Η απαράδεκτη επίθεση του Koenig ως διαχρονικό μάθημα

Διαφωνούμε με την πολιτική Αναστασιάδη. Επιρρίπτουμε και στον Πρόεδρο μερίδιο ευθύνης για την κατάληξη που είχε, ή που θα έχει,  η προσπάθεια λύσης του Κυπριακού. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, με την πολιτικά ανέντιμη, υστερόβουλη και υβριστική συμπεριφορά  του πρώην   Πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών  στην Κύπρο, John Koenig, o oποίος, σε μία καταφανή προσπάθεια να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες της Τουρκίας, επετέθη με πολιτικά ανάρμοστο τρόπο, κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο Αμερικανός διπλωμάτης χαρακτηρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη, "μη θαρραλέο ηγέτη" και υπεύθυνο για την κατάρρευση των συνομιλιών. Και γράφει  σχετικά: "Υπάρχει αφθονία ευθυνών που θα μοιραστούν, αλλά ένα άτομο ξεχωρίζει ως η αιτία του αδιεξόδου και της κατάρρευσης: ο Νίκος Αναστασιάδης. Ποτέ δεν ήταν ο θαρραλέος, ο αφοσιωμένος ηγέτης  που ισχυριζόταν ότι ήταν-ούτε το 2004-, αλλά ένας εγωκεντρικός και εσωστρεφής πολιτικός με μεγάλες προσωπικές φιλοδοξίες. Ο Αναστασιάδης, κατέχει αυτή την αποτυχία, αλλά πολλοί άλλοι θα πληρώσουν το τίμημα. (Ίσως θα έπρεπε να γράψω αυτό το βιβλίο που απείλησα να γράψω, όταν έφυγα από τη Λευκωσία)".

Ο κ. Koenig, αποτελεί γνήσιο τέκνο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Και ακολουθεί την τακτική όλων των Αμερικανών αξιωματούχων, οι οποίοι από της γεννήσεως του Κυπριακού προβλήματος, μέχρι σήμερα, δεν σταμάτησαν ποτέ να υποβοηθούν τον στόχο της Τουρκίας να καταλάβει την Κύπρο, να αποκρύβουν τις ευθύνες της και να τις φορτώνουν  στο θύμα: Στους Ελληνοκυπρίους και στην ηγεσία τους. Την ίδια στιγμή, προκειμένου να υφαρπάσουν τις ψήφους των ομογενών της Αμερικής, θωπεύουν τα αφτιά με φιλοκυπριακές διακηρύξεις, αλλά όταν ανέλθουν στην εξουσία, μεταλλάσσονται σε υπέρμαχους της Τουρκίας και σφαγιαστές των δικαίων του κυπριακού ελληνισμού.

Ο Τζίμυ Κάρτερ υπήρξε ο ενθουσιωδέστερος υπέρμαχος της κυπριακής υπόθεσης όταν διεκδικούσε το προεδρικό αξίωμα στη χώρα του. Όταν εξελέγη, κίνησε γη και ουρανό, προκειμένου να επιτύχει άρση του εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία, που είχε επιβάλει το Κογκρέσο.  Κάποιος άλλος επιφανής Αμερικανός,  υπήρξε ακόμη ένας "φιλέλληνας" υποστηρικτής της κυπριακής υπόθεσης. Αλλά όταν σε μία συνεστίαση ομογενών, κατά την οποία του υποσχέθηκαν ένα συγκεκριμένο ποσό ως αντίδωρο στην υποστήριξη της κυπριακής υπόθεσης, και τελικά δεν κατέστη δυνατό να εισπραχθεί ολόκληρο,  εξοργίστηκε και απαίτησε όπως του καταβληθεί ολόκληρο το ποσόν, διαφορετικά θα διαφοροποιούσε τη στάση του(Αυτό μου εκμυστηρεύθηκε πριν από χρόνια,  μέλος της κυπριακής παροικίας, όταν επεσκέφθηκα την Ουάσιγκτον στο πλαίσιο  δημοσιογραφικής αποστολής).  Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα που καταδεικνύουν και αποδεικνύουν τον αμερικανικό φαρισαϊσμό έναντι των δικαίων του κυπριακού ελληνισμού. Και υπάρχουν εκατοντάδες περιπτώσεις επίσημων αμερικανικών παρεμβάσεων, με αποκορύφωμα το χουντικό πραξικόπημα, δια των οποίων διχοτομήθηκε η Κύπρος και κατακρεουργήθηκαν τα δικαιώματα του κυπριακού λαού,  από τις αμερικανικές κυβερνήσεις. 

Ο Μακάριος ήταν ο Κάστρο της Μεσογείου, και έπρεπε να αφανισθεί πολιτικά και βιολογικά. Ο Σπύρος Κυπριανού, ήταν ο απορριπτικός ηγέτης που έφερε ευθύνη για τη μη λύση. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν προσκαλείτο καν στην αμερικανική πρεσβεία, για πολλά χρόνια, επειδή ήταν καταγραμμένος στο κατάστιχο της,  ως "αντιαμερικανός". Ο Γλαύκος Κληρίδης, πατριάρχης του συνθήματος "ανήκομεν εις την Δύσιν" γνωστός φίλος των Αμερικανών και Βρετανών, "ανταμείφθηκε" για τις φιλοδυτικές του θέσεις με το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν. Και σήμερα, ο Νίκος Αναστασιάδης, γνωστός και αυτός για τη φιλοδυτική του πολιτική, την υποστήριξη του σχεδίου Ανάν, τη συνεργασία του με τη Νούλαντ, λαμβάνει ως αντίδωρο τις ύβρεις και τον χλευασμό του κ. Κoenig. Xρειάστηκε ο ταλαίπωρος, τέσσερα χρόνια για να σχηματίσει άποψη για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 

Αλλά ο κυπριακός ελληνισμός, ο οποίος πληρώνει το κόστος των δεινών που του επεσώρευσαν και η αμερικανική πολιτική, μόνο αυτός, έχει δικαίωμα να κρίνει τους ηγέτες του. Μόνο αυτός αποφασίζει για το θάρρος ή τη δειλία τους. Ούτε ο κ. Κoenig, ούτε κανένας άλλος. Τόσες συγνώμες από τον Χάλμπρουκ και άλλους Αμερικανούς αξιωματούχους, για όσα εφιαλτικά διέπραξε η χώρα τους κατά της μικρής και ανυπεράσπιστης Κύπρου, κατά του κυπριακού ελληνισμού, δεν ήταν αρκετά για να υποχρεώσουν τους διαδόχους τους να συμπεριφερθούν με στοιχειώδη σεβασμό προς όσα υπέστη ο λαός της Κύπρου από τις απαράδεκτες επεμβάσεις των ΗΠΑ στα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας; 

Ευχόμαστε, κάποιοι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες μας,  να λάβουν μαθήματα από την υστερόβουλη και εχθρική συμπεριφορά του πρώην πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτοί οι ηγέτες έχουν την πολιτική αφέλεια, πως όσο πιο πολύ  συχνάζουν στην αμερικανική πρεσβεία, μεγαλύτερη  πολιτική αίγλη αποκτούν μεταξύ  του κυπριακού ελληνισμού. 

Τους συμβουλεύουμε: Να φοβούνται τους Αμερικανούς και δώρα φέροντες. Τη δεδομένη στιγμή, αφήνουν εκτεθειμένους ακόμη και τους πιστότερους φίλους τους. Και να έχουν ακόμη υπόψη, πως είναι πολύ μικροί και ασήμαντοι, να ανατρέψουν πολιτικές των ΗΠΑ στο Κυπριακό. Η αμερικανική πολιτική, έχει εδώ και χρόνια ζυγίσει το βάρος της Τουρκίας, της Κύπρου και της Ελλάδας. Και κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η Τουρκία έχει πολλαπλάσιο βάρος από την Κύπρο και την Ελλάδα. Τα πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, βρίσκονται στην Άγκυρα. Και ανεξαρτήτως εποχικών προβλημάτων, η αμερικανική πολιτική παραμένει και θα παραμείνει αθεράπευτα φιλοτουρκική και διαχρονικά ανθελληνική και αντικυπριακή...