Τα κροκοδείλια δάκρυα της Μέρκελ

Οι πολιτικές της Ε.Ε. εκτρέφουν τα ακροδεξιά κινήματα και σπρώχνουν την Ε.Ε. σε αποσύνθεση

Η εντυπωσιακή άνοδος των ακροδεξιών πολιτικών σχηματισμών στην Ευρώπη και τα άλλα ανησυχητικά μηνύματα, που εστάλησαν στις Ευρωεκλογές της Κυριακής, αντιμετωπίστηκαν με κροκοδείλια δάκρυα από την Άγκελα Μέρκελ και τους Ευρωπαίους ηγέτες. Διότι, ποιοι εξέθρεψαν τους ακροδεξιούς και λαϊκίστικους πολιτικούς σχηματισμούς, σε βαθμό που να ελκύουν, πλέον, σημαντική μερίδα των ευρωπαϊκών κοινωνιών; Είναι οι πολιτικές της Ευρώπης, η βάναυση αντιμετώπιση των πολιτών, η απουσία κοινωνικής αλληλεγγύης στην Ε.Ε., η καταβύθιση ολόκληρων χωρών στη φτώχια και στην οικονομική χρεοκοπία. Όλα αυτά και άλλα, συν και τα εγκλήματα και η ανικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων.

Κάθεται στις Βρυξέλλες μία κλειστή λέσχη αδίστακτων ανθρώπων, και αποφασίζει για τους λαούς, χωρίς τους λαούς. Μετατρέπει αξιοπρεπείς πολίτες σε πειραματόζωα, καταστρέφει τα όνειρα ολόκληρης γενιάς στέλλοντάς την να ζήσει τον εφιάλτη της ανεργίας και της μετανάστευσης, διαλύει άλλοτε ανθούσες οικονομίες και τις στέλλει στη χρεοκοπία, εξαρθρώνει την κοινωνική συνοχή και δημιουργεί οργισμένους και απελπισμένους πολίτες, οι οποίοι υποχρέωνονται να βρουν καταφύγιο σε ακραίους ή λαϊκίστικους σχηματισμούς.

Αφού ξεγέλασαν τους λαούς της Ευρώπης, με ψευδεπίγραφα οράματα, αφού οι σημερινοί ηγετίσκοι της Ευρώπης απαρνήθηκαν όλα τα οράματα και όλες τις αρχές πάνω στις οποίες έκτισαν το οικοδόμημα της ενωμένης Ευρώπης, οι μεγάλοι οραματιστές μιας δίκαιης, ανθρώπινης Ευρώπης, θεμελιωμένης σε αρχές και αξίες, έρχονται τώρα να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα επί των ερεπίων που οι ίδιοι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν προκαλέσει.

«Τα καλά αποτελέσματα των λαϊκιστών και της ακροδεξιάς είναι αξιοσημείωτα και λυπηρά. Το ερώτημα είναι, πώς κερδίζουμε πίσω τους ψηφοφόρους. Θεωρώ ότι μια πορεία που εστιάζεται στην ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας, είναι η καλύτερη απάντηση στην απογοήτευση», δήλωσε η κ. Μέρκελ.

Εδώ, ταιριάζει το γνωμικό, δάσκαλε που δίδασκες... Αφού η κ. Μέρκελ γνώριζε τη συνταγή της επιτυχίας και της ευημερίας, γιατί δεν την ακολούθησε ευθύς εξαρχής, αλλά ακολούθησε την αντίστροφη πορεία της λιτότητας, των βάρβαρων μνημονίων, της ανεργίας, της δολοφονίας των ονείρων των Ευρωπαίων νέων; Τι επέτυχε; Μέσα στην ίδια τη χώρα της αναβιώνει ο ναζισμός...

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, από τη δική του πλευρά, σε δήλωσή του, τόνισε ότι «το υψηλό ποσοστό αποχής αποτελεί μείζον ζήτημα, το οποίο πρέπει να τύχει σοβαρού προβληματισμού και συζήτησης, τόσο σε επίπεδο ηγετών της Ε.Ε. όσο και από τις πολιτικές δυνάμεις». Ορθά όσα είπε. Αλλά πώς μπορούν οι ηγέτες της Ε.Ε., αυτοί οι οποίοι με τις πολιτικές τους έσπρωξαν τους λαούς σε αποχή από τα κοινά, τους πρόσφεραν δώρο στα εξτρεμιστικά κινήματα, να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στην Ευρώπη, στις χαμένες αξίες της και στις παραβιασθείσες, από τους ιδίους, αρχές της;

Είναι φανερή η πορεία αποσύνθεσης προς την οποία οδηγούν την Ευρώπη οι σημερινοί ηγέτες της. Και δεν θα υπάρξει επιστροφή, αν δεν αναλάβουν τα ηνία ηγέτες οραματιστές, πραγματικοί υποστηρικτές και υπερασπιστές των αρχών και των αξιών της Ε.Ε., οι οποίοι θα έχουν ως πρώτη προτεραιότητα τον άνθρωπο και όχι τις τράπεζες, το μέλλον των νέων και όχι την τήρηση των μνημονίων της Τρόικας. Θλιβεροί συνταυτουργοί, συνυπεύθυνοι και συνένοχοι, είναι και οι εθνικές κυβερνήσεις, οι οποίες, εν ονόματι της Ε.Ε., θυσιάζουν τους πολίτες τους στον βωμό των μνημονίων, της λιτότητας και της ανεργίας.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Ελένη Θεοχάρους
Ο μεγάλος αριθμός ψήφων, τον οποίο εξασφάλισε η Ελένη Θεοχάρους, δικαιώνει και το έργο που επιτελεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη διαχρονική αποδοχή των θέσεων που εκφράζει, από τον κόσμο του Δημοκρατικού Συναγερμού, αλλά και ευρύτερα της κοινωνίας. Είναι από τους ελάχιστους πολιτικούς που κοσμούν την πολιτική, ενώ πέραν της καθαυτής πολιτικής προσφοράς της, έχει να επιδείξει πλούσιο κοινωνικό έργο. Η Ελένη Θεοχάρους είναι πάντα δίπλα στην κοινωνία, έτοιμη να προσφέρει. Δεν κλείστηκε ποτέ στα κομματικά γραφεία και δεν ακολούθησε τον συνήθη δρόμο των διαπληκτισμών, της ατάκας, της έπαρσης. Παραμένει ντόμπρα και δεν έχει μολυνθεί από τα κακά που μαστίζουν το πολιτικό σύστημα. Οι πολίτες ξέρουν να επιλέγουν και γνωρίζουν να ανταμείβουν.