Να απεγκλωβισθεί τώρα ο Πρόεδρος από την παγίδα στην οποία εσύρθη

Αυτή η εφημερίδα και οι αρθρογράφοι της, δικαιούνται να αισθάνονται δικαιωμένοι. Όχι μόνο επειδή εδώ και χρόνια, μόνοι, ή με ελάχιστους συμπαραστάτες, προσπαθούν, να πείσουν για το αυταπόδεικτο, ότι δηλαδή, μία διαδικασία 40 χρόνων, η οποία ουδέν απέφερε, είναι πολιτικά σχιζοφρενικό, να επιμένουν οι ηγέτες μας να την επαναλαμβάνουν. Αλλά και επειδή, κόντρα στο ρέμα και στην ευφορία που καλλιεργήθηκε, μετά το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου, εκτίμησε, ορθώς, ότι αυτό το ανακοινωθέν, δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει είτε σε νέο, χειρότερο από κάθε άλλη φορά, αδιέξοδο, είτε σε λύση τουρκική. Εκτίμησε, και τα μετέπειτα γεγονότα απέδειξαν ότι:

1. Το ανακοινωθέν, ουδεμία καθαρή βάση, έθετε, ώστε να διασφαλίζει ότι στοιχειώδεις αρχές, θα εγίνοντο αποδεκτές από την τουρκική πλευρά. Αντίθετα η ασάφεια και η αμφισημία του αξιοποιούνται από την τουρκική πλευρά για εξυπηρέτηση των δικών της συνομοσπονδιακών σκοπιμοτήτων.

2. Το ανακοινωθέν, θα εχρησιμοποιείτο από την τουρκική πλευρά, για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Όντως, οι αξιωματούχοι του ψευδοκράτους, αλώνισαν την υφήλιο, από τον Λευκό Οίκο μέχρι το Κρεμλίνο, παρουσιαζόμενοι ως εκπρόσωποι της τουρκικής συνιστώσας πολιτείας.

3. Η Τουρκία, ουδεμία ένδειξη, ή δείγμα, έδωσε, ότι διαφοροποίησε τη στάση της και αναθεώρησε τις συνομοσπονδιακές της θέσεις, ώστε να προσφέρονται εχέγγυα έναρξης νέου διαλόγου, με προοπτικές. Αντίθετα, σκλήρυνε περαιτέρω τη στάση της και αναβάθμισε τις προκλητικές της ενέργειες κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

4. Προβλέψαμε ότι αποτελούσε απαράδεκτη υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών, ότι με τις χιαστί συναντήσεις εμπλέκαμε την Τουρκία και την καθιστούσαμε υπόλογη για τις προτάσεις που υποβάλλει η τουρκοκυπριακή πλευρά. Η Τουρκία παραμένει απο-ενοχοποιημένη, κατέστη θρασύτερη και αξιοποιεί τις χιαστί συναντήσεις για αναβάθμιση του ψευδοκράτους.

5. Εκτιμήσαμε ότι ούτε η επιστροφή της Αμμοχώστου θα γινόταν αποδεκτή από την τουρκική πλευρά, ούτε εμπλοκή της Ε.Ε. θα αποδέχοντο οι Τούρκοι. Όπως και έγινε.

6. Τονίσαμε ότι παρά τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε η Ε.Ε. ούτε τα Ηνωμένα Έθνη, θα παρενέβαιναν στο πρόβλημα και θα πίεζαν την Τουρκία να αλλάξει στάση. Το πολυθρύλητο ταξίδι Μπάιντεν, απεδείχθη, από πολυδιαφημισθείς θησαυρός, άνθρακας, η Ε.Ε. έχει πολλά άλλα μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσει, αντί να ασχολείται με την Κύπρο και τα Ηνωμένα Έθνη δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν την ποντιοπιλατική στάση τους.

Αυτά και άλλα πολλά περί μομέντουμ, περί φυσικού αερίου και ενεργειακού πλεονεκτήματος της Κύπρου, αποδείχθηκαν φούσκες για την Τουρκία. Τίποτε και κανένας δεν την υποχρέωσαν να μεταβάλει την καταστροφική πολιτική της στο Κυπριακό. Και ιδού, όσα αποκάλυψε η "Σημερινή" χθες με τις προτάσεις που υπέβαλαν οι Τούρκοι, δικαιώνουν πλήρως τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις μας, ως προς το πού θα κατέληγε η πολιτική της ηγεσίας. Σε ένα πραγματικό Βατερλώ μίας διαχρονικά χρεοκοπημένης πολιτικής.

Χρειάζεται πλέον, άλλη απόδειξη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για να αντιληφθεί ότι η πολιτική του δεν οδηγεί πουθενά, παρά στα χειρότερα; Θα επιμείνει σε αυτή την πολιτική; Αν συνεχίσει να επιμείνει περιμένοντας τους από μηχανής θεούς να κατεβούν και να φωτίσουν τα μυαλά του Ερντογάν και του Νταβούτογλου, αν πιστεύει ότι οι φίλοι του στην Αμερική και στην Ευρώπη θα πιέσουν την Τουρκία και αν νομίζει ότι το φυσικό αέριο θα δελεάσει την Τουρκία, τότε τα πράγματα θα εξελιχθούν κατά πολύ χειρότερο τρόπο.

Χρειάζεται σχέδιο Β. Έπρεπε ήδη να το είχε έτοιμο. Επιβάλλεται χάραξη νέας στρατηγικής. Ρεαλιστικής και όχι ονειραβατούσας. Η διαδικασία του διαλόγου είναι κλινικά νεκρή, απλώς χρειάζεται κάποιος να της αφαιρέσει τα μηχανήματα που τη διατηρούν σε κατάσταση φυτού. Οι τουρκικές προτάσεις δεν έχουν τίποτε να κάνουν με βιώσιμη λύση, με ευρωπαϊκό κεκτημένο, με κατοχύρωση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στοιχεία τα οποία δεσμεύθηκε στον λαό ο Νίκος Αναστασιάδης, να κατοχυρώσει σε μία λύση. Καλείται τώρα: Να καταγγείλει διεθνώς την Τουρκία και την εγκάθετη ηγεσία, ότι δεν προάγουν λύση, αλλά μεθοδεύουν λύση δύο χωριστών κρατών και να αποχωρήσει από τις συνομιλίες. Να απαιτήσει πρακτική ενεργό παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας.

Αν δεν απεγκλωβισθεί, κινδυνεύει να καταστεί ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος είδε να πραγματοποιείται επί της θητείας του, η ταϊβανοποίηση, η αναβάθμιση του ψευδοκράτους και η μονιμοποίηση της διχοτόμησης.