Τα λόγια δεν πείθουν, οι ΗΠΑ οφείλουν πράξεις

Κάποιοι πανηγυρίζουν για τα αυτονόητα και υποβαθμίζουν τη μετάβαση στα κατεχόμενα

Τα αποτελέσματα της σημαντικής, πράγματι, επίσκεψης του Αμερικανού Αντιπροέδρου δεν θα κριθούν σήμερα, ούτε αύριο. Θα κριθούν από τις επόμενες ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών, και πόσο είναι αποφασισμένες να πιέσουν την Τουρκία για να αποδεχθεί όχι απλώς μία λύση, αλλά τη σωστή, βιώσιμη λύση. Λύση η οποία δεν θα εξυπηρετεί μόνο τα πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά πρωτίστως τα συμφέροντα του κυπριακού λαού. Σημασία δεν έχουν τα ωραία και ενθαρρυντικά λόγια που μας απευθύνει ο Τζο Μπάιντεν, αλλά οι πράξεις που θα γίνουν και οι πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να επιτευχθεί η απελευθέρωση της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό, ο τερματισμός της ομηρείας της από τις τουρκικές εγγυήσεις, και η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού.

Από λόγια και φιλοφρονήσεις χόρτασε αυτός ο λαός. Και δεν μπορεί να κτυπούμε καμπάνες, όταν ένας ξένος ηγέτης μάς δηλώνει τα αυτονόητα. Ικανοποιεί η δήλωση του κ. Μπάιντεν, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν μόνο τη νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά τι ανέμεναν οι πανηγυρίζοντες; Ότι ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ερχόμενος στην Κύπρο, με πρόσκληση του διεθνώς αναγνωρισμένου Προέδρου του κυπριακού κράτους, θα εξήγγελλε και αναγνώριση του ψευδοκράτους;

Όμως αυτή η δήλωση, στην ουσία, αποδυναμώνεται με την ενέργεια του κ. Μπάιντεν να περάσει στα κατεχόμενα εδάφη και να συναντήσει τον εκπρόσωπο του καθεστώτος, το οποίο δεν αναγνωρίζει. Αυτό είναι και το μελανό σημείο τής ώς τώρα επίσκεψης. Για πρώτη φορά, ο δεύτερος τη τάξει ηγέτης κράτους περνά το οδόφραγμα της κατοχής και συναντά τον κατοχικό ηγέτη.

Το δεύτερο: Για πρώτη φορά κυπριακή κυβέρνηση συναινεί στη μετάβαση κρατικού ηγέτη στα κατεχόμενα εδάφη. Ούτε η Μέρκελ, ούτε ο Μεντβέντεφ, ούτε ο Ρομπάι ή ο Μπαρόζο, όσες φορές ήλθαν στην Κύπρο, μετέβησαν στα κατεχόμενα. Το απαίτησαν οι τότε κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη είναι η πρώτη η οποία συναινεί σε τέτοια επιζήμια επίσκεψη. Και ανοίγει πλέον ο δρόμος και σε άλλους κρατικούς ηγέτες να πράξουν το ίδιο.

Τρίτο: Στις δηλώσεις του, ο Τζο Μπάιντεν ουδεμία αναφορά έκανε στην κατοχική Τουρκία και ούτε κάλεσε την τουρκοκυπριακή πλευρά να ανταποκριθεί στις προτάσεις του Προέδρου Αναστασιάδη. Εναπέθεσε την ευθύνη της λύσης στους Κυπρίους. Αλλά το κλειδί της λύσης δεν βρίσκεται ούτε στην ελεύθερη, ούτε στην κατεχόμενη Λευκωσία. Βρίσκεται στην Άγκυρα. Το πρόβλημα δεν είναι δικοινοτικό. Είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Και εισβολέας και χώρα που κατέχει στρατιωτικά κυπριακό και ευρωπαϊκό έδαφος είναι η Τουρκία.

Συνεπώς: Ο Έρογλου δεν είναι ο κατάλληλος συνομιλητής και ο Τζο Μπάιντεν όφειλε να αποφύγει να τον συναντήσει. Ο κατάλληλος συνομιλητής είναι η Άγκυρα. Εκεί πρέπει να κατευθυνθεί ο κ. Μπάιντεν, για να έχει ορθή αντίληψη της τουρκικής στάσης και πόσο η Τουρκία έχει τη βούληση να διαπραγματευθεί βιώσιμη λύση. Εκεί υπάρχουν οι απαντήσεις και οι λύσεις.
Απ' εκεί και πέρα, στο προσεχές χρονικό διάστημα θα κριθούν και τα αποτελέσματα της επίσκεψης Μπάιντεν και η αξιοπιστία των λόγων του...

Ν ΟΛΙΓΟΙΣ
Η Μέρκελ
Να σημειώσουμε ότι η Άγκελα Μέρκελ, κατά την τελευταία επίσκεψή της στην Κύπρο, είχε το θάρρος να επικρίνει ξεκάθαρα την τουρκική πλευρά, για την αδιάλλακτη στάση της και τη μη ανταπόκρισή της στις προσπάθειες που κατέβαλλε η ελληνοκυπριακή πλευρά. Από τον Τζο Μπάιντεν δεν ακούσαμε κανέναν επικριτικό λόγο για την άλλη πλευρά...