Δεν μπορεί να συνεχίζεται ο εμπαιγμός του λαού, από επιτηδείους 

εκπροσώπους μίας χρεοκοπημένης πολιτικής

 

Με κάθε επιφύλαξη, και στη βάση των όσων μεταδίδουν οι απεσταλμένοι των κυπριακών ΜΜΕ από το Κρανς Μοντάνα, οι μέχρι τώρα χειρισμοί του Προέδρου Αναστασιάδη κρίνονται σωστοί και αποφασιστικοί. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται εκ του μακρόθεν. Άλλωστε η τουρκική αδιάλλακτη στάση δεν του αφήνει περιθώρια επίδειξης και ανάδειξης ενδοτικής πολιτικής. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, σωστά απέρριψε το έγγραφο Έιντε, σωστά απέρριψε την πρόταση Τσαβούσογλου, σωστά αποφασίζει μέχρι στιγμής. 

Επειδή όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γνωστός για τις μεταλλάξεις του, τις αποδεσμεύσεις του, το ευήκοον ους που τείνει σε αγγλοαμερικανικές υποδείξεις, και τις ψευδαισθήσεις του, κρατούμε μικρό καλάθι. Ευχόμενοι να συνεχίσει να συμπεριφέρεται το ίδιο αποφασιστικά μέχρι τέλους. Δεν παραγράφουμε τα μοιραία λάθη που διέπραξε στον χειρισμό του εθνικού θέματος, ούτε τις ευθύνες του για το πώς εφθάσαμε μέχρις εδώ. Αλλά δεν θα τον αδικήσουμε, ούτε θα φανούμε στείροι αρνητές, όταν κάθε φορά  κρίνει και αποφασίζει σωστά.

Κρίνουμε τον Πρόεδρο, με βάση τις μέχρι χθες αποφάσεις του στο Κρανς Μοντάνα. Αλλά η τελική κρίση θα γίνει στο τέλος. Όταν θα έχουμε μπροστά μας την πλήρη κατάληξη της διάσκεψης και επιμετρηθούν τα αποτελέσματα και οι όποιες κερδοζημίες. Πιθανόν τα δύσκολα να μη βρίσκονται ακόμη ενώπιόν του. Πιθανόν η Τουρκία να μην έχει κάνει την καθοριστική κίνηση που θα τον θέσει σε δύσκολα διλήμματα. Μέχρι τώρα η αλαζονική στάση και η αδιαλλαξία των Τσαβούσογλου-Ακιντζί τον διευκολύνουν. Δεν έχει βρεθεί μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις. Θα δούμε ποιος θα είναι ο τελικός "λογαριασμός" και μετά θα τον κρίνουμε. Δίκαια και ολοκληρωτικά. 

Οφείλουμε, επίσης, να εξάρουμε τη στάση των ηγετών της αντιπολίτευσης. Κάποιοι "έτρεμαν" ότι η παρουσία τους θα δημιουργούσε "προβλήματα και υπονομεύσεις". Δεν επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο. Χωρίς να γνωρίζουμε παρασκήνιο, ή συμβαίνοντα στο Εθνικό Συμβούλιο, δεν φαίνεται να προκύπτουν διαφορές απόψεων, ούτε μεγάλες διαφωνίες. Φαίνεται να επικρατεί κλίμα συναντίληψης. Αν ορθή είναι η αντίληψή  μας, είναι κάτι το οποίο πρέπει να χαιρετισθεί. 

Μέχρι την Πέμπτη, τουλάχιστον, δεν είχαν προκύψει εκπλήξεις, ή ανατροπές στο Κρανς Μοντάνα. Η τουρκική πλευρά παρουσιάστηκε με το ίδιο πρόσωπο, το οποίο παρουσιάζεται εδώ και 43 χρόνια.  Αλαζονική, αδιάλλακτη, επικεντρωμένη στην προώθηση των επεκτατικών σχεδίων της. Δεν προσφέρει διεξόδους στην ελληνοκυπριακή πλευρά και ούτε ελπίδες για λύση. Αυτό αφορά και τον Τσαβούσογλου, αλλά κυρίως τον Ακιντζί. Τα εγκώμια που του έπλεξαν και τα φωτοστέφανα που του κατασκεύασαν, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και οι εκπρόσωποι της ανανικής Πλατφόρμας, αποδείχθηκαν ανύπαρκτα και δημιουργήματα νοσηρής φαντασίας. Ο Μουσταφά Ακιντζί με την πλήρη πρόσδεσή του στο τουρκικό άρμα, με την πλήρη στήριξη των αδιάλλακτων θέσεων της Άγκυρας, με τη σκληρή στάση που τηρεί, αποδείχθηκε μαριονέτα της Άγκυρας και υποτελής στις προσταγές και την πολιτική της. Η "αγιοποίησή" του, θα αποδειχθεί μπούμερανγκ για την ελληνοκυπριακή πλευρά.

Από το Κρανς Μοντάνα δεν αναμένεται να προκύψει τίποτε το θετικό για το Κυπριακό. Αν προκύψει λύση,  θα είναι τουρκική. Αν προκύψει ναυάγιο, θα προκύψουν κίνδυνοι. Και αν επιχειρηθεί λαθροβίωση, θα ξεκινήσει νέος εμπαιγμός του λαού και νέα τεχνητή και κωμική προσπάθεια να συντηρηθεί ένα πτώμα στην κατάψυξη. 

Θα συμφωνήσουμε εδώ με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Η διάσκεψη πρέπει να επισφραγίσει το τέλος. Τέρμα πλέον οι εμπαιγμοί του λαού και το βασανιστήριο, στο οποίο υποβάλλεται εδώ και 43 χρόνια. Είτε θα υπάρξει λύση και να τεθεί με ευθύνη του Προέδρου Αναστασιάδη μπροστά στον λαό για να αποφανθεί, είτε θα προκύψει άλλο ένα ναυάγιο, για να αντιληφθούν και οι ρομαντικοί πως η Τουρκία δεν έχει διάθεση να λύσει το Κυπριακό, εκτός και αν η λύση εξυπηρετεί τα σχέδια τουρκοποίησης της Κύπρου. Απ' εκεί και πέρα, θα εμπεδωθεί πλέον στον λαό και στους ηγέτες του, η καθαρή αλήθεια: Πως η πολιτική που ακολουθείται εδώ και 43 χρόνια έχει ξεφτίσει και χρεοκοπήσει προ πολλού. Και πως προέχει πλέον η ανάγκη, ο λαός να βάλει στο περιθώριο τους εκπροσώπους αυτής της φιλοσοφίας και να αναζητήσει άλλους ηγέτες με καθαρές αντιλήψεις, και με νέα στρατηγική. 

Τα ψέματα πρέπει να τελειώσουν. Διαφορετικά θα συνεχίσει ο κυπριακός Ελληνισμός να αποτελεί έρμαιο του κάθε ηγέτη, ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί τις πραγματικότητες και θα θέτει τον λαό στην ομηρία των δικών του επικίνδυνων ψευδαισθήσεων...