Η Κυβέρνηση βροντοφωνάζει την υποτέλειά της
Σε πόσους έχει δεσμευθεί ότι θα ξεπουλήσει τα σπίτια του κόσμου;
Σε πόσους έχουν δεσμευθεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η Κυβέρνησή του, ότι θα ξεπουλήσουν τα σπίτια του κόσμου;
Σίγουρα, κατά πρώτον, στην Τρόικα.
Τώρα πληροφορούμαστε ότι δεσμεύθηκαν και σε δεύτερο. Τον Αμερικανό Γουίλμπουρ Ρος, ο οποίος θα συμμετάσχει στην αύξηση του κεφαλαίου της Τράπεζας Κύπρου με 400 εκ. Όπως αποκαλύπτει η καλή συνάδελφος Νάνσια Παλάλα, στη χθεσινή έκδοση της Κυριακάτικης Σημερινής, την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις εκποιήσεις την απαίτησε ο ίδιος ο Ρος από την Κυβέρνηση, προκειμένου να συμμετάσχει με 400 εκ. στην αύξηση του κεφαλαίου στην Τράπεζα Κύπρου. Χωρίς την ψήφιση του νομοσχεδίου, είπε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν πρόκειται να επενδύσει στην Τράπεζα. Και ο Πρόεδρος απεδέχθη. Όχι που θα αρνείτο...
Μετά και από αυτήν τη νέα αποκάλυψη, ας μην έχει κανένας νοικοκύρης ψευδαισθήσεις, πού αποσκοπεί το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις, πού θα καταλήξει το σπίτι του και πόση ειλικρίνεια έχουν οι κυβερνητικές δηλώσεις πως δεν θα εκποιηθεί καμία κύρια κατοικία. Οι δεσμεύσεις προς τον κυπριακό λαό εύκολα αναιρούνται. Οι δεσμεύσεις προς τους ξένους, χωρίς δεύτερη σκέψη, εκπληρούνται.
Έχει στηθεί μία μεγάλη παγίδα γύρω από τους πολίτες, που σκοπό έχει τη μαζική εκποίηση περιουσιών. Και ήλθε η ώρα να βγουν τα σπίτια του κοσμάκη στο σφυρί για να εξυπηρετηθούν οι τράπεζες, η Τρόικα, οι ξένοι επενδυτές και τα ξένα και ντόπια κοράκια, που είναι έτοιμα να ορμήσουν και να κατασπαράξουν ό,τι απέμεινε από το κούρεμα καταθέσεων, τη φορομπηκτική πολιτική, τις ιδιωτικοποιήσεις του εθνικού πλούτου και τη θεομηνία που έφερε η άνοδος αυτής της Κυβέρνησης στην εξουσία.
Διαβάσαμε το Σάββατο την ανακοίνωση του ΔΗΚΟ, για τις πρωτοφανείς και παράλογες οδηγίες της Κεντρικής Τράπεζας, όσον αφορά τις αναδιαρθρώσεις. Και ειλικρινά διερωτάται κανείς, αν αυτές τις σφαγιαστικές για τον δανειολήπτη πρόνοιες τις ενεπνεύσθη κάποιος που προσπαθεί να εύρει δίκαιες ρυθμίσεις μεταξύ του δανειστή και του δανειολήπτη, ή κάποιος αδίστακτος τραπεζίτης ο οποίος εφευρίσκει και μηχανεύεται τρόπους, να κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να αρπάξει όλα τα σπίτια του κόσμου.
Δεν υπάρχει πλέον ούτε φύλλο συκής, προκειμένου να καλύψει τις προθέσεις και τις ειλημμένες αποφάσεις των κυβερνώντων.
Ενώ είχαν απεριόριστο χρόνο να καθίσουν και να φέρουν στη Βουλή δίκαιο νομοσχέδιο, το οποίο θα ανέστελλε τις εκποιήσεις της κύριας κατοικίας όσων έπεσαν θύματα των εγκληματικών ενεργειών πολιτικών και τραπεζιτών, μέχρι να υπάρξει ανάκαμψη, έφεραν νομοσχέδιο την τελευταία στιγμή, το οποίο υποχρεώνει τα θύματα να πληρώσουν το κόστος των εγκλημάτων των πολιτικών και των τραπεζιτών!
Αντί να καλέσουν έγκαιρα τις πολιτικές δυνάμεις σε διάλογο, ώστε να υπάρξει ρύθμιση στη βάση της δίκαιης αρχής, «πληρώνει ο εγκληματίας και απαλλάσσεται της υποχρέωσης ο θύτης», συμφώνησαν πρώτα με την Τρόικα επί της αρχής «πληρώνει ο θύτης και απαλλάσσεται ο εγκληματίας»! Και αφού συμφώνησαν σε αυτήν την απάνθρωπη αρχή, κάλεσαν σε «διάλογο» τις πολιτικές δυνάμεις, χωρίς μάλιστα να είναι εξουσιοδοτημένες από τον αφέντη τους, την Τρόικα, να κάνουν οποιαδήποτε συμφωνία. Δηλώνουν οι κυβερνώντες, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, ότι αυτοί απλώς ακούουν και τις όποιες τροποποιήσεις των κομμάτων θα τις υποβάλουν στην Τρόικα για έγκριση ή απόρριψη.
Πραγματικά, είναι η πρώτη φορά, ίσως, στην παγκόσμια ιστορία που μία υποτελής σε κατοχική δύναμη κυβέρνηση ομολογεί τόσο αναίσχυντα την υποτέλειά της. Ακόμη και ο Έρογλου δηλώνει πως έχει την εξουσία να αποφασίζει. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη βροντοφωνάζει την υποτέλειά της στους ξένους. Καθημερινά και με κάθε τρόπο.
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Η καταστροφή μας
Τι άλλο πρέπει να υπάρξει από του να καταδειχθεί ότι η ένταξη στην Ε.Ε. υπήρξε η απαρχή της καταστροφής μας;
Το κούρεμα των καταθέσεων και τα επαχθή μνημόνια των δανειστών μας; Η εκθεμελίωση του συστήματος της μικτής οικονομίας, πάνω στο οποίο ο λαός μας δημιούργησε δύο οικονομικά θαύματα; Το ξεπούλημα της χώρας σε ξένα κεφάλαια;
Η υποστήριξη στο σχέδιο Ανάν; Η αποδοχή της Τουρκίας -η οποία κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος- ως υπό ένταξη χώρας; Και τώρα το κόστος που πληρώνει η Κύπρος στον γεω-πολιτικο-στρατιωτικό πόλεμο που κήρυξε η Ε.Ε. εναντίον της Ρωσίας, και που θα φέρει και άλλα καταστροφικά αποτελέσματα στην κυπριακή οικονομία και τις σχέσεις με τη Ρωσία; Αν αυτά, και άλλα πολλά, δεν γίνονται αντιληπτά και δεν αποδεικνύουν το μέγεθος της καταστροφής που υπέστημεν και το μεγαλύτερο που θα υποστούμε, τότε τι άλλο μπορεί να καταδείξει το μέγεθος της άκριτης πολιτικής όσων αποφάσισαν και υποστήριξαν την ένταξη;
Υ.Γ. Η στήλη θα απουσιάσει για δύο εβδομάδες.
