Η πονηρή συμβουλή του Έιντε

και τα πέντε βήματα μπροστά

και ένα πίσω της Τουρκίας

 

Ο Έσπεν Μπαρθ Έιντε μόλις πάτησε στην Κύπρο, έσπευσε αφενός να επιβεβαιώσει τις παραχωρήσεις Αναστασιάδη και αφετέρου να τον προειδοποιήσει για την υποχρέωση της ελληνοκυπριακής πλευράς να προβεί σε υποχωρήσεις στη διαχρονική δίκαιη απαίτηση της για τερματισμό των τουρκικών εγγυήσεων και πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. 

Ο κ. Έιντε έχει  σαφέστατα αποκαλύψει πως και η νέα Γενεύη, δεν θα αποτελεί τίποτε άλλο, παρά  διαδικαστικό αντίγραφο της καταρρεύσασας  προηγούμενης, όπως συμφωνήθηκε στο δείπνο Αναστασιάδη-Ακιντζί και τις υποχωρήσεις στις οποίες προέβη εκείνο το βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Υπενθυμίζουμε, κατά επιβεβαίωση του κ. Έιντε, τις παραχωρήσεις Αναστασιάδη:

1. Η διάσκεψη θα είναι πενταμερής και όχι  πολυμερής, όπως ήταν το διαχρονικό αίτημα της ελληνοκυπριακής πλευράς.

2. Δεν θα αναφέρεται η Κυπριακή Δημοκρατία, ως συμμετέχον μέλος της διάσκεψης.

3. Η διαπραγμάτευση θα διεξάγεται σε δύο τραπέζια, όπως ήταν η απαίτηση του Ακιντζί.

4. Η Ε.Ε. δεν θα αποτελεί ενεργό μέλος της διαδικασίας, αλλά παρατηρητής, όπως και πάλιν αξίωνε η τουρκική πλευρά.

5. Δεν θα μετέχουν τα Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Άλλο διαχρονικό αίτημα της ελληνοκυπριακής πλευράς το οποίο απεμπόλησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος υπενθυμίζουμε, παραπλανούσε τον λαό, ότι στη διάσκεψη θα συμμετείχαν "όχι μόνο τα Μόνιμα Μέλη, αλλά και μη Μόνιμα".

6. Ενώ η θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς ήταν όπως διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον οι δύο πλευρές βρίσκονταν σε ακτίνα συμφωνίας, ο Αναστασιάδης αποδέχθηκε σύγκληση διάσκεψης με ορθάνοικτα πολλά και σημαντικά κεφάλαια και χωρίς να απαιτήσει προηγουμένως όπως ο Ακιντζί αποσύρει τις υπαναχωρήσεις από συμφωνηθέντα θέματα.

Όλες αυτές οι παραχωρήσεις Αναστασιάδη, ολοκληρώθηκαν στην τριμερή της Νέας Υόρκης,  με ευνουχισμό της προϋπόθεσης που είχε θέσει, και ακόμη χειρότερα, με την αποδοχή της αξίωσης της τουρκικής πλευράς, ότι το κεφάλαιο της ασφάλειας, αποτελεί "ζωτικής σημασίας" για την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους. Αυτή η αποδοχή έλυνε τα χέρια του Γκουτέρες να συμπεριφερθεί ποντιοπιλατικά και να αναζητήσει, όπως έπραξε, ένα κοινόν ανακοινωθέν- τάφο του Αγίου Νεοφύτου, το οποίο ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, ενώ στην ουσία κάμνει αποδεκτές τις τουρκικές θέσεις.

Οι παραχωρήσεις του Προέδρου Αναστασιάδη και το ποντιοπιλατικό ανακοινωθέν των Ηνωμένων Εθνών, άνοιξαν  την όρεξη του Έιντε, ο οποίος μόλις αφίχθη στην Κύπρο, έσπευσε να καλέσει τις δύο πλευρές "να σκεφτούν έξω από το κουτί" και "να σεβαστούν  ότι υπάρχουν πέραν της μίας αλήθειας". 

Αυτό,  τι μήνυμα στέλλει στον Πρόεδρο Αναστασιάδη; Στέλλει το μήνυμα να ξεχάσει τον πλήρη τερματισμό των τουρκικών εγγυήσεων και την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, και να αποδεχθεί, επί παραδείγματι,  την ακόμη πιο επικίνδυνη διευθέτηση της μονομερούς συνέχισης των τουρκικών εγγυήσεων επί του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, κάτι το οποίο αποτελεί στην ουσία αποδοχή της συνομοσπονδίας, και τη μείωση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων μέσα σε μία τουρκική στρατιωτική βάση. 

Αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αποδεχθεί τέτοια διευθέτηση, τότε επισημοποιεί τη λύση δύο κρατών, επειδή σε κανένα ομόσπονδο κράτος η μία Πολιτεία δεν τυγχάνει στρατιωτικής εγγύησης από τρίτη χώρα. Και την ίδια στιγμή νομιμοποιεί την εσαεί στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί ως ωρολογιακής βόμβας βιολογικού και εθνικού αφανισμού του κυπριακού ελληνισμού.

Η διαπραγματευτική πονηράδα της Τουρκίας είναι καλώς γνωστή σε όλους, πλην του Νίκου Αναστασιάδη, του Αβέρωφ Νεοφύτου και του Άντρου Κυπριανού. Εφαρμόζεται σε έξι  λέξεις: "Πέντε βήματα μπροστά και ένα πίσω". Αναβαθμίζει τις αξιώσεις της προχωρώντας πέντε βήματα μπροστά και στο τέλος υποχωρεί ένα βήμα, ισχυριζόμενη ότι έκαμε παραχωρήσεις! Αυτό θα πράξει και στο θέμα της ασφάλειας. Η ορολογία που χρησιμοποιεί περί ¨εκσυγχρονισμού" της ασφάλειας, δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά εικονική υποχώρηση από τις θέσεις της,  την ίδια στιγμή που με τις "νέες" θέσεις της, καθιστά  ακόμη μεγαλύτερους τους κινδύνους για τον κυπριακό ελληνισμό. 

Αν τελικά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, εισακούσει την πονηρή συμβουλή του Έιντε και "σκεφτεί έξω από το κουτί", αποδεχόμενος τουρκικές εγγυήσεις στο τουρκοκυπριακό κράτος και δημιουργία  τουρκικής στρατιωτικής βάσης, τότε ανοίγει τον τάφο του κυπριακού ελληνισμού.