Ποιος περιέφερε Αναστασιάδη και Καρογιάν στους ημικρατικούς οργανισμούς, αλιεύοντας ψήφους των εργαζομένων ότι δεν θα γίνουν ιδιωτικοποιήσεις;

Είναι εκπληκτικό το πώς ορισμένα στελέχη του ΔΗΚΟ αποτινάσσουν τις δικές τους ευθύνες για τη συρρίκνωση των ποσοστών του κόμματος και τις μεταθέτουν σε άλλους ώμους.
Ο Αλέκος Τρυφωνίδης είναι ένας εξ αυτών που φέρουν ευθύνες. Προβάλλει, όμως, ως τιμητής και κριτής των πάντων και, κυρίως, της ηγεσίας του κόμματος.

Ο κ. Τρυφωνίδης είναι και στέλεχος του κόμματος, και συνδικαλιστής ηγέτης στη CYTA. Είναι ο άνθρωπος που περιέφερε, προεκλογικά, τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Μάριο Καρογιάν στα γραφεία των ημικρατικών οργανισμών και αλίευαν ψήφους μεταξύ των εργαζομένων, με υποσχέσεις και δεσμεύσεις ότι δεν θα υπάρξουν ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών.

Τι αποδείχθηκε στο τέλος; Ότι οι εργαζόμενοι στους ημικρατικούς οργανισμούς ξεγελάστηκαν και παραπλανήθηκαν. Και ο πρώτος που πρέπει να δώσει λόγο είναι, εκτός του Μάριου Καρογιάν, ο Αλέκος Τρυφωνίδης. Γιατί συνήργησε σε παραπλάνηση των εργαζομένων; Και να διερευνηθεί κατά πόσον στη μείωση των ποσοστών του ΔΗΚΟ συνέβαλε και η αποστασιοποίηση των ψηφοφόρων του κόμματος στους ημικρατικούς οργανισμούς, ως αντίδραση στον εμπαιγμό που υπέστησαν από την τότε ηγεσία και στελέχη του κόμματος.

Το να έρχεται, λοιπόν, ο κ. Τρυφωνίδης και να καταγράφει ως έναν από τους λόγους της εκλογικής κατρακύλας την ταύτιση με τον ΔΗΣΥ, στα θέματα ιδιωτικοποιήσεων, είναι οξύμωρο. Αφού αυτός, παρέα με τον Αναστασιάδη και τον Καρογιάν, παραπλανούσαν τους ημικρατικούς υπαλλήλους. Σήμερα, ο Αλέκος Τρυφωνίδης γίνεται επικριτής της αποχώρησης του ΔΗΚΟ από την Κυβέρνηση. Μήπως δεν θεωρεί επαρκή λόγο αποχώρησης την καταπάτηση της προεκλογικής συμφωνίας για τις ιδιωτικοποιήσεις από τον κ. Αναστασιάδη; Περίεργες αντινομίες.

Όμως, ο κ. Τρυφωνίδης φαίνεται να αγνοεί και την προϊστορία του κόμματος του οποίου είναι στέλεχος.
Λησμονεί ότι κάθε φορά που το ΔΗΚΟ συνεργάστηκε με τον ΔΗΣΥ υπέστη αιμορραγία. Και σε ποσοστά και σε στελέχη. Θυμάται, άραγε, πόσοι Υπουργοί παράκουσαν την εντολή του Σπύρου Κυπριανού να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση Κληρίδη, παραμονές των προεδρικών εκλογών του 1998; Πόσα στελέχη αποστασιοποιήθηκαν και απεχώρησαν; Με αποτέλεσμα να χάσει και τις προεδρικές εκλογές; Το ίδιο δεν συμβαίνει και σήμερα; Δύο Υπουργοί του ΔΗΚΟ, Κενεβέζος και Φωτίου, προσεχώρησαν στο στρατόπεδο Αναστασιάδη. Ενώ μέσα στο κόμμα σχηματίστηκε και ομάδα φίλα προσκείμενη προς τον ΔΗΣΥ και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τις θέσεις τους. Ναι, το ΔΗΚΟ ήταν κόμμα μετριοπάθειας, σύνεσης και συναίνεσης.

Αλλά και πυλώνας αντίστασης στους δύο πόλους. Θυμάται την άγρια πολεμική που ασκήθηκε από το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ κατά του Σπύρου Κυπριανού, το 1985-86, η οποία απέβη μπούμερανγκ για τα δύο μεγάλα κόμματα, με το ΔΗΚΟ να αυξάνει τα ποσοστά του και να αναδεικνύεται δεύτερη πολιτική δύναμη μετά τον ΔΗΣΥ; Θυμάται την άγρια πολεμική που δέχθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος από τον Δημοκρατικό Συναγερμό στη διάρκεια της πενταετούς διακυβέρνησής του και το πισώπλατο κτύπημα που δέχθηκε από το ΑΚΕΛ, έξι μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2008;

Ο Αλέκος Τρυφωνίδης είναι εκ των υπευθύνων της μείωσης των ποσοστών του ΔΗΚΟ στις ευρωεκλογές. Το κόμμα εισέπραξε την αντίδραση των εργαζομένων στους ημικρατικούς οργανισμούς, επειδή τους υποσχέθηκαν ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν θα προχωρούσε σε ιδιωτικοποιήσεις. Όπως άμοιροι ευθυνών, σε αυτήν την περίπτωση, δεν είναι και ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο Μάριος Καρογιάν για τις φιλοτροϊκανές τοποθετήσεις τους και για το γεγονός ότι έκαναν γαργάρα την προεκλογική δέσμευση του Προέδρου Αναστασιάδη, ότι θα παραμείνει πιστός στο σύστημα μεικτής οικονομίας.
Ας μην επικαλείται κανείς τους, τον Σπύρο Κυπριανού, τον Τάσσο Παπαδόπουλο και την κεντρώα φιλοσοφία στην οικονομία και τη διεκδικητική πολιτική στο Κυπριακό. Τα θυσίασαν χάριν της προσωπικής ατζέντας και της κατάληψης αξιωμάτων και καρεκλών.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Οικογενειοκρατία
Σύμφωνα με τον «Πολίτη», βουλευτές προσλαμβάνουν γιους, αδελφούς και λοιπούς συγγενείς, ως κοινοβουλευτικούς συνεργάτες, εγκαθιδρύοντας μία μορφή οικογενειοκρατίας στη Βουλή. Και υπάρχουν σε αυτήν τη χώρα, 78 χιλιάδες άνεργοι και 45 χιλιάδες πεινασμένοι...