ο ίδιος να μεταλλαχθεί, και τις πολιτικές και τη φιλοσοφία του να διαφοροποιήσει.

Έχει ακόμη τρία και πλέον χρόνια στη διάθεσή του για να διαγράψει τον ενάμιση εφιαλτικό χρόνο διακυβέρνησης και να διαφοροποιήσει την πορεία χάους την οποία παρέλαβε, και συνεχίζει απτόητος...