Η Τρόικα δεν μπορεί να αλωνίζει
Χωρίς διεκδίκηση δεν μπορεί να υπάρξουν καλύτερες προοπτικές
Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο του νομοσχεδίου περί εκποιήσεων και την όλη φιλοσοφία που το διαχέει, το οποίο ασφαλώς δεν ικανοποιεί το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, η στοιχειώδης, έστω, διεκδίκηση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ικανοποιεί.
Η Τρόικα δεν μπορεί να συνεχίσει να αλωνίζει, όπως έπραττε ώς σήμερα. Ωσάν το κράτος να αποτελεί κτήμα της, στο οποίο μπορεί να επιβάλλει με εκβιασμούς και απειλές, τα όσα πιστεύει ορθά. Πρέπει η Κυβέρνηση να της υποδείξει με αποφασιστικότητα ότι εδώ υπάρχει κράτος με σύνταγμα και συντεταγμένα όργανα, τα οποία αποφασίζουν -έχουν καθήκον να αποφασίζουν- με γνώμονα το συμφέρον του κράτους και των πολιτών του.
Δεν υπήρξε ώς τώρα τέτοιο δείγμα. Η Κυβέρνηση συμπεριφέρετο ως υποτελής και πολύ περισσότερο, όχι μόνο ενέδιδε στις αξιώσεις, αλλά προσπερνούσε και την Τρόικα, σε σκληρά μέτρα.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ευρίσκεται, όντως, σε δυσχερή θέση. Λάθη της ηγεσίας της, αλλά και η ανάλγητη εκδικητική πολιτική των εταίρων της, έχουν βυθίσει τους πολίτες της σε πρωτοφανή ένδεια. Αυτό, όμως, δεν της επιτρέπει να συμπεριφέρεται ως αναξιοπρεπές και φοβισμένο κράτος, το οποίο δεν έχει άλλη διέξοδο από του να ενδίδει σε ό,τι του επιβάλλουν οι αδίστακτοι δανειστές του.
Η χώρα τελεί, ουσιαστικά, υπό διπλή κατοχή. Τη στρατιωτική του Αττίλα, και την οικονομική της Τρόικας. Δεν μπορεί να διαχωρίζονται οι δύο αδίστακτες κατοχικές δυνάμεις. Δεν μπορεί ο Αττίλας να είναι ο κακός επιδρομέας και η Τρόικα η καλή κατοχή που ήλθε να βάλει τάξη, δήθεν, στις οικονομικές και άλλες δομές της.
Ναι, υπήρξαν πολλές στρεβλώσεις, πολλά ελλείμματα και πολλά κακά στην όλη δομή του κυπριακού κράτους. Και είναι έγκλημα που οι ηγεσίες του, διαχρονικά, άφησαν τις στρεβλώσεις και τα κακά να μεγεθύνονται και να πολλαπλασιάζονται. Αλλά αυτές οι στρεβλώσεις δεν μπορούν να διορθωθούν με θεραπείες σοκ και με καταδίκη του λαού του στη φτώχια, στην ανεργία, στη στερηση και στην πείνα.
Είναι γενική διαπίστωση ότι η Κυβέρνηση "δεν στήνει πόδι" και δεν διεκδικεί. Σε αντίθεση με άλλες κυβερνήσεις, οι οποίες θεωρούν, επίσης, ότι η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει πιστή τήρηση των μνημονιακών τους υποχρεώσεων, αλλά δεν εγκαταλείπουν τη διεκδίκηση, ώστε να πετύχουν, κατά το δυνατόν, την ολιγότερη καταπίεση των πολιτών τους.
Την ίδια στιγμή, η Κυβέρνηση, δεν επιδιώκει την καλύτερη συνεργασία και συνεννόηση με τις πολιτικές δυνάμεις. Αν στο εθνικό θέμα, λέγεται ότι είναι απαραίτητη η συνεργασία και η σύμπνοια, το ίδιο ισχύει και στο θέμα της οικονομίας. Στο τελευταίο, η Κυβέρνηση δείχνει ότι βρίσκεται σε συμμαχία με την Τρόικα και σε αντιπαράθεση με τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Αυτή η τακτική την έχει οδηγήσει σε απομόνωση. Και όσο και αν προσπαθεί, για επικοινωνιακούς λόγους, να στείλει το μήνυμα ότι η αντιπαράθεσή της είναι μόνο προς το ΑΚΕΛ, η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Όταν το ΕΥΡΩΚΟ δηλώνει ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις, ο Δημοκρατικός Συναγερμός ετοιμάζει τροποποιήσεις και το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, η Συμμαχία των Πολιτών και οι Οικολόγοι έχουν πάρει κάθετη στάση ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, τότε βρισκόμαστε σε πλήρη διάσταση της Κυβέρνησης με το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων.
Να μην καταλήξει, τελικά, όπως η κυβέρνηση Χριστόφια...
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Ερωτήματα
Αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρει στη δήλωσή του ότι το θέμα διερεύνησης των καταγγελιών κατά Αντωνίου ξεκίνησε με οδηγίες δικές του, όφειλε να απαιτήσει ταχεία διερεύνηση, αφού αφορά πρόσωπο του περιβάλλοντός του. Ενάμιση μήνας καθυστέρηση και άλλος ενάμιση μήνας μέχρι να αχθεί το θέμα ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου, είναι υπερβολικός χρόνος. Πότε θα συνέλθει το Υπουργικό Συμβούλιο; Αύγουστο; Και η διαφάνεια που υποσχέθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, συνάδει με το να κρατείται ένα πόρισμα μέσα στα συρτάρια, χωρίς να δίνεται στο φως της δημοσιότητας; Και αντίστροφα. Εάν ο κ. Τώνης Αντωνίου είναι αθώος των καταγγελιών, γιατί να βρίσκεται υπό τη σκιά των καταγγελιών που διατυπώθηκαν εναντίον του;
