«Το δώρο του αιώνα» πρόσφερε ο Πρόεδρος στην Τουρκία

Ας μη μιλήσουμε για την πιο μεγάλη κωλοτούμπα του Προέδρου Αναστασιάδη, η οποία είναι τόσο μεγάλη, όσο η απόσταση Λευκωσίας-Νέας Υόρκης. Να μιλήσουμε για το "δώρο του αιώνα", το  οποίο πρόσφερε ο Πρόεδρός μας  στην Τουρκία. Αναγνώρισε πως το  θέμα της ασφάλειας, δηλαδή η κατάργηση των εγγυήσεων και η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, "είναι ζωτικής σημασίας" για τους Τουρκοκυπρίους. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπριακού, ηγέτης του κυπριακού κράτους αναγνωρίζει πως οι εγγυήσεις και η αποχώρηση του Αττίλα πρέπει να αντιμετωπισθούν στο πλαίσιο της "ζωτικής ανάγκης" των Τουρκοκυπρίων, να ζουν σε ασφάλεια. 

Αντελήφθη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τι σημαίνει αυτή η αναγνώριση, η οποία μάλιστα φέρει και τη σφραγίδα των Ηνωμένων Εθνών; Σημαίνει ότι πάει περίπατο και εξουδετερώνεται η απαίτηση της ελληνοκυπριακής πλευράς και της Αθήνας για μηδέν εγγυήσεις, μηδέν τουρκικό στρατό. Σημαίνει ότι το θέμα της κατάργησης των τουρκικών εγγυήσεων και της πλήρους αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων τίθεται σε ανατολίτικο παζάρι, εάν, βεβαίως, η Τουρκία αποδεχθεί να το θέσει σε διαπραγμάτευση. Και αν αποδεχθεί τη διαπραγμάτευση, είναι πέρα από βέβαιο ότι οι εγγυήσεις της θα παραμείνουν, υπό άλλη, εξίσου επικίνδυνη μορφή, και ο  στρατός της θα συνεχίσει να στρατοπεδεύει εδώ στην Κύπρο. Παραμένοντας ως απειλή για την ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων, και ως μοχλός αφόρητης πίεσης για να επιβάλλει το τουρκοκυπριακό κράτος, τις απαιτήσεις του επί της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. 

Πρόκειται για  ένα ολέθριο λάθος του Προέδρου Αναστασιάδη, το οποίο εξουδετερώνει όλη τη βάση της διαπραγματευτικής δυνατότητας της ελληνοκυπριακής πλευράς, αφήνει τον κυπριακό Ελληνισμό πλήρως εκτεθειμένο στις επεκτατικές ορέξεις της Τουρκίας και δικαιώνει για πρώτη φορά τις αιτιάσεις των Τουρκοκυπρίων ότι, χωρίς τις τουρκικές εγγυήσεις και χωρίς τον τουρκικό στρατό, αντιμετωπίζουν πρόβλημα ασφάλειας. Για πρώτη φορά αυτός ο ψευδής και ανύπαρκτος ισχυρισμός γίνεται αποδεκτός από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και από τον Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών. 

Γιατί δεν βγαίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να πει στον κυπριακό Ελληνισμό από ποιους κινδυνεύουν οι Τουρκοκύπριοι; Γιατί δεν άρθρωσε λόγο στην τριμερή και να πει στον Γ.Γ. ότι το πρόβλημα της ασφάλειας το έχουν μόνο οι Ελληνοκύπριοι και όχι οι Τουρκοκύπριοι; Ώς πότε θα το παίζει τζάμπα μάγκας στα εθνικά μνημόσυνα και στα διαγγέλματα προς εσωτερική κατανάλωση, και όταν βρεθεί μπροστά στον Ακιντζί και στον Γκουτέρες, να χάνει τη μιλιά του και να συναινεί σε όσα προετοιμάζει και μαγειρεύει ο Έιντε;

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ως παλιά "καραβάνα" της πολιτικής, έπρεπε να γνωρίζει και να απευθυνθεί στον Γκουτέρες και στον Έιντε, με βάση τα ιστορικά γεγονότα. Και να τους υπενθυμίσει ότι, και στις τρεις περιπτώσεις που οι δύο εγγυήτριες δυνάμεις, Χούντα των Αθηνών και Τουρκία, άσκησαν τα επεμβατικά τους δικαιώματα, η κοινότητα που υπέφερε ήταν η ελληνοκυπριακή. Το πραξικόπημα της Χούντας, στους Ελληνοκυπρίους επέφερε δεινά. Ούτε τρίχα Τουρκοκυπρίου δεν ενοχλήθηκε. Από την εισβολή της Τουρκίας, υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή ο κυπριακός Ελληνισμός και δολοφονήθηκε, προσφυγοποιήθηκε, κατέστη θύμα εθνικού ξεκαθαρίσματος, απώλεσε περιουσίες και εδάφη της πατρίδας του. Οι Τουρκοκύπριοι δεν υπέφεραν, αλλά αντίθετα άρπαξαν εδάφη, περιουσίες και πλούτη των Ελληνοκυπρίων. Από πού ώς πού θέτουν θέμα ασφάλειας; 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν αντελήφθη ότι η συμπερίληψη στο ανακοινωθέν της σχετικής παραγράφου, ότι "όλοι συμφώνησαν πως το κεφάλαιο της ασφάλειας και των εγγυήσεων είναι ζωτικής σημασίας και για τις δύο κοινότητες", αποτελεί  επινόηση του Έιντε προκειμένου να εξουδετερώσει τις προϋποθέσεις που είχε θέσει ο Πρόεδρος και, αφετέρου,  για να προβάλει ανύπαρκτο θέμα ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων, ώστε να μπορέσει να συμβιβάσει πραγματικές απειλές για τους Ελληνοκυπρίους και ανύπαρκτους κινδύνους για τους Τουρκοκυπρίους.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πήγε για άλλη μια φορά σε κρίσιμη για το μέλλον του τόπου συνάντηση, απροετοίμαστος, υποχωρητικός και αδύναμος να υποστηρίξει τα δίκαια του κυπριακού Ελληνισμού. Πρόσφερε στην Τουρκία το μεγαλύτερο δώρο και αφαίρεσε από τον κυπριακό Ελληνισμό διαχρονικό λογικό αίτημα και το μεγάλο χαρτί της διαπραγματευτικής του δύναμης. Γιατί πανηγυρίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο ΔΗΣΥ και το αμήχανο και αχάμπαρο ΑΚΕΛ, το οποίο χειροκροτεί την εγκατάλειψη όλων σχεδόν των αρχών που υποστήριζε, από τον Αναστασιάδη;

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν υπερασπίστηκε τις προϋποθέσεις που είχε θέσει. Τις εγκατέλειψε. Δεν εγώνιασε την Τουρκία. Γωνιάστηκε ο ίδιος. Δεν απέκρουσε την επιχειρηματολογία και τις μεθοδεύσεις Ακιντζί. Τις αποδέχθηκε. Άφησε τον Έιντε να αλωνίζει και να επιβάλει τη φιλοσοφία και τη μεθοδολογία του. Και το κυριότερο: Απεμπόλησε το διαχρονικό αίτημα του κυπριακού Ελληνισμού για τερματισμό των τουρκικών εγγυήσεων και πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και κατέστη ο πρώτος ηγέτης του κυπριακού Ελληνισμού, ο οποίος αναγνώρισε κινδύνους για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων.

Για πολλοστή φορά απεδείχθη ηγέτης κατώτερος των περιστάσεων. Ηγέτης που μόνο Βατερλώ επισωρεύει στην εθνική υπόθεση...