Κατάλαβε, τώρα, ο Πρόεδρος τι είναι η Τουρκία;

Είδε ολοζώντανο στις Βρυξέλλες το πρόσωπο του τουρκικού λύκου

 

Ποία σχέση μπορεί να έχει η προσφυγική κρίση με το Κυπριακό; Ουδεμία. Αλλά η πονηρή τουρκική διπλωματία, η οποία δεν χάνει μισή ευκαιρία να ζητά ανταλλάγματα στο Κυπριακό, κάθε φορά που οι Δυτικοί έχουν ανάγκη των υπηρεσιών της, εφάρμοσε και πάλιν την ανατολίτικη τακτική της. Απαίτησε, μεταξύ άλλων όρων, και το άνοιγμα των πέντε κεφαλαίων στην ενταξιακή της πορεία, που έχει παγώσει η Κυπριακή Δημοκρατία. Και προσέξτε: Τη στιγμή κατά την οποία, όσον αφορά το προσφυγικό, δεν έχει εφαρμόσει την πρώτη συμφωνία μεταξύ αυτής και της Ε.Ε., στην οποία εκαλείτο να λάβει μέτρα μείωσης των ροών προς την Ελλάδα. Και όσον αφορά το Κυπριακό, ουδεμία δέσμευση, την οποία είχε αναλάβει με βάση το Πρωτόκολλο της Άγκυρας, εκπλήρωσε.

 

Αλαζονικός και προκλητικός, ο Αχμέτ Νταβούτογλου απείλησε ευθέως τους Ευρωπαίους ηγέτες: «Εάν δεν εξασφαλίσετε ξεπάγωμα των πέντε κεφαλαίων και την ελευθεροποίηση των θεωρήσεων, τότε δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε να σας βοηθήσουμε. Δεν θα υπάρξει συμφωνία». Σε απάντηση, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τόνισε, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει ο «Φιλελεύθερος»: «Δεν συζητώ ξεπάγωμα τουρκικών κεφαλαίων. Πριν από τρία χρόνια ακριβώς, με αναγκάσετε να δεχθώ κούρεμα καταθέσεων. Δεν πρόκειται να συμβούν τα ίδια. Εγώ δεν συμφωνώ. Και θέλω ανταλλάγματα. Έχουμε προτάσεις για το ξεπάγωμα των τουρκικών κεφαλαίων», παραπέμποντας στην εκπλήρωση των κυπρογενών υποχρεώσεων της Άγκυρας, και στην επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.

 

Θρασύς ο Τούρκος Πρωθυπουργός απάντησε ότι το άνοιγμα των πέντε κεφαλαίων δεν αφορά το κυπριακό πρόβλημα, και όσον αφορά το άνοιγμα των τουρκικών λιμανιών είναι συνδεδεμένο με το άνοιγμα του «αεροδρομίου» «Ερτζιάν». Και προχώρησε να απορρίψει την παραχώρηση οποιωνδήποτε ανταλλαγμάτων στην -κατά την τουρκική θέση- «εκλιπούσα» Κυπριακή Δημοκρατία.

 

Επικροτούμε τη σθεναρή στάση που τήρησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αλλά, παράλληλα, επισημαίνουμε ότι το θέμα δεν έληξε και οι κίνδυνοι δεν εξέλιπαν. Υπάρχει ακόμη και η επόμενη Σύνοδος Κορυφής, στις 17-18 Μαρτίου, κατά την οποία θα ληφθούν οριστικές αποφάσεις για το προσφυγικό πρόβλημα και στο διάστημα αυτό, πιθανόν, πολλά μπορούν να αναστραφούν. Και επειδή καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να έχει κανείς στους Ευρωπαίους ηγέτες, είναι δυνατόν να ξεκινήσει κύκλος πιέσεων επί της Λευκωσίας, ώστε να συναινέσει σε ικανοποίηση των τουρκικών όρων.

 

Αναφέρεται ενδεικτικά, ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ζήτησαν από τον Νταβούτογλου να κάνει υπομονή μερικούς μήνες, ώστε να γίνουν τα δημοψηφίσματα για τη λύση του Κυπριακού, μέσα στο 2016, αλλά ανυποχώρητος, ο Τούρκος Πρωθυπουργός, απαίτησε ρητή δέσμευση ότι τα κεφάλαια θα ξεπαγώσουν το 2016, ακόμη και αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στον «Νότο» είναι αρνητικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο προσχέδιο της ανακοίνωσης της Συνόδου Κορυφής, καλούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες «να προετοιμάσουν το έδαφος για το άνοιγμα ενταξιακών κεφαλαίων το συντομότερον» (Δήλωση διπλωματικής πηγής στο ΚΥΠΕ). Άρα, η απειλή υπάρχει και αιωρείται...

 

Μέσα σε όλη αυτή την πικρή εμπειρία που είχε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, και αφού κατέστη αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας των τουρκικών εκβιασμών και των απειλών που έχουν χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία για την επιβολή των θέσεών της, μήπως έχει αντιληφθεί καλύτερα τι είναι η Τουρκία, με ποία θρασύτητα και με ποία εκβιαστικά όπλα διαπραγματεύεται; Μήπως έχει αντιληφθεί καλύτερα ποίο «συνομιλητή» έχει απέναντί του και πόση «διαλλακτικότητα», «μεγαλοψυχία» και «υποχωρητικότητα» θα τον διακρίνει στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού; Μήπως έχει γίνει σοφότερος, έχοντας ζωντανά ενώπιόν του το πραγματικό, ζωντανό πρόσωπο του τουρκικού λύκου; Και εάν επέστρεψε σοφότερος από τις Βρυξέλλες, έχει κατά νουν να προβεί σε βαθύτερη ενδοσκόπηση και της δικής του θεώρησης έναντι της Τουρκίας, αλλά και γενικότερα της πολιτικής του στο Κυπριακό;

 

Πλέον δεν μπορεί να συστήνει υπομονή, μέχρι «να δούμε τις τουρκικές θέσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Είδε τον Νταβούτογλου ζωντανό, ενώπιόν του. Τον άκουσε να καταθέτει τις απειλές και τους εκβιασμούς του. Να λέγει ότι δεν πρόκειται να προσφέρει κανένα αντάλλαγμα στον «Νότο». Θα πάρει με το «έτσι θέλω» το άνοιγμα των πέντε κεφαλαίων. Χωρίς να δώσει τίποτε. Πιστεύουν τώρα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο Άντρος Κυπριανού ότι η Τουρκία επείγεται για λύση δίκαιη και βιώσιμη, ότι οι διεθνείς συγκυρίες θα την εξαναγκάσουν σε συμβιβασμό και πως επειδή επιθυμεί να γίνει ενεργειακός παίκτης στην περιοχή, κοιμάται και ξυπνά, αγωνιά και άγχεται, για τη λύση του Κυπριακού;

Αν πιστεύουν σε όνειρα και ψευδαισθήσεις, ας προχωρήσουν στη βάση των ψευδαισθήσεών τους...