Παρέλαβε κράτος, δημιουργεί χάος και θα παραδώσει κοινότητα

Σαράντα χρόνια διεξάγουν οι εκάστοτε ηγέτες μας διακοινοτικό διάλογο. Τα περισσότερα, τα διεξήλθαν οι ηγέτες του Δημοκρατικού Συναγερμού. Είτε ως Πρόεδροι Δημοκρατίας, είτε ως διαπραγματευτές της ελληνοκυπριακής πλευράς. Και στα 40 αυτά έτη ο κυπριακός Ελληνισμός, συνήθως, άκουε δηλώσεις περί «προόδου» και περί «παραγωγικής και δημιουργικής εργασίας».

Προεξάρχοντος, σήμερα, του Προέδρου Αναστασιάδη. Ουδέποτε μας είπαν πού επετεύχθη πρόοδος, και ουδέποτε μας δήλωσαν αν έχει αποκομίσει έστω και το ελάχιστο κέρδος η ελληνοκυπριακή πλευρά. Και τούτο είναι πολύ φυσιολογικό. Ουδέποτε έλαβαν και πάντοτε έδιδαν.

Σαράντα χρόνια, ο κυπριακός Ελληνισμός μετρά ανεκπλήρωτα ορόσημα και καταγράφει «κρίσιμους μήνες». Δεν έχει απομείνει μήνας του έτους, ο οποίος δεν έχει καταγραφεί ως «ορόσημο» στο ημερολόγιο της ιστορίας του Κυπριακού. Αλλά τα «ορόσημα» έρχονται και παρέρχονται, χωρίς να επιβεβαιώνονται.

Και τα «μομέντουμ» αποδεικνύονται κίβδηλα και γεννήματα της φαντασίας των χειριζομένων το εθνικό θέμα. Αντί σχεδιασμένης εθνικής στρατηγικής, γίνεται πολιτική χάριν της εσωτερικής κατανάλωσης. Αντί επίδειξη πολιτικής διορατικότητας, διεξάγονται επικοινωνιακά παίγνια. Και αντί ορθής και ειλικρινούς ενημέρωσης του λαού, επικρατεί βαθύ σκότος και απόκρυψη πραγματικοτήτων.

Πού εφθάσαμε σήμερα;
Σαράντα χρόνια μετά, και τεσσάρων χρόνων διαλόγου του σημερινού κυβερνήτη, στη βάση μίας απαράδεκτης πολιτικής αυτοδικαίωσης για το στίγμα του 2004, και στη «λογική» μίας στρεβλής φιλοσοφίας ενός «διεκδικητικού ρεαλισμού», αναζητεί ο Νίκος Αναστασιάδης «συναντιλήψεις». Όχι δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική συμφωνία. Απλώς κάποιες συγκλίσεις. Για να τις επιδεικνύει στον λαό ως «πρόοδο». Και για να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις, ότι δήθεν η λύση επέρχεται εντός του έτους. Ποια λύση; Λύση τουρκικών προδιαγραφών.

Ποιο είναι το κυρίως ζητούμενο; Η άσκηση πολιτικής, η οποία να κάμπτει την τουρκική αδιαλλαξία. Και τι έχει επιτύχει ώς σήμερα ο Νίκος Αναστασιάδης;
1. Έχει δώσει ό,τι είχε απομείνει στις εσωτερικές πτυχές.

2. Έχει απο-ενοχοποιήσει πλήρως την Τουρκία και τις ευθύνες του Τουρκοκύπριου κατοχικού ηγέτη.

3. Αντί να απαιτήσει συζήτηση του εδαφικού, των εγγυήσεων, της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων, απευθείας με την Τουρκία, συζητεί με τη γλάστρα της. Τι είναι ο Ακιντζί; Εγγυητής για να αποφασίσει για τις εγγυήσεις; Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Τουρκίας για να αποφασίσει ποια εδάφη θα παραχωρήσει; Ή Ερντογάν, για να δηλώσει εάν θα αποδεχθεί αποχώρηση του τουρκικού στρατού;

4. Έχει υποθηκεύσει το φυσικό αέριο στις τουρκικές διαθέσεις και έχει εγκλωβιστεί σε συμφωνίες, οι οποίες καθιστούν το θέμα των υδρογονθράκων, θέμα κοινής διαχείρισης από το νόμιμο κράτος και το ψευδοκράτος.

5. Έχει επιτρέψει στην Τουρκία, με την άκαρπη διαρροή του χρόνου, και υπό την κάλυψη του ψευδοδιαλόγου, να ολοκληρώσει την προσάρτηση των κατεχομένων και τη συνέχιση του εποικισμού, με την παραχώρηση χιλιάδων «υπηκοοτήτων» σε Τούρκους εποίκους.

6. Δεν τολμά να απαιτήσει από την Τουρκία και τον Ακιντζί ρητή διαβεβαίωση, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να υπάρχει ως κράτος και μετά την εξεύρεση λύσης. Επειδή γνωρίζει ότι Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα υπάρχει μετά τη λύση. Αποτελεί για την Τουρκία «εκλιπούσα».

7. Έχει αποτύχει πλήρως να κάμψει την τουρκική αξίωση για εγκατάλειψη των τουρκικών εγγυήσεων, αν και με τη λύση που διαπραγματεύεται, δεν θα χρειάζεται καν εγγυήσεις η Τουρκία. Θα έχει καταστήσει το λεγόμενο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, το δόρυ της στην Ανατολική Μεσόγειο, «προς διεκδίκηση των δικαιωμάτων της Τουρκίας στην περιοχή», όπως είχε προβλέψει ο Αχμέτ Νταβούτογλου, λίγο προτού εκπαραθυρωθεί από τον σουλτάνο.

8. Έχει απεμπολήσει την άμεση επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, αλλά, το χειρότερο, έχει ενδώσει στις τουρκικές αξιώσεις για συζήτηση του θέματος της Αμμοχώστου, στο πλαίσιο της συζήτησης του εδαφικού, το οποίο θα συζητηθεί τελευταίο.

9. Έχει υποχωρήσει από τη διαχρονική θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς για άμεση αποχώρηση του τουρκικού κατοχικού στρατού αμέσως μετά τη λύση και έχει αποδεχθεί την αποχώρηση στη βάση χρονοδιαγραμμάτων, όπως προνοείτο στο σχέδιο Ανάν. Με την περιβόητη δήλωση Κασουλίδη, ότι «εγώ δεν γνωρίζω στρατό, ο οποίος αποχώρησε μέσα σε μία ημέρα». Και ο καθένας μπορεί να εκτιμήσει τι μπορεί να συμβεί, εντός του μεσοδιαστήματος των δύο και τριών χρόνων, που θα απαιτηθεί να φύγουν -που δεν θα φύγουν- τα τουρκικά στρατεύματα.

10. Σε περίπτωση λύσης, θα φορτώσει τον κυπριακό λαό με νέο Μνημόνιο. Παρέλαβε κράτος, δημιουργεί στο εσωτερικό χάος και θα παραδώσει κοινότητα.

Ενώπιον όλων αυτών των τραγικών αποτυχιών, οι οποίες μεταβαπτίζονται σε «επιτυχίες», οι κυβερνώντες και οι πολιτικοί συνεταίροι τους εμπαίζουν τον λαό, εκλαμβάνοντες όλους εμάς για βλάκες. Δεν αντιλαμβάνονται ότι όσοι εκλαμβάνουν τον λαό για βλάκα, πάντοτε αποδεικνύονται οι ιδανικότεροι εξυπνόβλακες...