Oύτως ή άλλως, οι τάτσες έμειναν στον ΔΗΣΥ. Και για την πεντάχρονη σχεδόν πολιτική που ακολούθησε στο εθνικό θέμα, και για τις ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε για την «επερχόμενη» λύση, και για τα ανεδαφικά επιχειρήματα που κατασκεύασε προς υποστήριξη των ψευδαισθήσεών του, και για τη θεοποίηση του Ακιντζί, και τη μετάλλαξή του από κόμμα εθνικοφροσύνης σε κόμμα επαναπροσεγγιστικής λατρείας.

Αλλά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, με την προκλητική αποχή που τήρησε στη Βουλή κατά της απόφασης για διδασκαλία του ενωτικού δημοψηφίσματος, τη μετέπειτα πρωτοφανή ενέργειά του να καταθέσει τροπολογία για ακύρωση της απόφασης και την ακόμη σκανδαλωδέστερη πρωτοβουλία του να συναντήσει τον Μουσταφά Ακιντζί σε μη αποκαλυπτόμενο χώρο, και να μετατραπεί σε υποχείριο και εκτελεστή των εντολών του, προς ικανοποίηση απαιτήσεών του για «διόρθωση του λάθους» της Βουλής.

Επανειλημμένα αυτή η εφημερίδα και οι αρθρογράφοι της υπέδειξαν στον Πρόεδρο και στην ηγεσία του κόμματος τα βαρύτατα ολισθήματά τους. Επανειλημμένα τους υπέδειξαν ότι με όσα πράττουν, ακυρώνουν και αμαυρώνουν όλη την ιστορία του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Φορτικά τους απαριθμήσαμε, μία προς μία, όλες τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχαν επί του κυπριακού κράτους, της εθνικής υπόθεσης και του κυπριακού Ελληνισμού, οι πολιτικές και οι πράξεις τους. Δεν μας άκουσαν και συνέχισαν να ασκούν ολέθρια πολιτική. Τους υποδείξαμε ότι η Τουρκία είναι αδηφάγο θηρίο. Δεν χορταίνει με όσα του προσφέρονται. Συνεχώς ζητεί και άλλα. Απαιτεί περισσότερα. Δεν μας άκουσαν.

Προχωρήσαμε σε εκκλήσεις προς τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας και καλέσαμε τους βουλευτές να αρνηθούν να ψηφίσουν την τροπολογία της ηγεσίας και να καταστούν συνεργοί σε μία αντεθνική προσπάθεια ικανοποίησης τουρκικών όρων. Τους ζητήσαμε να υψώσουν ανάστημα, και ιδιαίτερα οι νέοι βουλευτές και τα νέα στελέχη, να σεβαστούν τους γονείς, τους δασκάλους και την ιστορία του κόμματος, και να αρνηθούν να καταστούν συμμέτοχοι σε ενέργειες που απαξιώνουν ιστορικές στιγμές του κυπριακού Ελληνισμού.

Σήμερα, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και όσα στελέχη στήριξαν πολιτικές ψευδαισθήσεων και εμπιστεύθηκαν τον Μουσταφά Ακιντζί πρέπει να αισθάνονται προδομένοι, απογοητευμένοι, οργισμένοι από τη στάση του κατοχικού ηγέτη. Γκρέμισε τον μύθο που του κατασκεύασαν, ότι αποτελεί ελπίδα λύσης και μετριοπαθή ηγέτη, ο οποίος ειλικρινά θέλει λύση προς όφελος των δύο κοινοτήτων και κανενός άλλου.

Κατακρεούργησε το κύρος τους και έπληξε καίρια την αξιοπιστία τους. Δεν αρκείται στη, με ψήφους του ΔΗΣΥ, έγκριση της τροπολογίας στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας. Απαιτεί τώρα να δολοφονήσει πολιτικά τον ΔΗΣΥ και να το παραδώσει στη χλεύη των Ελληνοκυπρίων πολιτών, υποχρεώνοντάς τον να ολοκληρώσει την ντροπή, δίδοντας συνέχεια στην ολομέλεια της Βουλής.

Ακούμε τώρα, ότι στον Δημοκρατικό Συναγερμό γίνονται δεύτερες σκέψεις. Μετά την άτεγκτη και σκληρή στάση του κατοχικού ηγέτη στο λεγόμενο κοινωνικό δείπνο της Κυριακής, σκέφτονται και ξανασκέφτονται, αν πρέπει να προχωρήσουν στην ολοκλήρωση των ενεργειών ικανοποίησης του Ακιντζί. Ακούμε ότι βουλευτές και άλλα στελέχη αντιδρούν και υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να υπάρξει την ερχόμενη Παρασκευή κατάθεση της πρότασης νόμου στην Ολομέλεια.

Χαιρετίζουμε τον προβληματισμό που αναπτύσσεται και ευελπιστούμε ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός θα κάμει πίσω, και δεν θα προχωρήσει σε περαιτέρω αυτοκτονικές τάσεις. Οι τάτσες έχουν μείνει. Αλλά τουλάχιστον ας μη μετατραπούν σε ανεξίτηλα μαύρα στίγματα, τα οποία θα αμαυρώσουν περαιτέρω την ιστορία του και θα οδηγήσουν το κόμμα στον πάτο των υπονομεύσεων του κύρους και της αξιοπρέπειας του κράτους και του κυπριακού Ελληνισμού. Και πέραν αυτών, θα πλήξουν -και την όση απέμεινε- συνοχή μεταξύ των ψηφοφόρων και οπαδών του.

Το κόμμα, η τότε ηγεσία και τα τότε στελέχη του -αλλά όχι οι ψηφοφόροι του- βαρύνονται με το τεράστιο στίγμα της υποστήριξης του τουρκικού σχεδίου Ανάν, το 2004. Δεύτερο στίγμα δεν μπορεί να αντέξει ο Δημοκρατικός Συναγερμός, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη συνοχή και την ενότητα του κόμματος.

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου πρέπει να αντιληφθεί ότι οι Τούρκοι δεν σέβονται ακόμη και όσους τους προσφέρουν στηρίγματα στις απαιτήσεις τους. Δεν σταματούν στις πρώτες παραχωρήσεις τους. Απαιτούν στη συνέχεια και άλλες, μέχρι να τους δολοφονήσουν πολιτικά μέσα στην κοινότητά τους. Ας ενθυμηθεί τι έκαμε ο Ραούφ Ντενκτάς στον Γλαύκο Κληρίδη.

Ο τελευταίος τον εξυπηρέτησε, προσφέροντάς τους πρώτος τις προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς στο εδαφικό, ενώ οι εντολές που είχε από τον Μακάριο και το Εθνικό Συμβούλιο ήταν να μην παραδώσει πρώτος προτάσεις, εάν δεν ελάμβανε ταυτόχρονα τις τουρκικές από τον Ντενκτάς.

Πώς εκτίμησε την προσφορά Κληρίδη ο κατοχικός ηγέτης; «Κάρφωσε» τον Κληρίδη με δημόσια δήλωση, προκάλεσε αναταραχή στους κόλπους της ελληνοκυπριακής πλευράς, και υπό το βάρος του ατοπήματός του και υπό τη γενική κατακραυγή, ο Κληρίδης υποχρεώθηκε να παραιτηθεί.
Αν ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν προσέξει, η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί...